Την πρώτη φορά που η BMW επιχειρούσε μπει στα χωράφια των χαρλεοειδών cruiser δεν θα μπορούσε να τα κάνει χειρότερα. Το R1200C του ´97 δεν ήταν μια καλή μοτοσικλέτα. Υλικά από το ράφι ξεπερασμένης τεχνολογίας και μια αμφιλεγόμενη αισθητική που προσπαθούσε ανεπιτυχώς να παντρέψει ρετρό στοιχεία και χρώμια με σύγχρονα. Ως αποκορύφωμα, σε μια κίνηση χρυσό βατόμουρο του marketing, αντί επίσημης παρουσίασης σε κάποια έκθεση, το κοινό την είδε για πρώτη φορά στα χέρια του Pierce Brosnan να κάνει ακροβατικά πάνω σε ταράτσες της Σανγκάης για το Tomorrow Never Dies. Η πολυπόθητη «απόβαση» στην αμερικανική αγορά δεν ήρθε ποτέ, η BMW γύρισε σε αυτό που ήξερε να κάνει καλά, μεγάλες τουριστικές μοτοσικλέτες και on-off, και έθαψε για πάντα το κεφάλαιο cruiser. Με τα χρόνια οι Βαυαροί επεκτάθηκαν και σε κατηγορίες που δεν είχαν εμπειρία όπως τα supebike με το S1000RR και μικρά commuting bikes, απέδειξαν στον εαυτό τους και στο κοινό ότι μπορούν και τώρα που όλοι έχουν ξεχάσει το R1200C είπαν να ξαναδοκιμάσουν.
Ευτυχώς δεν επανέλαβαν κανένα λάθος του παρελθόντος. Η νέα R18 δεν μοιράζεται κανένα μηχανικό μέρος με κάποιο παλιό η σύγχρονο μοντέλο και η αισθητική της δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για τις προθέσεις της. Με έμπνευση από την ιστορική R5 του 1935, έχει στο σωστό σχήμα «δάκρυ» για το ρεζερβουάρ και όπως σε κάθε cruiser που σέβεται τον εαυτό του, πρωταγωνιστής είναι ο κινητήρας. Όταν ακόμα και η σκληροπυρηνική Harley στρέφεται στην υδρόψυξη, οι μηχανικοί της BMW έκαναν τα μαγικά τους και κατάφεραν να φτιάξουν έναν κτηνώδη αερόψυκτο boxer 1800 κυβικών. Είναι τόσο επιβλητικός στην εικόνα της R18 που νομίζεις ότι είναι κομμάτι κάποιου παλιού αστεροειδή αεροπορικού κινητήρα της εταιρείας. Η πίσω ανάρτηση είναι κρυμμένη σε ένα σύστημα τύπου “softail” ενώ ο άξονας μετάδοσης της κίνησης είναι εμφανής γιατί οι άντρες δεν είναι τίποτα άλλο από μεγάλα παιδιά που τους αρέσει ακόμα να βλέπουν μηχανικά πράγματα να περιστρέφονται.
Με την εμπειρία που αποκόμισαν από το RnineT, φρόντισαν να παρέχουν μια πλήρη συλλογή για customizing όπως τιμόνια, εξατμίσεις, σέλες, ζάντες κλπ ώστε να φτιάξει ο καθένας το R18 των ονείρων και των μέτρων του. Το βιδωτό αντί για αυτοκόλλητο σήμα με την προπέλα στο ρεζερβουάρ μαζί με τρία riding modes,που έχουμε συνηθίσει να ονομάζονται Sport, Street και Rain, να μετονομάζονται σε Rock, Roll και Rain προσθέτουν μια τελευταία custom πινελιά. Οι γιγάντιες διαστάσεις του, ο κινητήρας και το βάρος των 345 κιλών δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο στόχος είναι η αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, αλλά έχει κι άλλο. Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, η στιβαρή ανάρτηση και η πλούσια ροπή στις μόλις 3000 στροφές υπόσχονται και ένα απολαυστικό roadster, σίγουρα όμως όχι για αστική μετακίνηση. Στόχος των Γερμανών είναι ο κινητήρας της R18 να αποτελέσει βάση για μια νέα γκάμα μοτοσικλετών με touring και bobber μοντέλα στα πρότυπα της σειράς RnineT. Οι Αμερικανοί άραγε θα σηκώσουν το γάντι;
