Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όλα άλλαξαν όσο αφορά το κοτόπουλο και την βιομηχανία από πίσω του. Πριν από τον πόλεμο όλα γινόντουσαν με το χέρι. Έπρεπε δηλαδή οι εργάτες των εργοστασίων να κυνηγάνε στην κυριολεξία τα κοτόπουλα έτσι ώστε να τα πιάσουν και να τα σφάξουν με τα χέρια τους.
Μετά τον πόλεμο όλα ήρθαν τούμπα. Δηλαδή τα κοτόπουλα ήταν πλέον ακίνητα πάνω στις μηχανές και οι άνθρωποι επίσης. Όλα γινόντουσαν με μεγαλύτερη ασφάλεια από πριν. Ολόκληρη η φιλοσοφία του κοτόπουλου πήγε προς το καλύτερο.
Αλλά ακόμη και μετά τον πόλεμο η βιομηχανία άργησε να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Μέχρι την δεκαετία του ’60 κανείς δεν μπορούσε να αγοράσει κομμάτια κοτόπουλου. Είτε αγόραζες όλο το κοτόπουλο είτε δεν αγόραζες τίποτα. Μόνο το 1971 ήρθε αυτό που λέμε εξέλιξη. Μπορούσες πλέον να αγοράσεις σκέτα κομμάτια του ζώου, και συγκεκριμένα κρέας στήθος.
Άργησε όμως πολύ να πάρει τα πάνω του στην αγορά το κοτόπουλο μιας και μέχρι το 1980 μπορούσες να αγοράσεις ένα κιλό μοσχαρίσιο κρέας μόνο με ένα δολάριο ενώ τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Το μοσχαρίσιο κρέας είναι πλέον πολύ ακριβό ενώ το κοτόπουλο πολύ φτηνό.
Πλέον ο καθένας μπορεί να πάρει όποιο κομμάτι κοτόπουλου επιθυμεί από το σούπερ μάρκετ. Μπορεί να βρει ακόμη και μπούτι κοτόπουλου χωρίς καν το κόκαλο.
Εδώ θα δεις τρόπους που μπορείς να το μαγειρέψεις:
