Το άκουγες από εδώ, το άκουγες από εκεί, νομοτελειακά έρχεται η στιγμή που θα του δώσεις μια ευκαιρία... Ο λόγος για το La Casa de Papel (Η Τέλεια Ληστεία), την ισπανική τηλεοπτική σειρά που ακούγεται όσο λίγες μέσα στον τελευταίο χρόνο και επιβεβαιώνει πως ακόμη και η πεπατημένη κρύβει πολλές φορές θησαυρούς. Και λέω πεπατημένη, καθώς η πλοκή της σειράς μόνο πρωτότυπη δεν είναι: ένα συγκροτημένο παρεάκι ληστών που λοκάρει μια τράπεζα για να βγάλει όχι απλά τον άρτον αλλά και το χαβιάρι το επιούσιον. Τι είχες Παλαιόκωστα, τι είχα πάντα...
Πιο αναλυτικά
8 ληστές που έχουν επιλεχθεί ένας προς έναν από τον Καθηγητή (El Profesor) Σέρχιο Μαρκίνα, με βασικό κριτήριο το ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Χαμένα κορμιά, με λίγα λόγια, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και χρησιμοποιούν ονόματα πόλεων για να αυτοπροσδιοριστούν (Τόκιο, Ντένβερ, Βερολίνο, Ελσίνκι κ.o.κ). Μετά από εκπαίδευση 5 μηνών σε ένα κτήμα του Τολέδο, επιχειρούν εισβολή όχι στις θυγατρικές του χρήματος αλλά στην βασική τους πηγή: το Νομισματοκοπείο της Μαδρίτης.
Στόχος, να υλοποιήσουν κατά γράμμα το πολυετές και λεπτομερέστατο σχέδιο του Καθηγητή (ο οποίος διευθύνει τη ληστεία από το κρησφύγετό του) και να βγουν από εκεί μέσα κατά 2,4 δις ευρώ πλουσιότεροι. Η συνύπαρξη με 67 ομήρους, οι διαδράσεις που αναπτύσσονται ανάμεσά τους καθώς επίσης και το στοίχημα της ισπανικής Αστυνομίας να μην ξεφτιλιστεί διεθνώς, δημιουργούν μια αλυσίδα γεγονότων που σε κρατά καθηλωμένο στον καναπέ, ολίγον τι μελαγχολικό με τη λήξη της 2ης σεζόν και δεδομένα πιο χοντρό από το σνακάρισμα που συνοδεύει το ανελέητο binge watching.
Χθες βράδυ τελείωσα τον δεύτερο κύκλο και με το Αλτσχάιμερ να μου κλείνει το μάτι εδώ και μερικά χρόνια, είπα να τα μοιραστώ μαζί σας τώρα που τα 'χω φρέσκα και να αναφερθώ στους λόγους που κάνουν τη συγκεκριμένη σειρά άχαστη.
1. Δεν ξανάγινε τέτοιο πράγμα, λέμε
Θα ξεκινήσω με το πλέον ψυχρό και κυνικό επιχείρημα. Εκείνο που αναφέρει ότι το La Casa de Papel είναι η πιο δημοφιλής μη αγγλόφωνη σειρά στην ιστορία της Netflix. Λογική του συρμού μεν, έχω την εντύπωση δε πως στη συγκεκριμένη περίπτωση το αισθητήριο της λαοκρατίας τα πάει μια χαρά.
2. Ο Βερολίνος και οι άλλοι
Αξεπέραστος, μερακλής, χολιγουντιανός. Τρία μόνο από τα δεκάδες επίθετα που μπορείς να αποδώσεις στον Μπερλίν (Pedro Alonso). Τον παρεξηγημένο τύπο που αναλαμβάνει επικεφαλής της γκρούπας με το που μπαίνουν στο Νομισματοκοπείο και δίνει ρεσιτάλ με την ερμηνεία του. Ένας εριστικός καλοζωιστής που έχει τους λόγους του να υπερβαίνει που και που τα εσκαμμένα. Από κοντά και ο εγκέφαλος της ληστείας, ο Καθηγητής (Álvaro Morte). Τον έχεις στο μυαλό σου ως τον απόμακρο και αυστηρό ταγό, στην πραγματικότητα της σειράς, ωστόσο, σου βγάζει αισθήματα απέραντης αγάπης και συμπαράταξης. Un abrazo grande para El Profesor, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Στο παραπάνω δίπολο, προσθέστε μια σειρά από ρόλους και φυσιογνωμίες που συμπληρώνουν ένα ετερόκλητο παζλ που παρ'όλα αυτά «δένει» άψογα και διαθέτει έντονη δυναμική.
3. Καμία «κοιλιά»
Τόσο τα 13 επεισόδια του πρώτου, όσο και τα 9 αντίστοιχα του δεύτερου κύκλου (ιδίως αυτά), φεύγουν μονοκοπανιά. Ούτε «υποψία» κοιλιάς. Τιμή και δόξα σε εσάς που έχετε τόσο ελεύθερο χρόνο και θα μπορέσετε να το καταπιείτε σε διάστημα 2-3 ημερών. Είναι τόσο έντονη η συνέχεια των επεισοδίων κι άλλο τόσο έκδηλες οι ανατροπές (παλαμάκια στον κύριο Alex Pina) που λαμβάνουν χώρα τόσο μέσα όσο κι έξω από το Νομισματοκοπείο, που δεν είναι για να το αφήνεις να ξεθωριάσει. Όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.
4. Μπράβο κυρ-σκηνοθέτες!
Καλογυρισμένη όσο δεν πάει, σε σημείο που να αναρωτιέσαι πώς τα κατάφεραν οι μπαγάσες από τον Antena 3 της Ισπανίας (δημιουργοί της σειράς, προτού δώσουν τα δικαιώματα στο Netflix), να προχωρήσουν σε παραγωγή που μόνο η γλώσσα μαρτυρά την μη αμερικανική προέλευση.
5. «Bella Ciao» στο repeat
Το ιταλικό αντιστασιακό άσμα, τραγουδήθηκε από τα χείλη του Καθηγητή και του Βερολίνου, ως ένα είδος μυσταγωγικού όρκου που τόνωσε την αποφασιστικότητα τους πριν την εισβολή στο Νομισματοκοπείο. Μια ανανέωση της δέσμευσής τους προ του μεγάλου εγχειρήματος. Δύσκολο να δεις τρίχα σου να μην αντιδρά όταν το ακούς. Ένας φίλος από το χωριό δε, λέγεται πως άφησε το δάκρυ του να κυλήσει στο μπολ με τα ποπ κορν. Αφήνοντας τους συναισθηματισμούς στην άκρη κι επιστρέφοντας στον κυνισμό του πρώτου εγχειρήματος: το βίντεο με την ορίτζιναλ εκτέλεση του "Bella Ciao" στο YouTube έχει 27.000.000 προβολές μέσα σε 7 χρόνια, το αντίστοιχο από το Casa de Papel, 26.000.000 μέσα σε 4 μήνες. Ολόδικό σου:
6. Iδεαλισμός κάτω από τις μάσκες
Σε αντιστοιχία και ως συνέχεια του προηγούμενου, το Casa de Papel είναι έτσι δομημένο που κρύβει μέσα του έναν ιδεαλισμό και απορρίπτει οποιαδήποτε μαφιόζικη χροιά. Αποκορύφωμα της απόδοσης αντιστασιακού μανδύα στην επιλογή να βάλουν μπροστά τις μηχανές του Νομισματοκοπείου, ο μονόλογος του Καθηγητή στα τέλη της δεύτερης σεζόν. Εκεί, δηλαδή, όπου γίνεται αναφορά στην καμένη γούνα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και την άπληστη φύση της νομισματικής πολιτικής σε επίπεδο Ε.Ε.
7. Οι σπανιόλες! Ω ναι!
Ας το ελαφρύνουμε λίγο κι ας περάσουμε στις γυναίκες που εμφανίζονται στη σειρά (να με σχωράτε οι αναγνώστριες). Πλουραλισμός ιβηρικός: η αστυνoμικίνα Ρακέλ Μουρίγιο (Itziar Ituño) που ηγείται των επαφών με τους ληστές και σου υπενθυμίζει πως μια γυναίκα στα 43 της μπορεί να μοιράσει ανετότατα μαθήματα απλοϊκού σέξινες. Η ατίθαση Τόκιο (Úrsula Corberó), μέλος της συμμορίας και καυτή από τη μάσκα του ληστή μέχρι τα νύχια. Η Ναϊρόμπι (Alba Flores), αυτή η αντικειμενικά όχι όμορφη, η οποία έχει αυτό το αλέγκρο κατιτίς που σε κάνει να χαζογελάς κάθε που βγάζει ατάκες από το στόμα της. Η Μόνικα (Esther Acebo), η Άλισον (María Pedraza) και η Αριάδνα (Clara Alvarado) από την πλευρά των ομήρων...
8. Άμπλας εσπανιόλ;
Έχουμε πήξει τον εγκέφαλό μας στο αγγλικό, πόνεσε το αυτί μας με τα γερμανικά στο "The Dark", φτάσαμε στο σημείο να ανεχτούμε ακόμη και τα ντοθρακιανά. Η ανάπαυλα με την πιο ερωτεύσιμη και τραγουδιστή γλώσσα στον κόσμο, τα ισπανικά, μια ανάπαυλα που θα μας βομβαρδίσει με εύηχες λέξεις-προτάσεις-επιφωνήματα, επιβαλλόταν.
ΥΓ: Όσο έκανα την ψαχτική μου για το συγκεκριμένο άρθρο, έμαθα και τα ευχάριστα για την τρίτη σεζόν η οποία -χωρίς να υπάρχει στα αρχικά σχέδια- βρίσκεται πλέον στα σκαριά. Ευτυχισμένος και volveremos :)
