Ξέρεις γιατί πέτυχε η αφήγηση της πετυχημένης σειράς του Netflix; Γιατί ενέταξε όλα όσα επέλεξαν τα media να αφήσουν απ’ έξω. Και δεν μιλάμε για τα αμύθητα πλούτη και τα ογκώδη ποσά που έδινε ο Escobar για τις βίλες, τα αυτοκίνητα και τα εξωτικά ζώα που σουλατσάριζαν δεξιά και αριστέρα.
Τo Narcos, πέρα από την προσωπογραφία του Escobar, έδωσε μία πλήρη εικόνα για το οργανωμένο έγκλημα γύρω από το εμπόριο ναρκωτικών. Για την παρασκεύη της κοκαΐνης, για τον τρόπο που έφτανε μέχρι την Αμερική, αλλά και όλα τα πρόσωπα που συμμετείχαν στο να επιτευχθούν οι σκοτεινές αυτές συμφωνίες. Υπήρχαν λεπτομέρειες στα πάντα. Από τους λοχαγούς του Escobar, τους sicarios, μέχρι και στον παραμικρό «κομπάρσο» που κινήθηκε μέσα στη ζωή του. Για τους πολιτικούς που τον στρίμωξαν, τους αστυνομικούς που προσπαθώντας να τον συλλάβουν, τους δεκάδες ανθρώπους που πλήρωσαν αυτόν τον πόλεμο με την ζωή τους. Αυτό το στόρι έφτασε στο τέλος του, με τον Escobar να πέφτει νεκρός και τον πράκτορα Pena να στρατολογείται από την CIA για τον επόμενο πόλεμο των ναρκωτικών. Γιατί όμως να συνεχίσεις να βλέπεις αυτή τη σειρά από την στιγμή που δεν υπάρχει Escobar;
Η ιστορία του καρτέλ Cali, που έχει κερδίσει την ονομασία του από την πόλη της Κολομβίας Santiago de Cali, είναι μία ξεχωριστή ενδιαφέρουσα ιστορία που απέδειξε στις αμερικανικές αρχές ότι ο Escobar, ήταν μόλις ένα μικρό κομμάτι του προβλήματος. Αν το κάρτελ του Medellin ήταν η Άγρια Δύση, με τους sicarios και τους στρατιώτες του Pablo να τραβάνε την σκανδάλη με το παραμικρό, το καρτέλ του Cali ήταν πολύ πιο «συμμαζεμένο». Σε αντίθεση με τον Escobar, τα αδέρφια Gilberto και Miguel Orejuela, ήθελαν καθαρές δουλειές. Μηδενικό θόρυβο, γενναιόδωρες αμοιβές στα άτομα που πρέπει ώστε να κρατούν το στόμα τους κλειστό και έχοντας την προσπάθεια να υιοθετήσουν έναν πιο αμερικανικό τρόπο ζωής. Που ήταν το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση; Στα έσοδα.
Για να μην κάνουμε spoiler, θα αρκεστούμε μόνο να πούμε ότι οι Orejuelas δεν έκρυβαν τα χρήματα τους σε τοίχους σπιτιών. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το ανθρωποκυνηγητό της CIA και της Διωξης Ναρκωτικών, ήταν 10 φορές πιο άγριο και επίμονο. Σκέψου ότι από την περίοδο 1977-1998 και αφού ο Escobar δεν υπήρχε στο προσκήνιο, διακινούσαν το 90% της κοκαΐνης στην παγκόσμια αγορά. Ξέχνα τους ανεγκέφαλους του Escobar. Αυτοί οι έμποροι ξέρουν τι κάνουν.
Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί αυτή τη φορά. Οι αρχές έμαθαν από τα παθήματα τους με την ιστορία του Escobar και αυτή τη φορά δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα ίδια λάθη. Μήπως λοιπόν πρόκειται να δούμε τον Pena σε ρόλο μυστικού αστυνομικού; Και πόσο ικανοποιητική θα είναι η συνεργασία του με τους νέους του συνεργάτες;
Κάτι μας λέει ότι θα μείνουμε περισσότερο από ευχαριστημένοι.
