Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Δεν είμαι ούτε πουριτανή ούτε έχω διάθεση να ρίξω στο πυρ το εξώτερον κάποιον επειδή ξεφεύγει από τα «συνηθισμένα». Παρόλα αυτά, επειδή ακούω καθημερινά πολλές ιστορίες με βάσανα και βασανάκια από το γραφείο κατέληξα σε ένα μεγαλειώδες συμπέρασμα: Μην κάνεις σχέση μέσα στη δουλειά γιατί σε καλό δε θα σου βγει.
Ναι, καταλαβαίνω ότι ακόμα και στο γραφείο το μυαλό σου είναι στα κάγκελα παρατηρώντας το γυναικείο πληθυσμό. Και τι εννοώ με αυτό; στενά φορέματα, φούστες με αβυσσαλέο σκίσιμο, ντεκολτέ θανατηφόρα και δε συμμαζεύεται. Άνθρωπος είσαι κι εσύ και πώς να αντισταθείς; Πολλοί φίλοι και γνωστοί, ωστόσο, έχουν «κάψει τη γούνα» τους από συναδελφικό πάθος.
Αν λοιπόν μπεις στον πειρασμό να κάνεις «υπερωρίες» με την ωραία συνάδελφο, ας έχεις στο μυαλό σου ότι ο βήχας και ο έρωτας (ακόμα και η απλή επιθυμία) δεν κρύβονται. Ειδικά αν είσαι στα ντουζένια, την πατάτα θα την κάνεις και θα «καρφωθείς». Μα μια συνεννόηση για την τουαλέτα, μα να βγείτε λίγο έξω να πάρετε αέρα, μα ένα βλέμμα, οτιδήποτε κι αν είναι κάποιος θα το αντιληφθεί.
Θα πρέπει κάπου εδώ να τονίσω ότι μπορεί όλα αυτά τα ραντεβουδάκια που δίνεις μέσα στην εταιρεία, σε αυτές τις γωνιές όπου πιστεύεις ότι δε σε βλέπει κανείς, να είναι γουστόζικα, χαριτωμένα και «νιάου», αλλά να ξέρεις ότι πάντα υπάρχει ο κουτσομπόλης του γραφείου ή ακόμα και μια κάμερα πάνω από το κεφάλι σου. Είναι και το άλλο: Θες να βγεις να πιεις ένα ποτό σαν άνθρωπος. Και πού να πας; Ειδικά αν ζεις στην επαρχία, οι επιλογές είναι περιορισμένες. Βασικά μόνο μία: Εξορία. Και πες η Αθήνα παλεύεται, αλλά και πάλι, ο κόσμος είναι μικρός. Την ημέρα εκείνη που θα είσαι μαζί της και θα φοβάσαι ακόμα και τη σκιά σου, την ημέρα εκείνη λοιπόν, θα δεις το διευθυντή σου στο διπλανό τραπέζι να πίνει το bourbon του. Συμβαίνει πάντα, το λέει και ο Μέρφι.
Όταν τελειώσει το πανηγυράκι
Και μέχρι τώρα ήταν τα εύκολα. Τα δύσκολα και τα ζόρικα θα ξεκινήσουν αν τα πράγματα δεν έρθουν όπως τα περιμένατε και αποφασίσετε να δώσετε τέλος στη σχέση. Πάρε βαθιά ανάσα και ξεκινάμε. Το πιο σκληρό απ' όλα είναι η καθημερινή επαφή. Ειδικά αν περιλαμβάνει και κάποια μορφής συνεργασία, εκεί το πράγμα γίνεται αδυσώπητο. Και αν το τέλος δεν ήταν δική της απόφαση, θα κάνει τα πάντα για να σε οδηγήσει στα άκρα. Οι σπόντες θα δίνουν και θα παίρνουν. Δεν χρειάζεται όμως να γίνεις ο Ναδάλ του λεκτικού τένις. Μείνε ψύχραιμος και πάρε το βλέμμα σου από πάνω της, ακόμα και αν έρχεται στη δουλειά πιο όμορφη από ποτέ. Στον υπολογιστή τα μάτια!
Ακόμα όμως και να μην έχετε καθημερινή επαφή, όλο και κάπου θα την πετύχεις: σε διαδρόμους, κυλικεία, καπνιστήρια, τουαλέτα. Και τότε δεν ξέρεις αν θα πρέπει να χαμογελάσεις, να της μιλήσεις ή απλά να την αγνοήσεις. Καν’ τα όλα με τη σειρά και όταν σου τελειώσουν πιάσ’ τα από την αρχή.
Το πολύ αρνητικό της υπόθεσης είναι όλα αυτά τα νεύρα που σου βγαίνουν την ώρα της δουλειάς σου, επειδή κάτι μπορεί να είδες ή να άκουσες. Μην παραξενευτείς αν τη δεις να ανταποκρίνεται στο ημι-πέσιμο του τύπου που σιχαίνεσαι. Πιθανόν να το κάνει για να ζηλέψεις, πιθανόν όμως και όχι. Επίσης, μην ξενερώσεις όταν την ακούσεις να μιλάει στο τηλέφωνο και να ζουζουνίζει. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι. Ναι, είναι σκληρό να ξέρεις/βλέπεις/ακούς ότι ο άνθρωπος που τώρα κάνει ναζάκια σε κάποιον άλλο ίδρωνε μαζί σου στο κρεβάτι/καναπέ/αυτοκίνητο μέχρι πριν λίγο καιρό, αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Το ήξερες από την αρχή αυτό το ενδεχόμενο.
Και φυσικά η λύση στο παραπάνω δεν είναι να αρχίσεις να κολλάς σε όποια βρεις. Αν τη θέλεις πίσω, προσπάθησε να την πλησιάσεις καθαρά και σταράτα χωρίς ζήλειες και «στρατηγικές». Εξακολουθεί να είναι καλό κορίτσι και εξακολουθείς να είσαι καλό παιδί. Είναι η Καίτη που αγαπούσες anyway. Αν δεν τη θέλεις άλλο, προσπάθησε τουλάχιστον να μη δίνεις δικαιώματα, γιατί ο επαγγελματισμός σου μάλλον θα δεχτεί πλήγμα και μάλιστα σοβαρό.
Άντε και καλά ξεμπερδέματα...
