Ναι, ο Ματ Ντέιμον είναι ο τύπος που έχουμε συνηθίσει να είναι ο καλός της ταινίας. Και δεν είναι απλώς ένας συνηθισμένος «καλός», ξέρει να τον υποδύεται πολύ σωστά. Είτε παίζει σε γουέστερν (True Gritt), είτε σε περιπέτεια (Σινικό Τείχος), είτε σε δράμα (The Martian), είτε απλώς ενσαρκώνει τον ρόλο-συνώνυμο της καριέρας του, τον Τζέισον Μπορν.
Διότι ναι μεν ο Μπορν είχε προλάβει να συστηθεί στις οθόνες μας από άλλο ηθοποιό στην ταινία «Χωρίς Ταυτότητα» του 1988 με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν, ωστόσο από τη στιγμή που ανέλαβε δράση ο Ντέιμον στο ριμέικ του 2002, όλοι μας λατρέψαμε τον μυστήριο κατάσκοπο του Τρέντστοουν, ο οποίος έκτοτε μπήκε σφήνα ανάμεσα στα βαριά κατασκοπικά ονόματα του σινεμά, Τζέιμς Μποντ και Ίθαν Χαντ και είναι βέβαιο πως μας επιφυλάσσει μπόλικες ακόμα ταινίες με αποκαλύψεις για τη ζωή του και κυρίως δράσης και ξύλου.
Σήμερα ωστόσο το θέμα μας δεν είναι ο Μπορν. Ο Ντέιμον όπως έγραψα παραπάνω μπορεί να κάνει πολλά «μαγικά» στο μπροστά στην κάμερα, οπότε ευκαιρία είναι να ρίξουμε μια ματιά σε ρόλους που δεν μας έχει συνηθίσει. Ποιοι είναι αυτοί; Όταν υποδύεται τον κακό. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν τον βλέπουμε συχνά να το κάνει, ωστόσο όταν αυτό γίνεται πραγματικότητα, ο τύπος -πώς και έτσι; - πραγματικά κλέβει την παράσταση.
Σήμερα (8/10) λοιπόν ο μέγας Ντέιμον γίνεται 50 ετών και εδώ στο Ratpack τον τιμούμε με… ιδιαίτερο τρόπο, παρουσιάζοντάς τις 5 φορές που κατάφερε να κάνει το κοινό να τον μισήσει για το ρόλο του αλλά στο τέλος να τον λατρέψει για το πόσο καλός… κακός μπορεί να γίνει. Διότι αυτή είναι και η πραγματική μαγκιά του. Ξέρει πώς να σε κάνει να τον λατρέψεις και αντίστοιχα να τον σιχαθείς.
1. Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ (Τομ Ρίπλεϊ)
Ταλαντούχος ο ηθοποιός, τρελό ταλέντο όμως και ο ρόλος. Ίσως είναι ο Ματ Ντέιμον στον πιο… γλίτσα ρόλο που τον είδες (και θα τον δεις) ποτέ. Συγκεκριμένα ο κύριος Ρίπλεϊ είχε τόσο μεγάλο… σκληρό δίσκο στον εγκέφαλό του που μπορούσε να θυμάται ακριβώς τι ψέμα είχε πει σε κάθε έναν από τους ανθρώπους που συναντούσε καθημερινά, έχοντας ταυτόχρονα την ευφυΐα να σφηνώνει ακριβώς εκεί που ήθελε ακόμα προκειμένου να ανέλθει κοινωνικά και όχι μόνο. Και το χειρότερο; Είναι ικανός να φτάσει στα άκρα προκειμένου να πετύχει το σκοπό του. Ρωτήστε τον κακόμοιρο τον Ντίκι - a.k.a. Τζουντ Λο – ο οποίος προσπάθησε να τα βάλει μαζί του.
2. Ο Καθοδηγητής (Έντουαρντ Γουίλσον)
Κι αν ως Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ ήταν υποχθόνιος και σαλιάρης, ως Καθοδηγητής ήταν με όλη τη σημασία της λέξης, αδίστακτος. Γιατί στο ρόλο του Έντουαρντ Γουίλσον μας παρουσίασε αρχικά έναν τύπο σοβαρό και υποψήφιο καλό οικογενειάρχη, ο οποίος ωστόσο από τη στιγμή που ξύπνησε μέσα του η φιλοδοξία να φτάσει στα υψηλά κλιμάκια της παγκόσμιας αντικατασκοπίας, μας εμφάνισε αλλες δύο πτυχές του εαυτού του. Από τη μία τον φοβερό και τρομερό πατριώτη, τον άνθρωπο που θα φύλαγε το μυστικό σου καλύτερα και από χρηματοκιβώτιο, αλλά από την άλλη το απόλυτο κάθαρμα που δεν θα είχε πρόβλημα να χρησιμοποιήσει ακόμα και τους κοντινότερους ανθρώπους του ως πιόνια. Πώς λέγεται αλλιώς ένας τύπος που διέταζε τη δολοφονία της γυναίκας του γιου του (Εντ Ρέντμεϊν) λόγω συμφέροντος; Ε;
3. Ο Πληροφοριοδότης (Κόλιν Σάλιβαν)
Όταν σε υιοθετεί από μικρή ηλικία το απόλυτο μούτρο της μαφίας της Βοστόνης (ο Φρανκ Κοστέλο του Τζακ Νίκολσον), λίγο πολύ δεν έχεις και πολλά περιθώρια. Θα γίνεις και εσύ μούτρο. Εκτός και αν ακολουθήσεις έναν άλλον πιο ύπουλο δρόμο. Εκείνον του χαφιέ. Κάπως έτσι ο Κόλιν Σάλιβαν όταν γίνεται επικεφαλής στη Μονάδα Ειδικών Επιχειρήσεων της Αστυνομίας της Βοστόνης με βάση το οργανωμένο έγκλημα, ένα στόχο έχει στο μυαλό του. Το πώς να κρατάει τους μπάτσους μακριά από τις βρωμοδουλιές αγαπημένου του αφεντικό. Όταν όμως μπαίνει και ο Μπίλι Κόστιγκαν (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) στο παιχνίδι ως κατάσκοπος της αστυνομίας μέσα στη φαμίλια του Κοστέλο, αλλά και η υποψία ότι ο ίδιος ο Κοστέλο είναι χαφιές του FBI τότε γίνεται μπάχαλο. Ένα μόνο είναι σίγουρο. Ο μεγαλύτερος χαφιές κερδίζει. Ποιος να είναι άραγε;
4. Interstellar (Δόκτωρ Μαν)
Μία από τις μαγκιές του Κρίστοφερ Νόλαν στην υπερπρωτότυπη ταινία επιστημονικής φαντασίας του, πέρα από το χάσιμο μέσα στο διάστημα του χρόνου και του σύμπαντος, ήταν να ξεπροβάλει από το πουθενά τον Ντέιμον ως Δόκτωρ Μαν σε έναν άγνωστο πλανήτη. Μάλιστα ήμασταν πεπεισμένοι ότι χάρη σε αυτόν και τις μελέτες του, ότι ευρέθη επιτέλους το κατάλληλο μέρος στο διάστημα για να φιλοξενήσει τον άνθρωπο. Και εκεί που πανηγυρίζουμε που το ανθρώπινο είδος θα υπάρχει και στη μετά-Γη εποχή, ο Ματ ξεκινά ανταρσία. Για την ακρίβεια προσπαθεί να δολοφονήσει τον ΜακΚόναχι –ντροπή- και το υπόλοιπο πλήρωμα, προκειμένου να σουφρώσει το διαστημόπλοιο και να την κάνει για άλλους γαλαξίες. Πιο μισητός πεθαίνεις.
5. και… Eurotrip (Ντόνι)
Ω ναι, ω ναι. Τον Ματ στο Eurotrip θα τον σέβεστε. Δεν με νοιάζει αν θα τον μισείτε, ή θα τον λατρεύετε, αλλά θα τον σέβεστε. Τρία με τέσσερα λεπτά και μόνο του πανκ Ματ Ντέιμον να δίνει συναυλία απαγγέλλοντας τον ύμνο των Sum 41, «Scottie Doesn’t Know» αρκούν για να πάρουν ρυθμό οι Eurotripers. Τώρα το ότι ο Σκοτ δεν είχε ιδέα πως τον παράτησε η Φιόνα γιατί έκανε σεξ με τον Ντόνι την ημέρα των γενεθλίων του, δεν μας πέφτει κανένας λόγος. Ας τα βρούνε μόνοι τους. Χρόνια σου πολλά Ματ.
