Η ιστορία του Prius μοιάζει με μια κυκλική ιστορία με την πλοκή της να τελειώνει στο σημείο που ξεκίνησε το μακρινό 1997. Τότε ήταν το πρώτο μαζικής παραγωγής υβριδικό αυτοκίνητο, μια μοναχική πορεία που δεν έδειξε ότι ήταν μπροστά από την εποχή του, αλλά ένα αυτοκίνητο που το σχεδίασαν οραματιστές που άνοιξαν ένα νέο δρόμο στην αυτοκίνηση. 25 χρόνια μετά, η έννοια υβριδικό αυτοκίνητο είναι τόσο mainstream που στην αιχμή του δόρατος της τεχνολογίας είναι τα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Αλλά η Toyota πιστεύει ότι αυτή η συζήτηση είναι πρόωρη για την ώρα.
Η νέα γενιά του Prius εξακολουθεί να είναι υβριδική, διαθέσιμη πλέον μόνο σαν PHEV στην Ευρώπη, και είναι ένα ακόμα στοιχείο που δείχνει την καχυποψία της Toyota απέναντι στην ηλεκτροκίνηση. Σε μια εποχή που όλοι σχεδόν οι κατασκευαστές έχουν κι από ένα ηλεκτρικό μοντέλο ανά κατηγορία, η Toyota έχει μόνο ένα μοντέλο κι αυτό δεν διατίθεται στην Ευρώπη. Κι αυτό γιατί η Toyota πιστεύει ότι τα ηλεκτρικά είναι πολύ ακριβά για την ώρα για να γίνουν μονόδρομος και χρειάζονται αρκετή εξέλιξη για να γίνουν πιο προσιτά, αλλά και πιο φιλικά στη χρήση ενός μέσου οδηγού.
Ο δρόμος αυτής της εξέλιξης πιστεύει ότι περνάει μέσα από μία ακόμα γενιά Prius και 20εκ ευτυχείς κάτοχοι του ιαπωνικού αυτοκινήτου μάλλον επιβεβαιώνουν την εκτίμηση της Toyota. Στην 5η του γενιά είναι πιο εξευγενισμένο με τις χυτές γραμμές να θυμίζουν 5θυρο κουπέ και ενώ έχει αυξημένες διαστάσεις σε πλάτος και ύψος, είναι πιο μαζεμένο στο μήκος, μια ακόμα ανορθόδοξη κίνηση σε σχέση με τον ανταγωνισμό που αυξάνεται σε όλες του τις διαστάσεις.
Κάτω από το καπό βρίσκεται ένας δίλιτρος κινητήρας, πιο ισχυρός από τον απερχόμενο, αλλά και ένα πιο ισχυρό σύστημα ηλεκτροκίνησης. Συνδυαστικά το σύνολο θα αποδίδει 220 ίππους και κάπως έτσι θα τελειώσουν και τα αστεία με τους αργούς οδηγούς Prius που νοιάζονται μόνο για το περιβάλλον αδιαφορώντας για τα γκάζια.
Στο εσωτερικό οι Ιάπωνες κάνουν μία ακόμα επανάσταση απέναντι στη mainstream σχεδίαση, εισάγοντας μια σχεδίαση που χωρίζει το σαλόνι ανάλογα με τη χρήση. Δεν υπάρχει μια ενιαία τεράστια οθόνη, αλλά δύο με αυτή των οργάνων να «ξεφυτρώνει» από το ταμπλο χωρίς την κλασική αψίδα από πάνω, δίνοντας μόνο την απολύτως απαραίτητη πληροφορία μέσα από τη λιτή της σχεδίαση. Έτσι αφήνει χώρο στο μάτι για την άλλη, μεγαλύτερη οθόνη, όταν αυτό χρειάζεται.
Το αν το νέο Prius θα καταφέρει να επιβληθεί στην αγορά με την επιτυχία που το έκαναν οι προηγούμενες γενιές, είναι κάτι που μένει μόνο να αποδειχθεί στα στατιστικά των ταξινομήσεων. Όμως ακόμα κι αν δεν το κάνει, θα έχει κλείσει έναν τεράστιο κύκλο στην αυτοκίνηση, όπως έκαναν άλλα ιστορικά αυτοκίνητα, όπως ο Σκαραβαίος και το 2CV. Δεν χρειάστηκε να κάνουν και δεύτερη επανάσταση όπως θέλει να κάνει το Prius, έγραψαν ιστορία και με την πρώτη.