Είναι δύσκολο να οργανώσεις ένα καλό police drama που να ξεχωρίζει για ένα βασικό λόγο: είναι, σχεδόν, όλα τα ίδια. Όσο και αν προσπαθείς να μπερδέψεις τον τηλεθεατή δίνοντάς του κάποιο «τυράκι» με κάποια σκηνή που θα τον κρατήσει για τα επόμενα επεισόδια, τα σενάρια καταρρίπτονται όταν οι παραγωγές αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν τα απαραίτητα κλισέ που έχουν όλες αυτές οι σειρές: τον ήρωα που θα σώσει την ημέρα. Άρα τι κάνεις για να ξεχωρίσεις;
Δυνατούς καλογραμμένους χαρακτήρες. Το Bodyguard του BBC κατάφερε να φτάσει μέχρι το Netflix γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Επειδή αποδέχτηκε τα κλισέ που έχει μία τέτοια σειρά, αλλά ξεχώρισε με τους χαρακτήρες του.
Ο ήρωας που δεν νιώθει ήρωας
Μετά το Game of Thrones και την παρουσία του σε ένα από τα επεισόδια του Electric Dreams, αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική δουλειά του Richard Madden στην τηλεόραση. Ο David Budd, βετεράνος στρατιώτης που έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις του Αφγανιστάν, δουλεύει πλέον ως ειδικός φρουρός για την αστυνομία. Μετά από ένα συμβάν όπου ξεχωρίζουν οι ικανότητές του -και θα το δεις στο πρώτο επεισόδιο- του ανατίθεται η φύλαξη της υπουργού Εσωτερικών.
Όμως ο Budd δεν είναι ένας Jack Bauer, ένα ακόμη Χολιγουντιανό κατασκεύασμα που στο τέλος της ημέρας θα βρει την λύση. Έχει συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικής καταπόνησης (σ.σ.: το περίφημο post-distress disorder που εμφανίζουν οι στρατιώτες) και κατά την διάρκεια του κάθε επεισοδίου προσπαθεί να βρει μία χρυσή τομή ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Ο Budd δεν είναι τίποτε άλλο από έναν καθημερινό άνθρωπο, που έχει ζήσει το παρασκήνιο. Που βλέπει πίσω από τις αποφάσεις των πολιτικών την αληθινή κατάσταση και που γνωρίζει πως το υπάρχον μοτίβο έχει διαμορφωθεί από τις δικές του πράξεις. Αυτή η καθημερινή του μάχη ανάμεσα στο καθήκον και τα ιδανικά παρουσιάζεται με τον ωραιότερο τρόπο.
Η καμαρίλα της εξουσίας
Για να μισήσεις αρκετά ένα πρόσωπο, χρειάζεται να παρατηρείς συχνά τα όσα πρεσβεύει. Ο χαρακτήρας της Julia Montague που υποδύεται η Keely Hawes, είναι η κλασσική γραφειοκράτης πολιτικός, που ως μέλος της Συντηρητικής παράταξης υποστηρίζει το si vis pacem, para bellum. Δεν έχει κανένα πρόβλημα με την παραβίαση προσωπικών δεδομένων των πολιτών, με το αστυνομοκρατούμενο κράτος και με τις ακραίες μεθόδους ώστε να λυθούν τα προβλήματα τρομοκρατίας.
Το πιο έξυπνο της σειράς είναι ότι οι πεποιθήσεις της Montague παρουσιάζονται περισσότερο σε συνεντεύξεις και δηλώσεις της, παρά σε διαλόγους με άλλους χαρακτήρες. Αυτό δίνει και στον τηλεθεατή την εντύπωση πως παρατηρεί κάποια αληθινή πολιτικό, δίνοντας του το έναυσμα να την μισήσει ή να την αγαπήσει. Αν και ο Budd είναι πιστός ακόλουθός της, οι πεποιθήσεις της αποτελούν κόκκινο πανί για την δική του ιδεολογία.
Η συνταγή που θα σε κρατήσει
Ακολουθώντας το κλασικό Βρετανικό μοτίβο των 6 επεισοδίων, η σειρά ακροβατεί μοναδικά στο αστυνομικό theme και τα πολιτικά παιχνίδια, για να θυμίσει πως οι μεγαλύτερες μάχες των ανθρώπων που η κοινωνία θεωρεί ήρωες, είναι αυτές που δίνουν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν υπάρχουν χαζο-ηρωισμοί σε αυτή τη σειρά, αλλά μία απλή καθημερινότητα που κλονίζεται από μικρά ή μεγάλα γεγονότα που επηρεάζουν τους χαρακτήρες. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Υπάρχει η απαραίτητη ποσότητα περιπέτειας, ώστε να τονίζεται το δραματικό στοιχείο της σειράς: οι ανθρώπινες ζωές που καταστρέφονται από τις αποφάσεις των υψηλά ιστάμενων, είτε αυτοί ανήκουν στο ένα στρατόπεδο, είτε στο άλλο.
Αξίζει να αναφερθεί πως το Bodyguard συγκέντρωσε 10 εκατομμύρια τηλεθεατές, καταφέρνοντας να ρίξει από τον θρόνο του το Downtown Abbey.
Διαθέσιμα και τα 6 επεισόδια στο Netflix.
