H ολοκαίνουργια M2 θα είναι διαθέσιμη και με εξάρι μηχανικό κιβώτιο, από αυτά που είναι σε διάταξη Η και έχουν ένα πεντάλ συμπλέκτη να απασχολεί το αριστερό πόδι και κάπου εκεί θα μπορούσε να συνοψιστεί όλη η πληροφορία που θέλαμε να έχουμε για τον Βενιαμίν του M Division της BMW. Αλλά επειδή οι Βαυαροί είναι αλύπητοι όταν απευθύνονται στα κατώτερα ένστικτα μας, έκαναν τη νέα Μ2 ένα σωστό μπιζουδάκι.
Κάτω από το καπό θα δούμε τον γνωστό τρίλιτρο εξακύλινδρο εν σειρά με τα δύο τούρμπο, ο οποίος αποδίδει 453 ίππους. Αυτό σημαίνει ότι έχασε 20 άλογα κάπου στη διαδρομή από το καπό των Μ3/Μ4, γιατί μάλλον οι μαρκετίστες της BMW φοβήθηκαν τον εσωτερικό κανιβαλισμό. Ένας φόβος αρκετά δικαιολογημένος, αν και τα 20 άλογα δεν πρόκειται να αλλάξουν αυτό που σκέφτονται όλοι για τη σύγκριση M2 με τη Μ4.
Η Μ4 έχει μεγαλώσει, έχει βαρύνει κι έχει ακριβύνει πολύ. Οι ρίζες με την πρωτη M3 των 80s έχουν σχεδόν χαθεί και οι εκδόσεις CSL με τους ακόμα πιο δυνατούς κινητήρες και τις ελαφρωμένες κατά μερικά κιλά καρότσες, δεν μπορούν να κρύψουν το χάσμα γενεών. Εξέλιξη λέγεται και είναι μονόδρομος για μια εταιρεία που δεν μπορεί να υποκρίνεται ότι είναι κάτι σαν τη Morgan για να πουλάει οδηγική νοσταλγία, ωστόσο έχει ανάγκη από την επίκληση στις ρίζες της.
Η σειρά 2 στην κουπέ της μορφή ήρθε στην γκάμα της BMW για να κερδίσει και πάλι το νεανικό κοινό που δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά ή δεν χρειαζόταν τη σειρά 4. Η Μ2 όμως, είναι άλλο κεφάλαιο. Η τιμή της δεν είναι και τόσο νεανική, αν και πολλοί ήταν αυτοί που είδαν μια baby M3 με τις επιδόσεις και την λίγο πιο προσιτή της τιμή. Ο βασικός της λόγος ύπαρξης είναι η διατήρηση ενός διαλόγου του παραδοσιακού κοινού της φίρμας με το παρελθόν της, αλλά και του δικού της παρελθόντος.
Ας πάρουμε για παράδειγμα κάποιον που κάποτε είχε μια M3 E30, τώρα δεν είναι και τόσο νέος, η λίγο πιο πλαδαρή M4 με το αυτόματο κιβώτιο των 8 σχέσεων είναι η πιο λογική επιλογή, αν δεν έχει πέσει κι αυτός στον πειρασμό των SUV. Αλλά για να τον πείσει να πάρει τη M4 πρέπει η BMW να αποδείξει ότι στο pedigree της υπάρχει κάτι από την πρώτη Μ3, και εκεί ακριβώς έρχεται η M2 σαν opinion leader αλλά και maker.
Κάποια αυτοκίνητα υπάρχουν στις γκάμες των εταιρειών τους και είναι πετυχημένα χωρίς να πουλάνε καθόλου, γιατί απλά φέρνουν στις εκθέσεις πελάτες να πάρουν άλλα μοντέλα. Στο παιχνίδι του κράχτη η νέα Μ2 παίζει πολύ έξυπνα το ξύπνημα της μνήμης χωρίς να είναι ρετρό. Τα φουσκωμένα φτερά και οι πολύ τετραγωνισμένες γραμμές στη μάσκα, στο πίσω μέρος, σχεδόν παντού, έχουν κάτι από τις ευθείες γραμμές που είχε η πρώτη M3. Το εξάρι χειροκίνητο κιβώτιο που προσφέρεται σαν επιλογή, η άλλη είναι φυσικά το αυτόματο 8άρι, είναι κάτι που μοιάζει ωραίο στους καταλόγους, στις φωτογραφίες και στις εκθέσεις της BMW, αλλά δεν πρόκειται να δούμε πολλά από δαύτα στους δρόμους.
Σε αυτή την κατηγορία τιμής και επιδόσεων, μόλις τη δει κάποιος δίπλα σε μια Μ4 το ζύγι θα αποδειχθεί αμείλικτο, αλλά η Μ2 ήδη ολοκλήρωσε την αποστολή της. Έφερε τον υποψήφιο αγοραστή στο κατώφλι της Μ4 λειτουργώντας σαν ένα ζευγάρι από παρωπίδες εμποδίζοντας τον ανταγωνισμό να δείξει την πραμάτεια του.
Χαρακτηρίζοντάς τη αμιγώς σαν ένα τετράτροχο χωριό Ποτέμκιν, αδικείται. Κάτω από την επιτευμένη της εμφάνιση κρύβεται ένα κανονικό M car, ίσως το τελευταίο όπως τα ξέραμε πριν μπούμε σε πιο εξηλεκτρισμένες καταστάσεις. Αλλά χωρίς ένα τελευταίο καθαρά βενζινοκίνητο με χειροκίνητο σασμάν M car, μπορεί να χανόταν εντελώς η επαφή με τις ρίζες και οι ρίζες είναι πολύ μεγάλο πράγμα, ακόμα και για τα αυτοκίνητα.
