Το office drama μοιάζει καμιά φορά, όχι με φωτιά αλλά πυρκαγιά λόγω των συναισθηματικών αντιδράσεων. Όσο περισσότερο ασχολείσαι με τις θεατρικές εξάρσεις, τόσο φουντώνει η πυρκαγιά, με τους/τις drama queens να διογκώνουν τις καταστάσεις, μετατρέποντας ακόμα και τα μικρότερα ζητήματα σε κρισάρες, περιμένοντας την αντίδραση.
Αν μπεις στο παιχνίδι τους, απλώς προσθέτεις καύσιμο στη φωτιά.
Η Ψυχολογία του Εργασιακού Δράματος
Έρευνα της Leadership IQ αποκάλυψε ότι οι εργαζόμενοι σε περιβάλλοντα με υψηλά επίπεδα δράματος βιώνουν αυξημένο άγχος, χαμηλότερη δέσμευση και μειωμένη παραγωγικότητα. Το δράμα δεν είναι απλώς ενοχλητικό, αλλά ενεργά επιζήμιο. Οι συναισθηματικές υπερβολές δημιουργούν σύγχυση, ενισχύουν την τοξικότητα και εκτροχιάζουν την ουσιαστική εργασία. Όμως, αν γνωρίζεις πώς να το διαχειριστείς, μπορείς να το σταματήσεις προτού εξαπλωθεί.
Η Λύση: Αντιστροφή του Σεναρίου με Γεγονότα
Το δράμα τρέφεται από συναισθήματα. Κλιμακώνεται όταν οι άνθρωποι αντιδρούν με σοκ, θυμό ή συμπόνια, καθώς αυτές οι αντιδράσεις ενισχύουν την αντίληψη του δραματικού ατόμου. Οι άνθρωποι είναι φυσικά προγραμματισμένοι να ανταποκρίνονται συναισθηματικά σε απρόσμενα γεγονότα, καθώς αυτός είναι ο μηχανισμός επιβίωσής τους. Στο εργασιακό περιβάλλον, όμως, αυτή η ενστικτώδης αντίδραση μπορεί να οδηγήσει σε κακή επικοινωνία και τη δημιουργία ενός μίνι χάους στο οποίο δεν θες να βρίσκεσαι.
Αυτό που «λιώνεις» στη δουλειά και οι «γύρω» λένε ότι ξύνεσαι
Η λύση είναι απλή: μείνε στα γεγονότα. Όταν ένας drama-συνάδελφος μπαίνει φουριόζος στο γραφείο σου με μια ιστορία που σηκώνει κλάψα και μαυρίζει την ψυχή σου, αυτό που πραγματικά ψάχνει είναι μια αντίδραση. Θέλει να σε δει να πανικοβάλλεσαι, να σοκάρεσαι, να επικυρώνεις τη δική του υπερβολική ερμηνεία. Αυτό, λοιπόν που μπορείς να κάνεις είναι να απαντήσεις με τέσσερις απλές λέξεις: «Μόνο τα γεγονότα, παρακαλώ».
Αν απαντήσεις με ηρεμία, «Σε ακούω, αλλά θέλω μόνο τα γεγονότα», η δραματικότητα αρχίζει να ξεφουσκώνει. Δεν θες λεπτομέρειες «μου είπε», «του είπε», «με άγχωσε», το ένα, το άλλο.
Αυτή η μέθοδος βασίζεται στην ψυχολογία της συμπεριφοράς: Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι τα δραματικά τους ξεσπάσματα δεν αποφέρουν την αναμενόμενη αντίδραση, η ενέργειά τους αλλάζει. Το δράμα χρειάζεται κοινό για να επιβιώσει και αν δεν μπορεί να βρει την ικανοποίηση αυτό σβήνει μόνο του.
Επιπλέον, η προσήλωση στα γεγονότα καλλιεργεί μια κουλτούρα ορθολογικής σκέψης και ενισχύει την εμπιστοσύνη μεταξύ των συναδέλφων. Όταν οι αποφάσεις βασίζονται σε αντικειμενικά δεδομένα και όχι σε συναισθηματικές αντιδράσεις, οι εργαζόμενοι νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια στις επαγγελματικές τους αλληλεπιδράσεις. Αν όντως υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα, μπορείς πλέον να το διαχειριστείς χωρίς να σε αποσπούν οι υπερβολές.
Μόνο έτσι θα αποφεύγεις τους ομιλητικούς συναδέλφους
Ελέγχοντας τον Τόνο, Ελέγχεις τη Συζήτηση
Οι managers που παραμένουν ψύχραιμοι και επικεντρώνονται στα γεγονότα θέτουν ένα πρότυπο για ολόκληρο το γραφείο. Αν εσύ δεν αντιδράς υπερβολικά, με τον καιρό οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σου. Οι συνάδελφοι που τείνουν στο drama είτε θα προσαρμοστούν στη νέα κουλτούρα είτε θα συνειδητοποιήσουν ότι η τακτική τους δεν αποδίδει πλέον. Και αν δουν ότι δεν μπορούν να το αντέξουν, μπορούν να ψάξουν αλλού.
Αυτό δεν σημαίνει ότι αγνοείς τα προβλήματα—σημαίνει ότι φιλτράρεις τον θόρυβο για να εστιάσεις σε ό,τι έχει πραγματική σημασία.
Πώς θα το εφαρμόσεις αποτελεσματικά;
Διατήρησε την ουδετερότητά σου. Μείνε ήρεμος, διατήρησε ένα σταθερό ύφος και απόφυγε μορφασμούς ή αναστεναγμούς που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τη δραματικότητα.
Επανάλαβε τον κανόνα των γεγονότων. Αν συνεχίσουν τις υπερβολές, απάντησε ξανά: «Καταλαβαίνω ότι είσαι αναστατωμένος, αλλά θέλω να μάθω ακριβώς τι συμβαίνει».
Κατεύθυνε τη συζήτηση προς τη λύση. Μόλις αποσαφηνιστούν τα γεγονότα, επικεντρώσου στη λύση: «Οπότε υπήρξε μια μικρή διαρροή στην κουζίνα. Θα καλέσουμε τη συντήρηση να το φτιάξει», που λέει ο λόγος.
«Άσε πολύ τρέξιμο στη δουλειά»: Σιγά ρε παιδιά που όλοι τρέχετε
Ο Μακροπρόθεσμος Αντίκτυπος στη Δουλειά
Όταν εφαρμόζεις σταθερά αυτή την προσέγγιση, δημιουργείς ένα εργασιακό περιβάλλον όπου η λογική και η επίλυση προβλημάτων υπερισχύουν των συναισθηματικών εξάρσεων. Οι υπερβολικοί χαρακτήρες θα μάθουν ότι το δράμα δεν έχει θέση στο γραφείο, ενώ οι πιο λογικοί εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν ένα ήρεμο και παραγωγικό περιβάλλον.
Αυτό συνάδει και με τις έρευνες σχετικά με την εργασιακή απόδοση:
Μεγαλύτερη παραγωγικότητα. Λιγότερος χρόνος χαμένος σε κουτσομπολιά και πανικό.
Μειωμένο άγχος. Οι εργαζόμενοι αισθάνονται μεγαλύτερο έλεγχο στο περιβάλλον τους.
Καλύτερες αποφάσεις. Τα γεγονότα οδηγούν σε ενημερωμένες επιλογές, όχι σε παρορμητικές αντιδράσεις.
Οι καλύτερες δικαιολογίες για να μην πατήσεις στο γραφείο
Συμπέρασμα
Το εργασιακό δράμα είναι τόσο ισχυρό όσο η αντίδραση που προκαλεί. Αν αφαιρέσεις το συναίσθημα και εστιάσεις στα γεγονότα, η θεατρικότητα χάνει την αξία της.
Όταν ελέγχεις τον τόνο, ελέγχεις τη συζήτηση και κυρίως, την κουλτούρα της εργασίας σου. Αυτό είναι που θέλουν όλοι άλλωστε.
