Στην πραγματικότητα του σήμερα είναι αρκετά εύκολο να χαθείς. Σε ένα κόσμο που κατακλυζεται από οθόνες, φανταχτερά ρούχα και κοινωνικά κατασκευασμένα πρότυπα, ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας διασκευάζει ένα έργο του 1951, τοποθετώντας το στον κόσμο των social media όπου πραγματεύεται το ανικανοποίητο του ανθρώπου.
Ο «Ρινόκερος» αναφέρεται στην παθογένεια της μαζικής κουλτούρας, παρουσιάζοντας άβουλα πλάσματα, τα οποία είτε προσπαθούν να αντισταθούν, είτε οδεύουν χωρίς περαιτέρω σκέψη στα προστάγματα ενός α-χρονικού μέλλοντος, το οποίο διόλου απέχει από το παρόν μας. Πρόκειται για μια κοινωνία που βρίσκεται σε αναβρασμό, μια κοινωνία η οποία χωρίς να αντιδρά, «τρώει τις σάρκες της» και σταδιακά ξεψυχά. Δεν διαμορφώνεται με βάση την λογική και την ηθική, αλλά με βάση τις ανάγκες και την μόδα μιας κατασκευασμένης δυστοπίας.
Ο μόνος που μπορεί να αντισταθεί σε όλη αυτή τη λαίλαπα είναι ο Μπερανζέ (Άρης Σερβετάλης).
Ο ήρωάς μας, αντιστέκεται σθεναρά σε αυτή την ακατανόητη μάστιγα, αποτελώντας τον αποδιοπομπαίο τράγο αυτής της κοινωνίας. Προσπαθεί να παραμείνει άνθρωπος, να μην μεταμορφωθεί σε ρινόκερο, να μην αποκτηνωθεί εντελώς.
Όλοι ωστόσο έχουν αλλάξει
Ο καρδιακός του φίλος, ο συνάδελφος του, τον οποίο εκτιμούσε, αλλά και η αγαπημένη του Νταίζη, η οποία λίγα λεπτά νωρίτερα ήταν στο πλευρό του, υπόσχοντάς του αγάπη και αφοσίωση και κατακρίνοντας την μαζικότητα του κόσμου. Είναι τρομακτικό να είσαι παράταιρος, να διαφέρεις και να μην τάσσεσαι με το ρεύμα. Αυτός ο φόβος είναι που διαμορφώνει ανθρώπους εγκαταλελειμμένους, οι οποίοι θα αποτελέσουν σκλάβους του συστήματος.
Τα σκηνικά του Σάκη Μπιρμπίλη, είναι λιτά και απολύτως λειτουργικά, ούτως ώστε να αναδείξουν το μετέωρο και το ευμετάβλητο της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν υπάρχουν σταθερές και αξίες σε έναν κόσμο που τρέχει πιο γρήγορα απ’ όσο μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι. Οι πρωταγωνιστές παρουσιάζονται εύπλαστοι και κινούνται σχεδόν χορευτικά πάνω στα πολυεπίπεδα σκηνικά.
Το έργο του Ιονέσκο μιλάει για την βαθιά εμπειρία της μεταμόρφωσης, επισημαίνοντας πως «οι άνθρωποι αφήνουν ξαφνικά τον εαυτό τους να κατακτηθεί από ένα καινούργιο δόγμα, ένα κοινωνικό ρεύμα, μια μόδα, έναν φανατικό τρόπο σκέψης». Αυτή την κατάκτηση καταφέρνει να φέρει στην σύγχρονη κοινωνία ο Κακλέας, αναδεικνύοντας μέσα από μία σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία, τον βαθμό που ο εικονικός, επιφανειακός και εύθραυστος κόσμος των social media, έχει συμβάλει στην αλλοίωση ή ακόμα και την παράλυση της ανθρώπινης νόησης και βούλησης.
Ο «Ρινόκερος», ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, με τους Άρη Σερβετάλη και Έλλη Τρίγγου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και έναν υπέροχο θίασο να τους πλαισιώνει.
