Μπορεί να είσαι φαν του Pelé, ίσως και να συμπαθείς περισσότερο τον Messi. Παρόλα αυτά το ότι ο Diego Armando Maradona ήταν ένας και μοναδικός σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Άλλωστε στην Αργεντινή λατρεύεται σαν κάτι παραπάνω από θεός, καθώς όλοι έλεγαν πως «δεν έπαιζε ποδόσφαιρο. Ήταν το ίδιο το ποδόσφαιρο».
Ήταν ο Θεός της Μπάλας. Και οι Θεοί δεν πεθαίνουν.
Φτιαγμένος από μία μοναδική πάστα ανθρώπου, ο Ντιεγκίτο δίδαξε τι θα πει ποδοσφαιρική «αλητεία» και με τον ίδιο τρόπο ζούσε τη ζωή του έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Με τέτοια δημοτικότητα άλλωστε και με αντίστοιχη προσωπικότητα θα έλεγε κανείς πως ήταν κομματάκι δύσκολο να έχει μια ήσυχη καθημερινότητα. Και ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θα γινόταν να μην αφήσει την υπογραφή του εκτός από το ποδόσφαιρο και στο κομμάτι του στυλ.
Απρόβλεπτος όπως ήταν στο γήπεδο, έτσι εμφανιζόταν και στην απλή βόλτα του. Δεν είχε ένα σταθερό μοτίβο, αλλά πολλά διαφορετικά πρόσωπα. Κάθε ένα όμως εξ αυτών είχαν τη δικιά του σφραγίδα.
Ο σπορ Diego
Όλοι τον μάθαμε με το νο.10 στην πλάτη και τη φανέλα της Νάπολι ή αυτή της Αργεντινής. Ο Maradona είχε το σπορ outfit στο αίμα του και δεν το κράτησε μονάχα εντός γηπέδου. Επέλεγε πάντα χαλαρά αθλητικά ρούχα που συνήθως τον φούσκωναν ωστόσο δεν άκουσε ποτέ καμία κριτική, διότι πολύ απλά «κανείς δεν ασκεί κριτική στον “Θεό”».
Ο χαλαρός Ντιεγκίτο
Για όποιον εκεί έξω δεν πίστευε ποτέ ότι θα φορούσε τη φανέλα της Αγγλίας – μην ξεχνάμε το «Χέρι του Θεού»- δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στην πρώτη φωτογραφία του παρακάτω άλμπουμ. Εκεί όπου ο Θεός της Μπάλας ποζάρει πλάι στους εικονικούς Queen, έχοντας ανταλλάξει φανέλες με τον Freddie Mercury. Στον ελεύθερό του χρόνο ο Maradona προτιμάει όλους τους πιθανούς χρωματισμούς που υπάρχουν, ασχέτως αν προκαλούν το μάτι ή όχι. Δερμάτινα, t-shirt, jackets, blue jeans. Μια τεράστια ποικιλία.
Mister Maradona
Υπάρχουν βέβαια στιγμές όπου ακόμα και ο Diego, έπρεπε να «παρκάρει» λίγο τον αλήτη και να εμφανίσει τον τζέντλεμαν. Στυλιστικά τουλάχιστον. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής αλλά και σε συναντήσεις του με τον καλό του φίλο, Fidel Castro, ο «Πίπε Ντ’ Όρο» εμφανιζόταν κανονικά με κοστούμι και μάλιστα του ταίριαζε γάντι. Αυτό για όσους λέγανε ότι είχε έλλειψη φαντασίας και κομψού ντυσίματος.
Το casual «Χρυσό Παιδί»
Η φαντασία που έβγαζε στο γήπεδο περνούσε και σε εκείνον του ντυσίματός του. Πολλοί έτρεξαν να τον χαρακτηρίσουν στην ελληνική argo «κάγκουρα», παρόλα αυτά είχε το know how για να είναι κομψός, ακόμα και αν δεν φορούσε κάποιο επίσημο outfit. Ο παρακάτω ρουχισμός το αποδεικνύει περίτρανα.
