Οι φίλοι που αποκτάμε στη ζωή μας δεν είναι τελικά πολλοί κι αυτό το λέει η ίδια η επιστήμη πλέον.
Ας είμαστε ειλικρινείς: δεν υπάρχει μεγαλύτερος μπελάς από το να πρέπει να απαντήσεις σε κάποια πρόσκληση στο Facebook προκειμένου να παραβρεθείς στο πάρτι γενεθλίων κάποιου «φίλου».
Από την άλλη οι πραγματικοί φίλοι είναι εκείνοι που μένουν στη ζωή σου. Είναι εκεί πάντα για να σε στηρίξουν στις δύσκολες στιγμές.
Ή, ακόμη χειρότερα, να πρέπει να μπεις στη διαδικασία να προσκαλέσεις κόσμο για τα δικά σου γενέθλια. Αυτό είναι ανυπόφορο. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με την έλλειψη φίλων. Αυτό είναι το χειρότερο.
Γιατί, ΟΚ, ξέρεις καλά ότι οι «κολλητοί» σου θα έρθουν στο «event» -το ξέρουν και οι ίδιοι ότι θα έρθουν, ακόμη κι αν δεν τους στείλεις «φιρμάνι». Αν έχεις φίλους πάντα έτσι;
Ωστόσο, τι ισχύει για τους λιγότερο κοντινούς σου ανθρώπους, τους οποίους θα πρέπει ντε και καλά να προσκαλέσεις (όπως ακριβώς υποδεικνύουν οι καλοί τρόποι, δηλαδή) αλλά δεν είσαι σίγουρος αν θα δώσουν τελικά το παρών στη «μάζωξη»; Μήπως αυτοί είναι βάρος; Μήπως οι καλοί σου φίλοι τελικά είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού;
Βασικά, ποιος είναι ο «σωστός» αριθμός ανθρώπων που πρέπει να καλέσεις στο πάρτι σου; Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
Και, κυρίως, πόσο νορμάλ είσαι εν τέλει αν δε θέλεις να γιορτάσεις παρέα με ορδές αγνώστων αλλά παρέα μόνο με αυτούς που κατέχουν μια πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου;
Διάβασε τι λέει η επιστήμη για όλα αυτά:
