Με τόσους μήνες κλειστή την εστίαση είχαμε σχεδόν ξεχάσει το πώς είναι να τρως έξω με φίλους. Δεν είναι τόσο ότι στερηθήκαμε το φαγητό έξω, οι διανομείς φαγητού δούλευαν 24/7, όσο το ότι χάσαμε την επαφή με τις παραγγελίες για όλη την παρέα. Όλοι ξέρουμε πως οι πατάτες γίνονται από μία μερίδα, δύο και πώς μια μερίδα κανονικού φαγητού γίνεται «για τη μέση».
Αν σκεφτούμε και το σύνδρομο στέρησης της συνολικής εμπειρίας του φαγητού με φίλους είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δούμε ακρότητες που θα περιλαμβάνουν και δεύτερο φύλλο παραγγελίας. Φυσικά και δεν χρειάζεται να φύγεις με λιγγωδία από το τραπέζι αλλά ούτε και να τη βγάλεις με δύο μαρουλόφυλλα και να γίνεις το ανέκδοτο της παρέας. Το μόνο που χρειάζεται είναι καλός προγραμματισμός.
Ξεκινώντας τον προγραμματισμό σκέψου τι θα ήθελες να φας και τι θα έχεις φάει μέχρι το τραπέζι. Μπορείς κάλλιστα να κλέψεις λίγο από το πρωινό και το μεσημεριανό για να φας κάτι παραπάνω στο βράδυ, αν σκοπεύεις να βγεις για δείπνο. Αντίστοιχα πράττεις για μεσημεριανή έξοδο.
Οι γαρνιτούρες χωρίζονται σε καλές και κακές. Τα dressing και οι σάλτσες κάνουν σίγουρα πολύ ενδιαφέρονται τα πιάτα, όμως πολλές φορές μπαίνουν σε υπερβολικές ποσότητες. Αν ζητάς τις γαρνιτούρες και τις σάλτσες σε ξεχωριστά πιάτα στο πλάι έχεις καλύτερο έλεγχο του τι τρως και κυρίως της ποσότητας. Αν έχεις επιλογή μαγειρέματος της γαρνιτούρας, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Μπορεί η επιλογή της ψητής πατάτας να σου φαίνεται χειρότερη από την τηγανητή, όμως η καθόλου πατάτα είναι ακόμα χειρότερη.
Όταν βγαίνουμε έξω με φίλους ή με τη σύντροφό μας βγαίνουμε για την παρέα περισσότερο και λιγότερο για το φαγητό. Αν δίνεις χρόνο στο στομάχι σου, δεν τρως απλά λιγότερο, παρατείνεις και τη διάρκεια της εξόδου. Γρήγορα χρειάζεται να τρως μόνο στον στρατό, όταν είσαι έξω με φίλους κάνε το ακριβώς αντίθετο. Μεταξύ των πιάτων κάνε μεγαλύτερα διαλείμματα για κουβέντα και απόλαυσε το φαγητό σου σε μικρές μπουκιές που θα παρατείνουν τη διαδικασία. Έτσι κι αλλιώς το στομάχι χρειάζεται από 15 ως 20 λεπτά για να δώσει το σήμα ότι είναι εντάξει. Αν τρως αργά θα το πιάσεις νωρίτερα και θα αποφύγεις την παρασπονδία.
Ακόμα κι αν δεν είσαι ο ψυχαναγκαστικός με τη ζυγαριά στο χέρι όταν τρως σπίτι, ξέρεις ότι οι μερίδες έξω είναι λίγο μεγαλύτερες από αυτές που θα ήθελες. Για να μην αναφέρουμε τον κλασικό τύπο στην παρέα που έχει την τάση να στρογγυλοποιεί προς τα πάνω την παραγγελία. Δεν είναι ντροπή να πεις ότι θα μοιραστείς ένα μεγάλο πιάτο με κάποιον από την παρέα ώστε να φας από περισσότερα πιάτα. Όπως επίσης δεν είναι ντροπή να πεις να σου ετοιμάσουν την υπόλοιπη μερίδα για το σπίτι μόλις νιώσεις ότι φλερτάρεις με τη γουρουνιά. Το φαγητό έξω πρέπει να μείνει παρεΐστικη απόλαυση και οι όποιοι περιορισμοί είναι αναγκαίοι για να μην τη στερηθείς.
