Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν η αναστήλωση της Ιταλίας είχε πλέον ολοκληρωθεί. Βασικό ρόλο στην ανοικοδόμηση έπαιξαν τα ταπεινά οχήματα όπως η Vespa της Piaggio και το 500αράκι της Fiat κουβαλώντας κυριολεκτικά όλη την Ιταλία στους μικρούς τροχούς τους. Όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όταν ολοκληρώθηκε η ανοικοδόμηση, πολλοί ήταν οι κατασκευαστές που θέλησαν να βουτήξουν στα βαθιά και να ανοίξουν πανιά για μεγαλύτερα και πιο γρήγορα αυτοκίνητα.
Δεν ήταν τόσο η ανάγκη των Ευρωπαίων για καλύτερα αυτοκίνητα καθώς άφηναν πίσω τη φτώχεια και τα τραύματα του πολέμου, όσο η μεγάλη ευκαιρία που έβλεπαν τα εργοστάσια για μια εμπορική απόβαση στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, σε μια αγορά με πολύ χρήμα, που όμως δύσκολα γοητεύονταν από τα χαριτωμένα για εμάς 500άρακια.
Κάπως έτσι τα μεγάλα κεφάλια της Fiat αποφάσισαν να παίξουν στο ίδιο γήπεδο με τους Αμερικάνους και σκέφτηκαν ότι αυτό που χριεάζονταν ήταν ένας κινητήρας V8 όπως κάθε αμερικάνικο αυτοκίνητο που σεβόταν τον εαυτό του και ταυτόχρονα θυμήθηκαν να τον περιορίσουν στα 2 λίτρα, για να κρατήσουν και την εγχώρια αγορά μιας και η ιταλική φορολόγηση, παρόμοια με την ελληνική, έκανε απλησίαστα τα αυτοκίνητα άνω των 2 λίτρων.
Μη γνωρίζοντας πολλά για τα της Αμερικής, η Fiat έκανε έναν μικρό αναγραμματισμό στο όνομα του νέου της μοντέλου, ονομάζοντάς το 8V γιατί νόμιζε ότι η Ford το είχε πατεντάρει με το θρυλικό Ford V8 του Μεσοπολέμου. Κατά τα λοιπά το Fiat 8V ήταν 100% ιταλικό. Με την ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς να είναι πρωτοποριακή για τις αρχές του ‘50 και το ημιαυτοφερόμενο πλαίσιο να αποτελεί λευκό καμβά για τους μικρούς, αλλά ευφάνταστους καροσερίστες της εποχής. Η απόδοση του μικρού V8 ξεκίνησε από τους 100 περίπου ίππους, ενώ με τα χρόνια απέκτησε εκδόσεις που έφταναν ακόμα και τους 125, σε συνδυασμό με το βάρος που περιοριζόταν λίγο κάτω από τα 1000 κιλά, μετατράπηκε σε υπερόπλο πίστας σε κάθε είδους αγώνα που έτρεξε.
Ένα από αυτά δείγματα δημιουργικότητας είναι και η καρότσα Supersonic σαν αυτό που βλέπουμε στις φωτογραφίες, μάλιστα θεωρήθηκε αρκετά όμορφο για να αγοραστεί από τον τότε CEO της Chrysler K.T. Keller. Σε άλλους διάσημους που έπεσαν θύμα της γοητείας του Fiat 8V βρίσκουμε ακόμα και τον Steve McQueen ο οποίος είχε βαφτίσει το δικό του κόκκινο οκτακύλινδρο Fiat, “Little Red Ferrari”, όχι κι άσχημα για ένα ταπεινό Fiat.
