Ο εξηλεκτρισμός και το downsizing σαρώνουν τον κόσμο της αυτοκίνησης, αν και πολλοί τα αντιμετωπίζουν σαν μια μάχη οπισθοφυλακής λίγο πριν την ολοκληρωτική επικράτηση της ηλεκτροκίνησης. Αλλά πριν φτάσουμε σε αυτά τα δυσοίωνα σενάρια που ίσως επιταχυνθούν από τις αυξήσεις και την αβεβαιότητα στα καύσιμα, ζούμε στην πιο ενδιαφέρουσα τεχνολογικά περίοδο των κινητήρων εσωτερικής καύσης στην προσπάθειά τους να κερδίσουν μερικά χρόνια ζωής ακόμα.
Ξεκινώντας από το όνομα, η νέα μικρή Ferrari τηρεί την παλιά παράδοση της ονοματοδοσίας μοντέλων. Μια μπερλινέτα με κινητήρα 2,9 λίτρων και 6 κυλίνδρων, αλλά κάπου εκεί τελειώνουν όλες οι αναφορές στην παράδοση και την ιστορία. Το αν ο κινητήρας της 296 GTB είναι ο πρώτος V6 της Ferrari είναι κάτι που διχάζει ακόμα τους φανατικούς της φίρμας από το Maranello. Για κάποιους η Dino ήταν η πρώτη εξακύλινδρη Ferrari, για άλλους δεν ήταν ποτέ μια πραγματική Ferrari και τα συνεχή rebranding εκείνου του μοντέλου συντηρούν ακόμα και σήμερα τη διαμάχη. Όμως η 296 GTB δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας, είναι μια πραγματική Ferrari, τόσο στο σήμα, οσο και στην επιδόσεις.
Με απόδοση στο λίτρο που ξεπερνά τους 200 στο λίτρο και έναν ηλεκτροκινητήρα 165 ίππων, φτάνει συνολικά τα 820 άλογα, άρα ο χαρακτηρισμός μικρή ή entry level Ferrari είναι τουλάχιστον άστοχος και η ιπποδύναμη είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα. H 296 GTB έχει όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου που μπορεί στα καθημερινά αυτοκίνητα να μοιάζουν περιοριστικά και βαρετά, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση την κάνουν ακόμα πιο γρήγορη και ασφαλή κάτω από όλες τις συνθήκες.
Οι δυναμικοί αισθητήρες με τους οποίους είναι εφοδιασμένη η 296 GTB βρίσκονται παντού και στόχος τους δεν είναι να σώσουν την κατάσταση όταν αυτή ξεφύγει, αλλά να την προβλέψουν πριν αυτή πάει να συμβεί μετρώντας αδιάλειπτα πλευρική επιτάχυνση, φορτία που ασκούνται κλπ. Τα ηλεκτρονικά καταλαμβάνουν κάθε πιθανή μηχανική ή παραδοσιακά υδραυλική λειτουργία όπως αυτή των φρένων. Με το πάτημα το πεντάλ του φρένου όλα γίνονται by wire και όχι μόνο στα δισκόφρενα, αλλά και στον ηλεκτροκινητήρα ο οποίος συνδράμει προσθέτοντας ελεγχόμενη πέδηση στην 296 GTB.
Φυσικά και μπορεί να οδηγηθεί σαν αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο σαν οποιοδήποτε plug in υβριδικό, αλλά τα 30χλμ της αυτονομίας του είναι μάλλον για να περάσετε από μια πυκνοκατοικημένη αθόρυβα μέχρι να απελευθερώσετε τα 820 άλογα που δεν είναι και τόσο ήσυχα όσο θα περίμενε κανείς με τους σφιχτούς κανονισμούς και περιορισμούς της εποχής.
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι αόρατο, αλλά τουλάχιστον ακούγεται. Οι εξατμίσεις του «μικρού» κινητήρα ξεκινούν από το μπλοκ του κινητήρα αλλά δεν πάνε απευθείας προς τα πίσω. Ουσιαστικά κάνουν μια μικρή παράκαμψη πριν περάσουν στους σιγαστήρες και εφάπτονται στην καμπίνα των επιβατών προσφέροντας αγνό κι ανόθευτο ήχο στους επιβαίνοντες πριν τα πιο καθαρά από ποτέ καυσαέρια απελευθερωθούν αθόρυβα στο περιβάλλον.
Η σύγχρονη Dino δεν είναι η 296 GTB, αυτή θα τη δούμε σε λίγους μήνες στη μορφή της Purosangue, το πρώτο SUV με το αλογάκι στο καπό που έχει ήδη αρχίσει να εξοργίζει και διχάζει τους tifosi. Η 296 GTB είναι μια αυθεντική Ferrari γιατί είναι γρήγορη, ακούγεται δυνατά, εξιτάρει τις αισθήσεις και φέρνει την τεχνολογία της F1 μαζί με πινακίδες κυκλοφορίας. Τελικά οι κύλινδροι είναι σαν την ηλικία, είναι απλά ένας αριθμός.
