Για ιπποδύναμη δεν ξέρουμε, αλλά το «Τέρας» έχει σίγουρα το πιο μακρύ καπό που έχουμε δει ποτέ σε αυτοκίνητο. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το ότι δεν πρόκειται για καμία κιτς φαναρτζοδουλειά με πολυεστέρα, αλλά για ένα απολύτως δικαιολογημένο και χρήσιμο κομμάτι του μοναδικού αυτού αυτοκινήτου. Κάτω από από αυτό το καπό βρέθηκε ένας κινητήρας της Rolls-Royce, αλλά όχι ο κλασικός V8 των 6,75 λίτρων, αλλά ένας Meteor. Πρόκειται για έναν V12 κινητήρα 27 λίτρων που κινούσε βρετανικά τανκ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Όλες οι Rolls-Royce είναι στυλάτες, αλλά αυτή ειδικά έχει ένα class παραπάνω
Ο Meteor είναι ουσιαστικά μια έκδοση μειωμένης ισχύος του Merlin, του κινητήρα που με τη βοήθεια μηχανικού υπερσυμπιεστή κινούσε τα μαχητικά Spitfire, ναι τόσο επικός ήταν αυτός ο κινητήρας που κινούσε από τανκ μέχρι μαχητικά αεροσκάφη. Το χτίσιμο αυτού του απίθανου αυτοκινήτου μοιάζει όχι μόνο να ξεκίνησε, αλλά και να σταμάτησε γύρω από τον κινητήρα αυτόν. Μια αστοχία στα σωληνάκια της βενζινης κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του The Beast στη Σουηδία, προκάλεσε τον πυρπολισμό του, αλλά όχι και το τέλος του.
Φτιάχνοντας το Τέρας από την αρχή, και από τη στιγμή που το σασί άντεξε την ιπποδύναμη και το βάρος του Meteor, τώρα ήταν μια χρυσή ευκαιρία να δοκιμαστεί και με το σωστό μοτέρ, με ένα Merlin από κάποιο παροπλισμένο Spitfire, αν και ο κομπρέσορας δεν χώρεσε κάτω από το καπό. Οι εκτιμήσεις θέλουν το The Beast να αποδίδει γύρω στα 750 άλογα, αλλά το ζουμί είναι η ροπή του η οποία είναι αυτή που λέμε ξηλώνει την άσφαλτο, αλλά στην κυριολεξία. Η ροπή του είναι τόσο μεγάλη που δεν υπάρχει κάποιο δυναμόμετρο που να την αντέξει, άρα μπορούμε να πούμε ότι ιπποδύναμη και ροπή είναι απλά κτηνώδεις, όπως λέει και το όνομά του. Ωστόσο κατάφερε να μπει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως το πιο δυνατό αυτοκίνητο του 1977.
Η σύγχρονη Rolls-Royce που υλοποίησε το όραμα των ιδρυτών της
Μιλάμε φυσικά για το πιο δυνατό αυτοκίνητο με πινακίδες κυκλοφορίας, γιατί στην Αγγλία μπορεί να πάρει έγκριση τύπου ακόμα και το Τέρας, αρκεί να έχει φώτα που να δουλεύουν. Η σχεδόν αστεία σιλουέτα του δεν οφείλεται μόνο στο μακρύ του καπό, αλλά και στην shooting brake αρχιτεκτονική στο πίσω μέρος που συνδυάζει την πρακτικότητα με την σπορ διάθεση, ανα και σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τη φινέτσα των αντίστοιχων Volvo εκείνης της εποχής.
Αν προσέξετε στο μπροστινό μέρος η γρίλια λάμπει δια της απουσίας της, σαν να την έκλεψε κάποιος, και αυτό γιατί ο πρώτος ιδιοκτήτης είχε πράγματι τοποθτεήσει μια αυθεντική γρίλια από Rolls-Royce, αλλά οι δικηγόροι της βρετανικής φίρμας δεν ένιωσαν και πολύ περήφανοι με αυτό το ανοσιούργημα και έτσι αφαιρέθηκε με συνοπτικές διαδικασίες χωρίς αντικαταστάτη.
Αυτές τις μέρες το The Beast είναι προς πώληση, μάλλον γιατί κανείς δεν αντέχει την κατανάλωση καυσίμου του μοτέρ των 27.000 κυβικών, και αν βάζαμε στοίχημα, θα ποντάραμε ότι θα βάλει ρότα για το γκαράζ κάποιου σεΐχη με δικές του πετρελαιοπηγές κάπου στον Περσικό Κόλπο.
