Είναι τελικά τόσο τρομακτική η συγκεκριμένη ιδέα ή μια ιδανική συνθήκη; Να πηγαίνεις στη δουλειά ως η προσωπικότητά σου, εκεί να μεταμορφώνεσαι σε κάτι άλλο, και ύστερα από το οκτάωρό σου να επιστρέφεις στην πραγματικότητα χωρίς να έχεις ιδέα τι έκανες; Enter the Severance.
Η εκπληκτική σειρά του Apple TV+ σε σκηνοθεσία του Ben Stiller είναι ίσως το πλέον πολυσυζητημένο project των τελευταίων χρόνων, μια σειρά που αν ήταν στο Netflix θα είχε κάνει μεγαλύτερο μπραφ και από τα Squid Game ή οποιοδήποτε άλλο σίριαλ, καθηλώνοντας ακόμα και έτσι το κοινό με το πρωτότυπο θέμα του.
Στα γυρίσματα της νέας παραγωγής της COSMOTE TV, «ΡΙΦΙΦΙ» με τον Σωτήρη Τσαφούλια
Η ιδέα του «διαχωρισμού» της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής μέσα από μια ακραία επιστημονική διαδικασία δεν είναι μόνο μια συναρπαστική ιδέα αλλά και προβληματίζει βαθιά. Τι είναι, όμως, αυτό που έκανε τη σειρά τόσο δημοφιλή;
Το Severance βασίζεται σε ένα δυστοπικό concept: οι υπάλληλοι της εταιρείας Lumon Industries υποβάλλονται σε μια ιατρική διαδικασία που διαχωρίζει τη μνήμη τους. Όταν είναι στη δουλειά, δεν θυμούνται τίποτα από την προσωπική τους ζωή και όταν φεύγουν από το γραφείο, ξεχνούν ό,τι έκαναν στη δουλειά. Αυτό δημιουργεί έναν διπλό εαυτό – τον "innie" (εργασιακό εγώ) και τον "outie" (προσωπικό εγώ).
Και ειδικά στο σήμερα, μια εποχή που η δουλειά μας έχει εξελιχθεί στη ζωή μας, το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι πραγματικά ένα μεγάλο ζήτημα. Αυτή η ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής. Πόσο υγιής είναι η απόλυτη διάκριση ανάμεσα στα δύο; Μήπως, όμως, μια τέτοια κατάσταση αντί για προσφέρει ευτυχία, δημιουργεί μεγαλύτερο υπαρξιακό άγχος;
Το Severance δεν είναι όμως μια τόσο απλή συνθήκη, είναι ο τρόπος που απεικονίζει το δυστοπικό αυτό concept που το κάνει τόσο «λαχταριστό» και κάνει τον θεατή να το λατρεύει. Είναι η minimal, ψυχρή αισθητική των γραφείων της Lumon που δημιουργεί μια αίσθηση απομόνωσης και ελέγχου, ενώ οι απόκοσμοι φωτισμοί και η συμμετρική κινηματογράφηση προκαλούν ανατριχίλα, θυμίζοντας ταινίες όπως το 2001: A Space Odyssey.
Ο Gary Oldman βρήκε το alter ego του στο «Slow Horses»
Παράλληλα, όμως, κάθε επεισόδιο αποκαλύπτει ένα ακόμα κομμάτι του μυστηρίου του, ξεδιπλώνοντας με υπέροχο τρόπο κομμάτια του παζλ γεμάτα σασπένς και ίντριγκα, που γεννάνε παράλληλα νέα ερωτήματα και τρόμο. Τι πραγματικά κάνει η Lumon; Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός της διαδικασίας διαχωρισμού; Πόσο έλεγχο έχουν οι εργαζόμενοι πάνω στις ίδιες τους τις ζωές;
Μέσα από τα μάτια του Mark S. (Adam Scott) ψάχνουμε και εμείς οι ίδιοι να την ισορροπία ανάμεσα στην τραγικότητα και την κωμική αμηχανία, την ώρα που η Helly R. (Britt Lower) γίνεται η δική μας γνώμη, καθώς αποκαλύπτονται οι φρικτές αλήθειες του κόσμου της Lumon.
Σε μια εποχή όπου το burnout και η αποξένωση από την εργασία είναι πιο έντονα από ποτέ, η σειρά κάνει ένα σατιρικό αλλά ταυτόχρονα τρομακτικό σχόλιο για την εταιρική κουλτούρα. Είναι άραγε το Severance η λύση από την επαγγελματική εξουθένωση η πλήρης ή μήπως η εργασία πρέπει να είναι κομμάτι της ζωής μας, αλλά με υγιή όρια;
Αν σου άρεσε το «American Primeval», θα λατρέψεις το «Deadwood»
Το Severance δεν δίνει εύκολες απαντήσεις – αντίθετα, μας κάνει να σκεφτούμε βαθύτερα για την ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική μας ταυτότητα.
Το πιο θεαματικό ψυχολογικό θρίλερ του Netflix έχει μόνο έξι επεισόδια
Κάθε φορά που το επεισόδιο τελειώνει, ένα είναι το βασικό ερώτημα: Θα ήθελες το Severance στην καθημερινότητά σου; Πριν δεις τη σειρά, η απάντηση είναι πάντα πολύ απλή. Όταν όμως το δεις, δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος.
