Στην εικόνα του νέου κόσμου που δημιουργήθηκε όταν καθάρισαν οι στάχτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η διαίρεση ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή και το baby boom είναι αυτά που ξεχωρίζουν. Ο πόλεμος ως χρονικό σύνορο έκανε τόσο μακρινό τον μεσοπόλεμο που δεν καταλαβαίνουμε το τεχνολογικό άλμα που μεσολάβησε από την αρχή μέχρι το τέλος του πολέμου. Η αξιοποίηση της πολεμικής τεχνολογίας πέρασε ταχύτητα στον ειρηνικό νέο κόσμο, τόσο γρήγορα που τη νιώθουμε σαν προαιώνια, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή των αεροπορικών μεταφορών.
Οι υπερατλαντικές πτήσεις δεν συνέβησαν πρώτη φορά το ‘50, αλλά η τεχνολογική πρόοδος της αεροναυπηγικής έκανε τα εκείνα τα γραφικά ταξίδια με καράβι στην Αμερική, θέαμα μόνο για μαφιόζικες ταινίες με πλοκή χρονικά τοποθετημένη στις αρχές του 19ου αιώνα.
Τα μεγάλα ταξίδια με αεροπλάνο έγιναν τόσο ρουτινιάρικα για τους πιλότους που με κάποιο τρόπο μια σειρά από όργανα από το κόκπιτ έπρεπε να βρουν τον δρόμο τους σε πιο καθημερινά κι εύχρηστα εργαλεία. Με λίγα λόγια ένας πιλότος που διασχίζει τον Ατλαντικό σε συνεχή βάση πρέπει να ξέρει ανά πάσα στιγμή την ώρα και στις δύο όχθες του ωκεανού και κάπου εκεί μπαίνει στο παιχνίδι μια σπουδαία συνεργασία.
Η Pan American ζήτησε από τη Rolex να φτιάξει ένα ρολόι για τους πιλότους υπερατλαντικών πτήσεων που να λέει την ώρα σε δύο ζώνες ώρας και έτσι γεννήθηκε το πρώτο GMT Master με τη δίχρωμη στεφάνη. Η διχρωμία έχει λειτουργικό χαρακτήρα, το κόκκινο είναι το 12ώρο της ημέρας και το μπλε για το 12ώρο της νύχτας. Από τότε ο συνδυασμός αυτός πέρασε σε όλα σχεδόν τα GMT ρολόγια όλων των κατασκευαστών, πέρασε ακόμα και σε μη GMT ρολόγια και βρήκε τη θέση του ακόμα και σε στεφάνες καταδυτικών ρολογιών, όπως η σειρά PADI, η πιο επαγγελματική σειρά της SEIKO. Κατάφερε επίσης να αποκτήσει τέτοιο hype που τελικά έχασε τη χρηστικότητα της συγκεκριμένης διχρωμίας για να γεννήσει κι άλλες. Από την Batman και τη Hulk μέχρι την Coke bezel, υπάρχει μια διχρωμία για όλα τα γούστα ή για όλους του συνδυασμούς γραβάτας , θα έλεγε κανείς. Πώς ακριβώς όμως γεννήθηκε ο πρωταρχικός συνδυασμός Pepsi;
Το κόκκινο είναι το χρώμα που κλέβει πιο εύκολα από όλα τα ματιά, αρκεί μια μικρή κίνηση του ματιού για να ανιχνεύσει κάτι κόκκινο γύρω του και να εστιάσει στην πληροφορία που του δίνει. Κόκκινος ήταν και ο φωτισμός του κόκπιτ εκείνα τα χρόνια, κάτι που βοηθούσε τη νυχτερινή όραση και μας φέρνει στην επιλογή του μπλε χρώματος για τις νυχτερινές ώρες. Κάτω από το κόκκινο φως, ο συνδυασμός κόκκινου-μπλε είναι πρακτικά ασπρόμαυρος προσφέροντας την καλύτερη δυνατή αντίθεση κάνοντας τη μαύρο στο μάτι μισό της στεφάνης εύκολα εντοπίσημο.
Από το 1955 μέχρι σήμερα η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να μην είναι και τόσο εμφανής στο μάτι των κοινών θνητών, άλλωστε μην ξεχνάμε ότι είχαμε κι ένα πισωγύρισμα στα υπερατλαντικά ταξίδια με την απόσυρση των Concord και τη δυνατότητα που είχαν οι επιβάτες στην κάλυψη της διαφοράς ώρας. Όμως για τους πιλότους και το εργασιακό τους περιβάλλον η εξέλιξη ήταν τέτοια που έκανε τα GMT ρολόγια ένα μάλλον περιττό εργαλείο δουλειάς.
Χωρίς χρηστική αξία, η Pepsi στεφάνη δημιούργησε σαν μόδα τους υπόλοιπους χρωματικούς συνδυασμούς και τώρα γύρισε πίσω στην αρχετυπική της μορφή σαν μάθημα ιστορίας. Μιας ιστορίας που έδωσε τη δυνατότητα σε όσους θέλουν να δηλώσουν το κοσμοπολίτικο lifestyle τους να το κάνουν με ένα ρολόι. Ίσως ο πιο καλαίσθητος τρόπος για να το κάνουν.
