Δεν έχω τίποτα ενάντια στις νέες κιθάρες. Έχω υπέροχες αναμνήσεις από την εξοικονόμηση όλων των χρημάτων μου από την οικοδομή ή το καθάρισμα της πισίνας για την πρώτη μου ηλεκτρικό, μία λαμπερή μαύρη Hondo II Professional, όταν ήμουν 12 ετών.
Και έχω παρόμοιες αναμνήσεις από την πρώτη μου αμερικανική Stratocaster, την οποία πήρα με τον πρώτο μου μισθό από την πρώτη μου πραγματική δουλειά κάπου το 2013.
Και οι δύο είχαν αυτή τη νέα μυρωδιά κιθάρας και ήταν πολύ αγαπητές δε λέω. Αλλά…
Αλλά αργότερα στη ζωή μου στο παίξιμο άρχισα να εκτιμώ τις vintage κιθάρες πάνω από όλα. Η πρώτη μου εμπειρία με τις vintage κιθάρες ήταν μια ακουστική Harmony της δεκαετίας του 1950 που έφερε ένας θείος μου από μια υπαίθρια αγορά των ΗΠΑ.
Έμοιαζε διαφορετική, την αισθανόσουν διαφορετική και σίγουρα ακουγόταν διαφορετική. Υπήρχαν σημάδια γρατζουνιάς στην κορυφή και μπορούσες να διακρίνεις τα σημεία στο λαιμό όπου οι προηγούμενοι παίκτες περνούσαν τον περισσότερο χρόνο παίζοντας σα βάρβαροι κάποιο ρόπαλο.
Το ξύλο ήταν παλιό και ξεραμένο, φαινόταν όμως να έχει μια διαφορετική ποιότητα.
Σκέφτηκα ότι ήταν ωραίο που πρόσθεσα το δικό μου αποτύπωμα σε αυτήν, μαζί με τους παίκτες που είχαν έρθει πριν από εμένα. Και υπήρχε και κάτι άλλο. Ο θείος μου είχε πληρώσει 40 $ για αυτό το ακουστικό στολίδι.
Ήταν πολύ καιρό πριν, αλλά νομίζω ότι ένα νέο και συγκρίσιμο μοντέλο μπορεί να κόστιζε 150-250 $ σε δολάρια της δεκαετίας του 2010.
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζει ένας άντρας πριν μπει στην κουζίνα του
Εάν είστε διατεθειμένοι να αφιερώσετε χρόνο σε αναζήτηση και διαπραγματεύσεις, θα μπορούσατε να βελτιώσετε τον εξοπλισμό σας με σημαντικούς τρόπους.
Με τα χρόνια, πέρασα περισσότερο χρόνο σε καταστήματα κιθάρας, ενεχυροδανειστήρια και υπαίθριες αγορές και παζάρια στην Αθήνα αναζητώντας το τέλειο όργανο από όσο θα ήθελα να παραδεχτώ. Οι ώρες ήταν πολλές και τα χρήματα πολύ λίγα…
Αλλά η αναζήτηση είναι απολύτως μέρος της διασκέδασης. Έγινα όλο και καλύτερος σε αυτό και έμαθα μερικές συμβουλές στην πορεία. Αυτές οι συμβουλές με βοήθησαν να αποκτήσω ένα Rickenbacker 425 του 1961 (που βρέθηκε στο Μοναστηράκι σχεδόν διαλυμένος), ένα Gretsch Country Gentleman του 1972 (Κεραμικός στο παζάρι), ένα Les Paul Custom του 1984 (Κωσταντινούπολη), ένα Fender Jazzmaster του 1963 (Ισπανία σε κάποιο παζάρι στη Βαρκελώνη) και ένα Regal της δεκαετίας του 1930 (Αθήνα παζάρι). μεταξύ άλλων.
Για μένα, είναι όλα τέλεια — και όλα είχαν τιμές πολύ κάτω από την αγοραία αξία και έχουν εκτιμηθεί σημαντικά. (Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τις αποτιμήσεις, αλλά εδώ είναι το ωραίο με το κυνήγι vintage κιθάρας!)
Δες εδώ τους βασικούς λόγους για να αγοράσεις μία παλιά, Vintage ηλεκτρική κιθάρα:
