«I shop online so I can vote/At the speed of life» τραγουδάει ο Billie Joe Armstrong στο πρώτο κομμάτι του νέου δίσκου των Green Day που κυκλοφορεί από τις 7 Οκτωβρίου και αν σκεφτεί κανείς τις Αμερικανικές εκλογές, φαίνεται πως η μπάντα διάλεξε το κατάλληλο timing.
Το «Revolution Radio» είναι αν μη τι άλλο ένας δίσκος που –ευελπιστούμε- ότι θα κάνει τον μέσο Αμερικάνο να αναρωτηθεί τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του όταν βρίσκεται πάνω από την κάλπη.
Παρότι το «21st Century Breakdown» και το «¡Uno! ¡Dos! ¡Tré!» κέρδισαν θετικές κριτικές, δεν είχαν την επιτυχία του «American Idiot». Και είναι λογικό. Για τον κόσμο που δεν έχει παρακολουθήσει εκτενέστερα την πορεία της μπάντας, οι Green Day με τις πουά γραβάτες και τα πολύχρωμα Vans φαντάζουν ως ενήλικες που παλιμπαιδίζουν.
Παράλληλα, υπάρχουν κι εκείνοι που θεωρούν αστεία την σκηνή του post-punk στην Αμερική, αναφέροντας πώς ότι δεν είναι Βρετανικό δεν είναι αρκετά καλό για punk. Ίσως να μην έχουν άδικο. Αλλά στην περίπτωση της Αμερικής, μακάρι να υπήρχαν κι άλλες τέτοιες μπάντες που να έχουν την δυναμική των στίχων που έχουν οι Green Day στα τραγούδια τους.
Αυτό το φαινόμενο δεν σταματάει στο «Revolution Radio». Το μήνυμα για λιγότερο συντηρητισμό και περισσότερη ελευθερία στη σκέψη, το συναντά κανείς από το νοσταλγικό «Outlaws», μέχρι το στοχευμένο «Too Dumb To Die». Την ίδια στιγμή, τραγούδια όπως το «Bang Bang», παρουσιάζουν την αμερικανική νοοτροπία σχετικά με την οπλοφορία και πώς αυτή προβάλλεται μέσα από τα social media. Πράγματα δηλαδή τα οποία όλοι έχουμε δει σε κάποια ανάρτηση και έχουμε σχολιάσει ή έστω έχουμε κάνει ένα share.
Αν για κάποιους οι Green Day «δεν θυμίζουν σήμερα punk» είναι λόγω της φυσικής εξέλιξης που απέκτησε ο ήχος τους. Ένας ήχος που σε πολλά σημεία στο «Revolution Radio» θυμίζει pop rock μπάντα, αλλά που το punk στοιχείο συνεχίζει να κλωτσάει τα μυαλά όσο χρειάζεται για να πάρουν μπρος. Και οι μπάντες που έχουν πραγματικά κάτι να πουν και ξέρουν να αφομοιώνουν τις τάσεις των καιρών τους, μπορεί να αλλάζουν φαινομενικά σε κάποια σημεία, αλλά ξέρουν να κρατούν αναλλοίωτη την ταυτότητα τους.
Οι Green Day, λοιπόν, είναι αυτοί οι τύποι που λένε κατάμουτρα «το ότι πειραματιζόμαστε με τον ήχο μας, δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε ποιοι είμαστε». Και αυτό είναι κάτι που το θέλεις σε μπάντες που βρίσκονται χρόνια στον χώρο και έχουν διαγράψει την δική τους πορεία.
Το γεγονός και μόνο ότι οι Αμερικάνοι, ως επί το πλείστον, τους θεωρούν «αντάρτες», «ακραίους» και «αντιδημοκρατικούς», είναι ένας καλός λόγος για να κατανοήσεις πως υπάρχουν ακόμη μπάντες που λένε τα πράγματα όπως πρέπει να ειπωθούν. Και ίσως για τους πιτσιρικάδες που αγγίζουν σιγά-σιγά τα 30, οι Green Day να γίνουν ό,τι έγιναν και για εμάς οι Bad Religion.
Καλή ακρόαση και λίγο πιο ανοιχτά μυαλά. Το τελευταίο άλλωστε, είναι αυτό που ήθελε πάντα η ποιοτική μουσική.
