Για εμάς εδώ στην Ευρώπη τα παλιά καλά muscle cars που μεσουράνησαν στις ΗΠΑ λίγο πριν το ξέσπασμα της πετρελαϊκής κρίσης, είναι πιο εξωτικό θέαμα κι από μια Ferrari. Ωστόσο χάρη στις αναφορές της pop culture αυτή η ιδιαίτερη κατηγορία αυτοκινήτων μας είναι περιέργως οικεία. Κι αν πρέπει να ξεχωρίσουμε ένα muscle car ανάμεσα σε όλα, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το Dodge Charger.
Το έχουμε δει σε δύο σημεία αναφοράς, ένα σοβαρό κι ένα χαλαρό. Το είδαμε πρώτα στο Bullitt ως τη μαύρη νέμεση του Steve McQueen και μπορεί να μην κατάφερε τελικά να τον νικήσει, όμως θα θυμόμαστε για πάντα εκείνο το μαύρο Charger στις ανηφόρες του San Francisco και το βαθύ μπάσο βρυχηθμό του V8 του.
Αντίστοιχα δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε τον αστείο τρόπο που το πορτοκαλί Charger των Dukes πηδούσε πάνω από ρέματα κοροϊδεύοντας τον τοπικό σερίφη και γοητεύοντας την ξαδέρφη Daisy.
Τη σπουδαία αυτή πολιτιστική κληρονομιά ήθελαν να κρατήσουν ζωντανή οι Ringbrothers από του Wisconsin. Σαν βάση χρησιμοποιήθηκε το σασί από ένα Charger του ‘69 με εξαντλημένο κινητήρα μιας και το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν αγωνιστικό και ιδιοκτήτης του ήταν ο Greg Murphy, ένας θρύλος για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό της Νέας Ζηλανδίας με 4 νίκες στο Bathurst 1000 στο παλμαρέ του.
Χωρίς την ανάγκη της ανακατασκευής του κινητήρα, απλά κούμπωσαν το μοτέρ του Hellcat, το οποίο έτσι κι αλλιώς η Dodge το πουλάει σαν ανταλλακτικό για όποιον θέλει να κάνει ένα εξωφρενικό resto mod. Με κάποιες ελάχιστες τροποποιήσεις έφτασε τα 707 άλογα, με κυριότερη από αυτές την εντελώς ελεύθερη εξάτμιση Flowmaster που δεν φτάνει ούτε μέχρι το τέλος της καρότσας με τις διπλές απολήξεις να βγαίνουν στο πλάι.
