Το ταξιδάκι στη Ρώμη είναι από τα πιο εύκολα που μπορεί να κάνει κανείς. Από τα λεγόμενα «στανταράκια». Είναι κοντά, είναι φθηνά και κυρίως είναι μια πόλης ερωτεύσιμη που σου βγάζει οικειότητα και η οποία μπορεί να περπατηθεί εύκολα αν θες να γνωρίσεις μία προς μία τις ομορφιές της: Κολοσσαίο και Ρωμαϊκή Αγορά, Ισπανικά Σκαλιά και Φοντάνα ντι Τρέβι, Βίλα Μποργκέζε και Τραστέβερε, Κάστρο των Αγγέλων, Πάνθεον, Βασιλική του Αγίου Πέτρου και δε συμμαζεύεται...
Απέναντι σε όλες αυτές τις εικόνες, οι οποίες είναι γνώριμες είτε έχεις κάνει το Αθήνα-Ρώμη, Παγκράτι-Κολιάτσου, είτε δεν έχεις πατήσει το πόδι σου ποτέ στην Αιώνια Πόλη, υπάρχει και μια εικόνα που τρέχει στο παρασκήνιο της πόλης. Στις συνοικίες της που σπάνια σε κατευθύνουν οι τουριστικοί οδηγοί. Αυτή είναι η εικόνα της σύγχρονης τέχνης όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την street art και η Ρώμη φαίνεται πως όχι μονάχα την έχει αγκαλιάσει όσο δεν πάει, αλλά το κάνει με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε αυτό το στοιχείο, οι τοίχοι που «μιλάνε» δηλαδή, να αποτελούν από μόνοι τους ένα τουριστικό ορόσημο. Ένα σημείο αναφοράς για όλους εκείνους που όταν περπατούν σε μια νέα πόλη, ψάχνουν να δουν τι έχουν να μοιραστούν μαζί τους οι ειδικοί του σπρέι και της φαντασίας.
