Η μόδα με τα modern classics που σου επιτρέπουν να οδηγείς μια μοτοσικλέτα σαν αυτή του Marlon Brando ή του Steve McQueen είναι μια πολύ σπουδαία βιομηχανία παραγωγής συναισθημάτων. Αναβάτες που έχουν μόνο δευτερογενείς αναμνήσεις από εκείνη την εποχή μπορούν να έχουν μια ψευδαίσθηση του πώς ήταν η οδήγηση μιας μηχανής περασμένων δεκαετιών χωρίς αυτό να συνοδεύεται από τη δυσκολία της συντήρησης μιας αυθεντικής και αναξιόπιστης μοτοσικλέτας.
Η έλλειψη όμως της πρωτογενούς ανάμνησης, οι περισσότεροι αναβάτες μιας νέας Bonneville έχουν δει μόνο σε φωτογραφίες και ταινίες τις αυθεντικές του παρελθόντος, αφήνει ένα μικρό κενό στην όλη νοσταλγική εμπειρία. Ουσιαστικά ζεις τις αναμνήσεις κάποιου άλλου καβάλα στη μοτοσικλέτα κάποιου άλλου. Αλλά ευτυχώς η Honda ανακάλυψε αυτό το κενό στην αγορά και το κάλυψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ο ιαπωνικός κολοσσός εκμεταλλεύτηκε αυτή τη χαραμάδα προσφέροντας ένα διαφορετικό είδους ρετρό και νοσταλγικής εμπειρίας, δίκυκλα που οδηγούσαμε οι ίδιοι σε τρυφερή ηλικία και νοσταλγούμε όχι για τις επιδόσεις τους, ούτε για την κλασική τους εμφάνιση, ούτε καν όμορφα δεν ήταν, αλλά ήταν τα πρώτα μας δίκυκλα, τα οχήματα που μας πήραν αγόρια και μας έκαναν άντρες.
Μέχρι τώρα η Honda έχει παρουσιάσει την επανέκδοση του κλασικού «Μπόμπου» και του ακόμα πιο κλασικού παπιού και τώρα έρχεται να κλείσει την τριλογία των μικρών κλασικών δικύκλων που έκαναν τη Honda τον μεγάλο κατασκευαστή που ξέρουμε. Η τριλογία κλείνει με το φοβερό και τρομερό Dax.
Ανάμεσα στο παιχνιδιάρικο Monkey και το πρακτικό παπί, το Dax ήταν εκείνο το 50άρι που γεφύρωνε το μεταξύ τους χάσμα προσφέροντας ένα πρακτικό και βολικό μέσο μετακίνησης, αλλά κυρίως ένα διασκεδαστικό και απελευθερωτικό μέσο για τους εφήβους που ήθελαν να μην χάνουν χρόνο μεταξύ σχολείου και φροντιστηρίου (αυτό το ψέμα έλεγαν στους γονείς τους για να τους πείσουν).
Αν κρίνουμε από τις εικόνες του νέου Dax που μόλις παρουσιάστηκε στην Ευρώπη, αυτό είναι και το καλύτερο από τα τρία νεορετρό εγχειρήματα της Honda, το πιο πιστό στο αυθεντικό και το πιο ξεσηκωτικό σε συναισθήματα. Αρχικά το σασί του, αυτό το μονοκόκ πρεσαριστό πλαίσιο που θυμίζει ραπτομηχανή είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το αυθεντικό. Το κλασικό πλαίσιο συνοδεύεται από σύγχρονα περιφερειακά που το κάνουν ασφαλές και νόμιμο. Οι ζάντες είναι πλέον 12 ιντσών, αμφότερες εφοδιασμένες με δισκόφρενα και ABS και το πιρούνι είναι αρκετά ψωμομένο για τις διαστάσεις του Dax, στα 31mm και μάλιστα USD όπως ακριβώς το αυθεντικό Dax της εφηβείας μας.
Ο κινητήρας του νέου Dax είναι ο ίδιος με του Monkey, συνεχίζοντας την ίδια πρακτική της Honda με τον κινητήρα του παπιού να μοιράζεται σε μια σειρά από μικρά δίκυκλα. Με 125 κυβικά και 9,5 άλογα, το νέο Dax φτάνει τα 90 χαω τελικής μέσω του κλασικού 4τάχυτου κιβωτίου χωρίς συμπλέκτη. Με βάρος που ξεπερνά ελάχιστα τα 100 κιλά, καταφέρνει να έχει αυτονομία πάνω από 200 χιλιόμετρα με το ρεζερβουάρ των 3,8 λίτρων δίνοντας τη δική του απάντηση στις εξωφρενικές τιμές της βενζίνης.
Συνολικά το νέο Dax μπορεί να θέλησε να μας εκβιάσει συναισθηματικά, όμως τελικά καταφέρνει να είναι ένα πάρα πολύ χρηστικό, βολικό και οικονομικό commuter για εφήβους άνω των 30 ετών. Το ότι οι Ιάπωνες το κατάφεραν αυτό με μια συσκευασία που κάνει την καρδιά μας να χτυπάει πιο δυνατά και να προκαλεί ένα δάκρυ συγκίνησης, κάνει το Dax σχεδόν τέλειο.
