Το Junkers Ju 52 ήταν ένα ασυνήθιστο μεταγωγικό αεροσκάφος του μεσοπολέμου, η φιγούρα του έμεινε για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των Κρητών όταν μέσα από αυτά έπεφταν οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές της Μάχης της Κρήτης, και η χαρακτηριστική κοψιά του οφείλεται στην αρχιτεκτονική των κινητήρων του. Το Ju 52 είχε τρεις κινητήρες, αντί για έναν ή δύο όπως τα περισσότερα αεροσκάφη της εποχής, σε μία διάταξη με τον πρώτο στο ρύγχος και από έναν στα φτερά του.
Και οι τρεις κινητήρες ήταν ακτινωτοί και τους κατασκεύαζε η BMW που τότε ήταν περισσότερο γνωστή για τις αεροπορικές της περγαμηνές παρά για τις δίτροχες και τετράτροχες δημιουργίες της. Άρα η σύνδεση αυτής της R18 με το Ju 52 δεν είναι εντελώς αστήρικτη ιστορικά. Άλλωστε και οι μπόξερ αερόψυκτοι κινητήρες είναι μια μορφή δικύλινδρου ακτινωτού κινητήρα.
To μεγάλο στοίχημα που φαίνεται να κερδίζει η BMW με την R18
Για την Iron Annie, όπως ήταν και το παρατσούκλι του μεταγωγικού αεροσκάφους, οι μηχανικοί της VTR Customs αφαίρεσαν ότι χρώμιο υπήρχε ή έβαψαν μαύρο ότι δεν μπορούσαν να ξηλώσουν. Κάτι σαν φέρινγκ ξεκινάει από το ρεζερβουάρ αφήνοντας εκτεθειμένο τον κινητήρα ενώ δίνει μια πιο streamlined εικόνα στο βαρύ γερμανικό cruiser από τη μέση και πίσω.
Οι αεροπορικές λεπτομέρειες είναι διάσπαρτες και τραβούν το μάτι, από τα καρούμπαλα των πριτσινιών στο φέρινγκ, μέχρι το όργανο στο ρεζερβουάρ που θυμίζει κόκπιτ, αλλά και τις βίδες ¼ στροφής στα διάφορα πάνελ. Τα χρώματα της Iron Annie αντλούν έμπνευση από τα χρώματα που είχαν τα αεροσκάφη της Lufthansa στον μεσοπόλεμο. Η τελευταία αεροπορική πινελιά είναι το χαμήλωμα των 7 εκατοστών στις αναρτήσεις που μετατρέπει την R18 σε ένα χαμηλό και κακό power cruiser χαμηλών πτήσεων.
