Η συζήτηση γύρω από το βιολογικό και το κοινωνικό φύλο είναι αρκετά εκτενής και δεν πρόκειται να σταματήσει στον άμεσο χρονικό ορίζοντα. Γι’αυτό και δεν πρόκειται να ανοίξουμε μία κουβέντα που δεν θα κλείσει με την κατακλείδα αυτού του άρθρου. Η διαδικασία όμως αυτή έχει προκαλέσει μία ρευστότητα όπου στερεότυπα αποδομούνται και σχέσεις επανακαθορίζονται. Αυτό είναι κάτι που αφορά και τα δύο φύλα και αν για τις γυναίκες είναι απελευθερωτικό, για τους άντρες είναι μάλλον λυτρωτικό. Σπάζοντας τις νόρμες που θέλουν τον άντρα και τη συμπεριφορά του να βγαίνουν από ένα καλούπι δεκαετιών μπορούμε πια να μιλήσουμε για τους μύθους με τους οποίους μεγαλώσαμε και ξέρουμε ότι δεν ισχύουν.
Όπως οι γυναίκες δεν είναι ευαίσθητες και λεπτεπίλεπτες πορσελάνινες κούκλες, αλλά είναι αυτές που αντέχουν τα πάντα και γεννάνε και κάνουν και καριέρα, έτσι και οι άντρες δεν είναι αναίσθητοι και χοντρόπετσοι. Αυτό συμβαίνει επειδή η ευαισθησία δεν μετριέται με το αν κλαίει κανείς στη σκηνή που πεθαίνει ο Leonardo DiCaprio στον Τιτανικό, ο οποίος όπως όλοι ξέρουμε χωρούσε πάνω στην πόρτα αν έκανε λίγο πιο ‘κει η Kate Winslet. Είμαστε το ίδιο ευαίσθητοι, απλά ο κοινωνικός μας ρόλος επιβάλλει να φαινόμαστε ανεπηρέαστοι. Μαθαίνουμε να τα κρατάμε μέσα μας. Ό,τι μας στενοχωρεί και ότι μας πληγώνει δεν πρέπει να τρυπάει την πανοπλία του ιππότη. Η αλήθεια είναι ότι πληγωνόμαστε και μάλιστα πολύ.
Στο φλερτ μπορεί να ισχύει ένα κάποιο savoir vivre που λέει ότι ο άντρας το ξεκινάει και η γυναίκα ακολουθεί, αλλά στο σεξ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Οι άντρες δεν είναι μονίμως σεξουαλικά πεινασμένοι σαν τα γαϊδούρια τον Μάιο. Δεν έχουν συνέχεια το μυαλό τους στο πως θα απατήσουν την κοπέλα τους ούτε έχουν πιο οργιώδη φαντασία από τις γυναίκες. Το σεξ είναι κάτι που είναι ίδιο και για τα δύο φύλα και έτσι πρέπει να είναι.
Αν μπορείς να φτιάξεις μια βιβλιοθήκη από τα ΙΚΕΑ και κάπου εκεί εξαντλούνται όλες οι μαστόρικες γνώσεις σου δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. O αστικός μύθος θέλει τους άντρες ξέρουν από υδραυλικά, ηλεκτρολογικά, να λύνουν καρμπυρατέρ, και να σηκώνουν διώροφη οικοδομή με το μάτι. Η ρίζα αυτού του μύθου δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι οι άντρες κάποτε έκαναν πιο χειρονακτικές εργασίες και η τεχνολογία ήταν πολύ πιο απλή και δεν απαιτούνταν εξεζητημένες γνώσεις. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Οι περισσότεροι άντρες πλέον κάνουν δουλειές γραφείου (τι ειρωνικό, κάποτε αυτές θεωρούνταν αμιγώς γυναικείες δουλειές) και δεν λερώνουν τα χέρια τους. Για κάθε είδους μερεμέτι ή επισκευή θα βρεις πολύ εύκολα κάποιον εξειδικευμένο τεχνικό. Δεν θα αφαιρέσει τίποτα από τον ανδρισμό σου αν εμπιστευτείς τον ειδικό, ίσα-ίσα επειδή το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο από ότι αν προσπαθούσες εσύ, κερδίζεις πόντους αποτελεσματικότητας.
Το ίδιο εκκρεμές που έβγαλε τη γυναίκα από την κουζίνα και την έβαλε στον χώρο εργασίας, έβαλε και τον άντρα στις δουλειές του σπιτιού αποκαθιστώντας την ισορροπία. Οι άντρες δεν ξέρουν να τηγανίζουν μόνο αυγά και δεν έχουν μετατρέψει την καρέκλα σε ντουλάπα. Οκ μπορεί να είναι λίγο ακατάστατοι ως φοιτητές ή ως νεαροί εργένηδες, αλλά μόλις πήξει λίγο το μυαλό γίνονται νοικοκύρηδες περιοπής. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι άντρες μαγειρεύουν περισσότερο από γυναίκα σε μία σχέση, απλά δεν είναι κάτι που διαφημίζεται και δεν βγαίνει προς τα έξω.
Η δημόσια εικόνα μιας γυναίκας αλλάζει ανάλογα με το ηλικιακό της στάδιο, σε αντίθεση με τους άντρες που θεωρούνται για πολλά χρόνια ένα στάδιο μετά την εφηβεία. Ακόμα κι αν δεν φαίνεται με γυμνό μάτι, οι άντρες ωριμάζουν εξίσου και αποζητούν με τον ίδιο τρόπο τη σταθερότητα και τη μονιμότητα σε μία σχέση. Η φήμη ότι οι άντρες φοβούνται τις δεσμεύσεις είναι αβάσιμη και αστήριχτη. Είναι περισσότερο ένα κλισέ που καλλιεργείται μέσω ρομαντικών κομεντί. Όσο πιο γρήγορα καταλάβουν όλοι ότι τα σενάριά τους είναι προϊόν μυθοπλασίας και όχι ντοκιμαντέρ, τόσο το καλύτερο για όλους μας, άντρες και γυναίκες.
Εκτός από το ότι οι άντρες δεν κλαίνε, οι άντρες δεν τρομάζουν, επίσης κάθε Χριστούγεννα ο Άγιος Βασίλης φέρνει δώρα σε όλα τα καλά παιδάκια. Η πικρή αλήθεια είναι ότι αν ένας άντρας μοιάζει να μην φοβάται τίποτα, είναι επειδή έχει τρομάξει τόσο πολύ στη ζωή του ώστε να μπορεί να το κρύβει καλά πίσω από ένα ανέκφραστο poker face. Από εφηβικές απερισκεψίες, την αχαλίνωτη φοιτητική ζωή, τη θητεία στον στρατό, την οδήγηση στους υπέροχους ελληνικούς δρόμους και χίλιες δυο άλλες περιπτώσεις, ο άντρας έχει τρομάξει στη ζωή του και έχει τρομάξει πολύ. Δεν είναι καθόλου σημάδι αδυναμίας, μάλλον το αντίθετο. Ο φόβος ξυπνάει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, μας βελτιώνει ως είδος και στην τελικά μας κάνει πιο άντρες.
