Όπως όλοι οι φημισμένοι καροσερίστες, έτσι και η Tickford έχει ρίζες αρχαιότερες από την αυτοκίνηση. Με ιστορία που ξεπερνά τους δύο αιώνες, κάπου στα μισά της διαδρομής άλλαξε κατεύθυνση και από τις πολυτελείς ιππήλατες άμαξες, πέρασε στην κατασκευή αμαξωμάτων με κινητήρα, αλλά για πιο ιδιαίτερα γούστα. Από τα μέσα του προηγούμενο αιώνα ανήκει στην Aston Martin και αναλαμβάνει να ικανοποιήσει τα γούστα των πιο απαιτητικών πελατών της, κάτι σαν Q Branch για πολύ πλούσιους.
To mini που έκλεψε την καρδιά του James Bond
Παράλληλα δεν περιορίζεται μόνο στην ακραία παραμετροποίηση των μοντέλων της Aston Martin, αλλά αναλαμβάνει και την εξέλιξη ψαγμένων homologation specials, όπως του θρυλικού Sierra Cosworth RS500. Ταυτόχρονα μπορεί να ασχοληθεί και με πιο ταπεινά project, όπως αυτό εδώ το κλασικό mini.
Πρόκειται για ένα μοντέλο του 1984 και ήταν παραγγελία ενός Σαουδάραβα πρίγκιπα που ήθελε ένα λίγο πιο βολικό όχημα για τα ταξίδια αναψυχής που έκανε στο Λονδίνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε να είναι και κάτι πολύ απλό και ταπεινό. Το κλασικό mini ήταν η ιδανική βάση για ένα τέτοιο project, αφού η γοητεία που ασκεί είναι αταξική και δεν ήταν λίγοι οι βαθύπλουτοι που πιάστηκαν στον ιστό της γοητείας τους, πόσο μάλλον της πρακτικότητάς του.
Για να έρθει όμως αυτό το mini στα μέτρα ενός πρίγκιπα, έπρεπε να δεχτεί γερές δόσεις πολυτέλειας. Εξωτερικά έχει τοποθετηθεί ένα κάλυμμα βινυλίου στην οροφή, γιατί έτσι ήταν μόδα τότε, ενώ εξίσου 80s είναι και η αλλαγή στο μούτρο με τα διπλά τετράγωνα φανάρια. Η κόκκινη ρίγα και οι ανοιγμένοι θόλοι που φιλοξενούν μεγαλύτερα ζαντολάστιχα ολοκληρώνουν τις εξωτερικές παρεμβάσεις, για να πάμε στα ενδότερα.
Οι μεγάλες αλλαγές αφορούν το εσωτερικό όπου κάθε είδους επιφάνεια έχει δεχτεί νέα επένδυση. Το ξύλινο ταμπλό είναι από ξύλο καρυδιάς ενώ περιμετρικά έχει κόκκινη δερμάτινη επένδυση, ίδια με αυτή που έχουν οι πόρτες και τα bucket καθίσματα της Recaro. Στην επίσης ξύλινη και δερμάτινη επένδυση κεντρική κονσόλα υπάρχει ένα high end ηχοσύστημα εποχής που καταλαμβάνει τρεις θέσεις DIN με equalizer και player κασέτας φυσικά.
Το κόστος της όλης μετατροπής δια χειρός Tickford κόστισε 50.000 λίρες το 1984, κάτι παραπάνω από 150.000 σε σημερινές λίρες δηλαδή.
