Η ιστορία των Mustang που δέχθηκαν τη φροντίδα του Carroll Shelby μοιάζει με ιστορία ενός παιδιού θαύματος που οι γονείς του το ενθαρρύνουν ακόμα περισσότερο γράφοντάς το στα καλύτερα σχολεία και κυνηγώντας υποτροφίες. Η επιτυχία των πρώτων Mustang στις αρχές του ‘60, ήταν ανέλπιστη ακόμα και για τον Lee Iacocca, τον πρώτο και αρκετό διάστημα μοναδικό υποστηρικτή του project που ήθελε έναν μεγάλο κινητήρα σε μικρή καρότσα.
Τόσο ανέλπιστη που δεν πίστεψε ότι θα έχει διάρκεια, αν δεν βελτίωναν ακόμα περισσότερο τα σπορ χαρακτηριστικά της Mustang. Στην αρχή ο Iacocca σκέφτηκε να βάλει έναν ακόμα μεγαλύτερο κινητήρα στη Mustang, αλλά οι χωροταξικοί περιορισμοί του σασί δεν επέτρεπαν τη χρήση των big block. Για να χτιστεί ακόμα περισσότερο το brand της Mustang από τη στιγμή που δεν μπορούσε να το κάνει η ίδια η Ford, απευθύνθηκε στον θαυματοποιό των αυτοκινήτων που άκουγε στο όνομα Carroll Shelby, ο άνθρωπος που έκανε τις αμερικάνικες μαούνες να κυνηγούν Ferrari, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη στιγμή.
Οι πρώτες GT350 μεγάλωσαν τον μύθο της Mustang με τις νίκες τους σε αγώνες, τόσο στην Αμερική, όσο και στην Ευρώπη και όταν ήρθε η ώρα για τη δεύτερη γενιά της Mustang, επιτέλους βρέθηκε ο χώρος κάτω από το καπό για να ταιριάξει το όραμα των δύο αντρών. Η GT500 κατάφερε να φιλοξενήσει έναν κτηνώδη V8 7 λίτρων, ο οποίος μετά από τα «μερεμέτια» του Shelby κατάφερε να φτάσει τους 355 ίππους, καθόλου άσχημα για το 1967.
Για να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα ιπποδύναμης, πάνω από τον V8 φωλιάζουν 2 τετραπλά καρμπιρατέρ που ανάλεβαν το «πότισμα» των αδηφάγων αλόγων. Για να περάσει με ασφάλεια τόση ιπποδύναμη το κιβώτιο ταχυτήτων που βρίσκεται στον πίσω άξονα έχει δεχτεί τις απαραίτητες ενισχύσεις. Το ενσωματωμένο roll cage και τα δισκόφρενα συμπληρώνουν το πακέτο και η GT500 που κράτησε ο Carroll Shelby βάφτηκε στο κόκκινο του πάθους, ή του λάφυρου της Ferrari που κατάφερε να κερδίσει στο δικό της παιχνίδι.