Μετά την υποψηφιότητα για την καλύτερη ταινία και τον καλύτερο σκηνοθέτη στα Όσκαρ, η υποψηφιότητα που τραβάει πάνω της όλα τα βλέμματα είναι εκείνη του Ά ανδρικού ρόλου και του Ά γυναικείου. Εμείς φέτος θα ρίξουμε μία πιο ενδελεχή ματιά στις υποψηφιότητες για τον πρώτο ανδρικό, υποψηφιότητες οι οποίες σηκώνουν ανάλυση μιας και κρύβουν πίσω τους μερικές ενδιαφέρουσες ιστορίες και γεγονότα που ο περισσότερος κόσμος δεν τις γνωρίζει.
Για αρχή να δούμε αναλυτικά ποιες είναι οι υποψηφιότητες για τον Ά Ανδρικό στα Όσκαρ 2023:
Όστιν Μπάτλερ - «Elvis»
Κόλιν Φάρελ - «Τα πνεύματα του Ινισέριν»
Μπρένταν Φρέιζερ - «Η Φάλαινα»
Πολ Μέσκαλ - «Aftersun»
Μπιλ Νάι - «Living» (Αισθάνομαι ζωντανός)
Ξεκινώντας από τον Όστιν Μπάτλερ έχουμε να διηγηθούμε μία αστεία ιστορία. Όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τον Ά ανδρικό ρόλο εκείνος κοιμόταν του καλού καιρού μιας και είχε βάλει λάθος ώρα το ξυπνητήρι του. Να πούμε πως η καριέρα του Μπάτλερ εκτινάχθηκε στα ύψη της δόξας μετά από τον ρόλο του ως Elvis Presley στην ταινία Elvis. Η προετοιμασία του για την ταινία κρύβει ένα πολύ ξεχωριστό ταλέντο ηθοποιού. Για αρχή να πούμε πως έμαθε να τραγουδάει και να χρησιμοποιεί το σώμα του με τρόπους που πριν δεν το είχε καν φανταστεί. Άλλωστε ενσάρκωσε τον Βασιλιά του Ροκ, τον Elvis, δεν το λες και λίγο αυτό έτσι δεν είναι; Ο ίδιος όμως αναφέρει σε συνέντευξη του πως δεν είχε πολύ χρόνο να προετοιμαστεί σαν Elvis. Παρόλα αυτά οι κριτικές ήταν καλές για την ταινία αλλά και για την ερμηνεία του. Η ερμηνεία του είναι κυριολεκτικά ηλεκτρισμένη στην ταινία κι αυτό φαίνεται από το πρώτο λεπτό. Η ταινία τονίζει όλες τις πλευρές του Βασιλιά, όπως επίσης και τις πιο σκοτεινές. Εκεί είναι που ο Μπάτλερ μπορεί να ερμηνεύσει όλη εκείνη την μαύρη περίοδο του Βασιλιά και το κάνει με αξιοπιστία. Καθώς βλέπει κανείς την ταινία καταλαβαίνει πως είναι κάτι παραπάνω από πειστικός. Αξίζει όμως το Όσκαρ; Πιστεύουμε πως έχει πολλές πιθανότητες, απέναντι του όμως βρίσκονται μεγαθήρια της δραματικής τέχνης.
O Steven Spielberg ξενερώνει που το Dark Knight δεν πήρε Όσκαρ
Περνώντας στον Κόλιν Φάρελ και στο εκπληκτικό Τα πνεύματα του Ινισέριν, έχουμε να πούμε το εξής: Εδώ έχουμε ίσως μία από τις πιο καλές ερμηνείες του Φάρελ, ερμηνεία που συγκλονίζει από το πρώτο λεπτό. Υποδύεται έναν κάπως βαρετό Ιρλανδό κτηνοτρόφο ο οποίος χάνει σχεδόν τα λογικά του γιατί ο καλύτερος του φίλος πλέον δεν του μιλάει, χωρίς όμως ο ίδιος να ξέρει το λόγο. Ο Φάρελ περνάει από την καλοσύνη στην βία με μεγάλη ευκολία και το κάνει τόσο καλά που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη. Σαν ταινία Τα πνεύματα του Ινισέριν σου δίνουν ανάμικτα συναισθήματα, γι’ αυτό όμως ευθύνεται κατά μεγάλο βαθμό ο Φάρελ. Η ενσάρκωση ενός βαρετού κτηνοτρόφου μπορεί να ακούγεται απλό πράγμα αλλά όμως σίγουρα δεν είναι και ο Φάρελ το κάνει ακόμη πιο deep με την ερμηνεία του. Πιστεύουμε πως είναι από τα φαβορί για τον Ά ανδρικό φέτος.
Η Φάλαινα του Αρονόφσκι ήταν μία αρκετά δύσκολη ταινία που δεν σου αφήνει περιθώρια. Είτε την λατρεύεις είτε την μισείς από την αρχή της. Όλα γίνονται σε ένα δωμάτιο και όλα είναι επικεντρωμένα σε έναν και μόνο άνθρωπο. Με αυτό το σκεπτικό αμέσως η ερμηνεία του Φρέιζερ είναι ουσιαστικά και ολόκληρη η ταινία. Αυτό το κάνει πιο εύκολο κατά ένα τρόπο για τον Φρέιζερ να είναι φαβορί μιας και η κάμερα δεν τον αφήνει στιγμή. Οι ιστορίες πίσω από τα γυρίσματα λένε πολλά: Για να φορέσει ο Φρέιζερ το ειδικό κουστούμι το οποίο τον έκανε παχύσαρκο, του έπαιρνε μία ολόκληρη ώρα και για να του βάλουν το ειδικό μακιγιάζ στο σώμα έπρεπε να δουλεύουν πάνω του επί άλλες δύο ώρες τρεις τεχνικοί μακιγιάζ. Και μόνο η υπομονή αυτή χρειάζεται ένα Όσκαρ.
Όσκαρ 2023: Αυτή είναι η χρονιά του Brendan Gleeson
Το Aftersun και ο Πολ Μέσκαλ είναι το βασικό outsider φέτος για τον ανδρικό ρόλο, μία ταινία που έρχεται να ταράξει τα νερά του ανεξάρτητου σινεμά και έχει σαρώσει τις κριτικές αλλά και την αγάπη του κοινού. Πήγε πολύ καλά στις Κάννες κι αυτό είναι ένας δυνατός οιωνός για τα Όσκαρ. Η ηθοποιία του Μέσκαλ είναι υποδειγματική, προερχόμενος από την τηλεόραση και την καλή σειρά «Normal Heart», ο ηθοποιός ήταν επίσης υποψήφιος για το ευρωπαϊκό βραβείο ανδρικού ρόλου. Μία χαμηλών τόνων ερμηνεία με δυνατό συναίσθημα είναι σίγουρα ένα outsider για τα φετινά Όσκαρ, δίπλα από τα παραπάνω μεγαθήρια, ίσως τελικά να είναι και η έκπληξη, ποτέ δεν ξέρεις.
Brendan Gleeson και Colin Farrell παραδίδουν ένα καλό μάθημα για την αντρική φιλία
Τέλος ο Μπιλ Νάι στο Αισθάνομαι Ζωντανός δίνει μία ερμηνεία με συναισθηματική ένταση και αυτογνωσία, πρόσωπο που όλοι κάπου έχουμε δει αλλά κανείς δεν θυμάται ακριβώς ποιος είναι. Ο Νάι είναι ένας ηθοποιός ογκόλιθος ο οποίος συνήθως παίζει δεύτερους ρόλους, το ταλέντο του όμως είναι τόσο μεγάλο και εμφανές που στ’ αλήθεια η ταινία θα ήταν κάτι πολύ διαφορετικό χωρίς αυτόν. Η ερμηνεία του σαν ένας απογοητευμένος και άρρωστος δημόσιος υπάλληλος είναι υποδειγματική και προκαλεί ανατριχίλες. Εσωτερικό παίξιμο και κρυμμένο συναίσθημα. Το παίξιμο του αμέσως σε κάνει να ταυτιστείς με τον ήρωα και αυτό είναι το σημαντικότερο επίτευγμα του. Ναι, όλη η ταινία είναι ο Νάι κι αυτό τον κάνει αυτόματα το τρίτο φαβορί για το Όσκαρ.
