Υπάρχουν νησιά που είναι φτιαγμένα για διασκέδαση, ποτό μέχρι το πρωί, γνωριμίες και φλερτ και ξενοδοχείο για τα τυπικά, γιατί ο ύπνος δεν είναι στο πρόγραμμα. Υπάρχουν εκείνα που δεν είναι τόσο τουριστικά και δε βλέπεις ψυχή παρά μόνο αν πας στο πιο κεντρικό σημείο της χώρας. Υπάρχει και η Αμοργός.
Δεν μπορώ να κατατάξω σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες την Αμοργό. Για την ακρίβεια, δεν μπορώ να βρω κάποια κατηγορία γενικά που να εκφράζει ακριβώς τη φιλοσοφία της. Γιατί πολύ απλά πρόκειται για ένα νησί με δική του ταυτότητα, που μόνο αν το έχεις επισκεφτεί μπορεί ακριβώς να το κατανοήσεις. Δύο πράγματα χρειάζεται να έχεις στο μυαλό σου πριν πας: Παραλίες και φαγητό.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, η Αμοργός είναι ένα νησί που έχει πρόσβαση από τον Πειραιά με αργό και γρήγορο πλοίο. Εμείς με την παρέα φυσικά διαλέξαμε την επιλογή Νο2 γιατί δεν την παλέψαμε με τίποτα ακόμα και στη σκέψη της οκτάωρης διαδρομής του αργού. Πήραμε τις βαλίτσες μας στο χέρι, επιβιβαστήκαμε και, αφού μας πήρε ο ύπνος επί της διαδρομής, γιατί το καράβι έφευγε λίγο πριν τις 7 το πρωί (σ.σ. βάλε και τρία τέταρτα πριν που ήμασταν ήδη εκεί για σιγουριά), κατεβήκαμε στα Κατάπολα.
Το λιμάνι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, άλλωστε δεν περιμένεις και κάτι το εξωπραγματικό σε ένα καθαρά εναλλακτικό νησί. Και δεν πας γι’ αυτό, εδώ που τα λέμε. Όχι εκεί. Στο λιμάνι θα απολαύσεις τίμιο φαγητό σε ένα από τα κλασικά, νησιώτικα ταβερνάκια, αλλά από εκεί και πέρα δε θα περάσεις εκεί τις ώρες σου.
Παραλίες
Είτε μένεις στη χώρα για να έχεις εύκολη πρόσβαση σε όλα είτε σε κάποιον τριγύρω οικισμό -σε περίπτωση που έχεις αυτοκίνητο και δε σε ενδιαφέρουν οι αποστάσεις- η Αμοργός θα σου δώσει με μεγάλη ευκολία το δυνατό της χαρτί: όμορφες, καθαρές παραλίες. Πολύ κόσμο κατά πάσα πιθανότητα δε θα βρεις συγκεντρωμένο σε ένα σημείο, παρά μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως σε κάποιο κεντρικό εστιατόριο και κυρίως το βράδυ (σ.σ. Γιατί προφανώς και το μεσημέρι είναι όλοι στις παραλίες, όπως σε κάθε νησί).
Από παραλίες, πρώτη στη λίστα σου είναι ξεκάθαρα ο Μούρος (σ.σ. Θα δεις και την ταμπέλα στο Καμάρι). Από τη μία περιτριγυρίζεται από πανύψηλα βράχια και, από την άλλη, έχει μία θάλασσα με φανταστικά τιρκουάζ νερά που θα σε κρατήσουν εύκολα για ώρες, μέχρι να βγεις έξω στην γκρίζα άμμο. Δεν ξέρω αν είσαι της ηλιοθεραπείας, αλλά όσοι τιμούν το «επάγγελμα», επιλέγουν να ξαπλώνουν και στις πέτρινες πλάκες της παραλίας. Σε κάθε περίπτωση, είναι must.
Η δεύτερη επίσκεψη ανήκει σίγουρα στον Άγιο Παύλο στο πάνω μέρος του νησιού. Σου έχει τύχει να δεις στο Internet μία εικόνα που να σε κάνει να μην πιστεύεις ότι είναι αληθινή; Ο Άγιος Παύλος είναι ουσιαστικά μία μικρή λωρίδα στεριάς ανάμεσα στη θάλασσα. Ξαπλώνεις και τα πόδια σου εύκολα βρέχονται από τα κρυστάλλινα νερά που σε βρίσκονται γύρω σου. Προσωπικά ήθελα να πάμε και την επόμενη μέρα μόνο και μόνο για αυτήν την αίσθηση.
Ακόμα βορειότερα, η Αιγιάλη είναι το ιδανικό σημείο για να τραβήξεις απίστευτες φωτογραφίες, ειδικά αν την κοιτάς από ψηλά πριν κατέβεις στην ακτή. Πρόκειται για μία τεράστια έκταση σε σχέση με τις υπόλοιπες παραλίες της Αμοργού, αμμουδένια και γεμάτη πευκόδεντρα για σκιά, οπότε δε χρειάζεται να κουβαλάς μαζί σου και την ομπρέλα.
Υ.Γ. Υπάρχουν πολλές άλλες τίμιες παραλίες και εννοείται πως δεν είναι οργανωμένες, αλλά αυτό ξεκάθαρα πρέπει να το δεις ως θετικό. Σκέψου τη βαβούρα που επικρατεί σε όποια παραλία είναι γεμάτη με ομπρέλες, ξαπλώστρες, beach bar και ταβέρνες.
Φαγητό
Η χώρα της Αμοργού είναι υπέροχη το βράδυ. Ανάβουν όλα τα φώτα, τα σοκάκια έχουν την κλασική νησιώτικη αρχιτεκτονική και δημιουργούν μια εικόνα κατευθείαν για καρτ ποστάλ. Αλλά το φλέγον ζήτημα είναι άλλο. Το καλό, νόστιμο, σπιτικό φαγητό που φτιάχνουν όλοι στο νησί. Τα ντόπια υλικά φαίνονται στο πιάτο και στον ουρανίσκο σου. Δεν πρόκειται να βρεις ωραιότερο πατατάτο, άσε που εμείς κοντέψαμε να λιποθυμήσουμε με το λεμονάτο κατσικάκι και τα τυριά της παραγωγής τους. Μετά την κούραση του μπάνιου, εκεί κατά το απόγευμα, το καλύτερο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να αράξεις σε μία από τις παραδοσιακές ταβέρνες και να φας μέχρι να μην μπορείς σηκωθείς για να επιστρέψεις στο ξενοδοχείο.
Συμπέρασμα: Αν θες ένα νησί για να χαλαρώσεις, να απολαύσεις ατελείωτες ώρες σε πεντακάθαρες γαλαζοπράσινες θάλασσες, να απολαύσεις καλό φαγητό και να έχεις την ησυχία σου, η Αμοργός είναι safe bet.
