Η σιωπηλή παραίτηση είναι ένας όρος που μας απασχόλησε πολύ το 2022, και κατά κάποιο τρόπο σηματοδοτεί μια μεγάλη αλλαγή στην εργασιακή νοοτροπία της Δύσης και ειδικά στους εργαζόμενους με ελάχιστη ή και ανύπαρκτη εργασιακή εμπειρία. Πρόκειται για μία προέκταση της μεγάλης παραίτησης που προηγήθηκε στην έξοδο από την καραντίνα και αφορούσε κυρίως τους millenials και μπορεί να μην μοιάζουν με διαπραγματευτικά όπλα, ωστόσο είναι στον πυρήνα τους.
Τι γίνεται όταν δεν έχεις καθόλου όρεξη για δουλειά;
Κάθε εργαζόμενος που νιώθει ότι αδικείται αντιδρά, αν και με διαφορετικό τρόπο. Ο τρόπος καθορίζεται από την ηλικία, τη θέση, το βιογραφικό και είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες που τελικά δεν υπάρχει κάποια χρυσή συνταγή που να εξασφαλίζει σε κάθε έναν τον μισθό που του αξίζει, ή νομίζει ότι του αξίζει γιατί πάντα υπάρχουν και οι ψευδαισθήσεις που καλλιεργούμε στον εαυτό μας, αλλά για αυτές θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά.
Ακόμα και το όψιμο φρούτο του quiet quitting είναι μια μορφή εναλλακτικής διεκδίκησης, κάτι σαν την ειρηνική ανυπακοή του Γκάντι, αλλά σε συνδικαλιστικό φορμάτ. Όμως το να δουλεύεις λιγότερο, μπορεί να κάνει καλό στην ψυχική σου υγεία, δυστυχώς όμως δεν μπορεί να φέρει και αντίστοιχη μείωση στο ενοίκιο, κάποιες φορές η αύξηση είναι μονόδρομος που δεν ορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τον εγωισμό σου. Το γίνεται όμως όταν δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη για να σου δώσουν όσα αξίζεις; Μα φυσικά ανεβάζεις τον τόνο της φωνής σου, έστω και μεταφορικά.
Ποιο είναι το κοινό ένοχο μυστικό στο γραφείο;
Το Loud Quitting δεν έχει να κάνει με την παραίτηση, αλλά με την απειλή αυτής. Εδώ υπάρχει μια λεπτή ισορροπία επειδή δεν θες να παραιτηθείς/απολυθείς, αλλά εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει γυρισμός, θα κολυμπήσεις. Το σχέδιο ξεκινάει με μικρές εκδηλώσεις δυσφορίας, αλλά όχι γκρίνιας γιατί κανείς δεν θα θέλει να δουλέψει μαζί σου, και με το δίκιο του κιόλας. Η δυσφορία πρέπει να έχει σαν αποδέκτη αυτόν που θα εγκρίνει την πολυπόθητη αύξηση/προαγωγή και ταυτόχρονα να ρίχνει υπόνοιες ότι αυτός και μόνο μπορεί να διορθώσει κακώς κείμενα, πάντα με την πολύτιμη βοήθειά σου.
Όσο προχωράει το ντράμα του Loud Quitting, τόσο η δυσφορία γίνεται κάτι σαν μια ελαφριά διάθεση αποχώρησης από μία σχέση που βρίσκεται σε τέλμα. Κατά κάποιο τρόπο βάζεις το μαχαίρι στο λαιμό και ρίχνει το τελεσίγραφο. Η λεπτή γραμμή που βρίσκεται εδώ, όπως και στις σχέσεις άλλωστε, είναι στο κατά πόσο υπάρχει διάθεση από την άλλη πλευρά να σε κρατήσει, στη δουλειά ή ζωή.
Κάπου εδώ κρύβεται η πιο ουσιώδης λεπτομέρεια της ίντριγκας. Είσαι σίγουρος ότι είσαι τόσο αναντικατάστατος; Πριν κοιταχτείς στον καθρέφτη για να απαντήσεις αυτή την ερώτηση, να θυμάσαι ότι αυτός που θα κληθεί να ζυγίσει την τελική απόφαση θα βάλει τα εξής πράγματα στην εξίσωση: Από τη μία πλευρά είναι η αύξησή σου, με την οποία θα συνεχίσει να αγοράζει τις υπηρεσίες σου, έστω με μια αναπροσαρμογή προς τα πάνω, κάτι που τελικά θα του εξασφαλίσει μια απρόσκοπτη λειτουργία της εταιρείας και ίσως την κάνει ακόμα καλύτερη επειδή θα σε πιάσει στο φιλότιμο.
Πόσες κατηγορίες τεμπέλη ξέρεις στο γραφείο;
Αν όμως τελικά δεν είσαι και τόσο φοβερός και τρομερός όσο νομίζεις, τότε δίνεις μια εύκολη πάσα σε όσους θέλουν να σε ξεφορτωθούν. Η γκρίνια και η δυσφορία σου δεν θα αργήσουν να μεταφραστούν σε μία αντιεπαγγελματική και αντισυναδελφική συμπεριφορά. Τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα γιατί αν έχει αφήσει τα υπονοούμενα και έχεις περάσει στην πίστα της ευθείας απειλής ότι θα βρεις αλλού πορτοκαλιές, τότε μπορεί να δεις ότι η πόρτα είναι ανοιχτή και δεν υπάρχει κανείς να σε κρατήσει. Το ρισκάρεις;
