Όταν ξεκινούσε το «Vikings: Valhalla» πριν κάνα χρόνο είχαμε μια κρυφή ελπίδα ότι θα δούμε κάτι διαφορετικό ή έστω μια πιστή συνταγή Βίκινγκς, όπως αυτή που μας σέρβιραν μέσω των Ragnar Lothbrok και Bjorn Ironside, οι Travis Fimmel και Alexander Ludwig αντίστοιχα.
Τον έχουμε γνωρίσει από κοντά τον Bjorn Ironside και πιάσαμε αστεία κουβέντα.
Τελικά η συνέχεια της μέταλ (λόγω μουσικής υπόκρουσης) σειράς που έκανε μόδα τη θρυλική φυλή των Σκανδιναβών μέσω του Netflix, η οποία απεικόνισε όσα συνέβησαν 100 χρόνια μετά την εποχή του Ragnar και των διαδόχων του, ενώ φαινόταν ότι θα έχει περισσότερο αίμα και αγριάδα φάνηκε από την πρώτη κιόλας σεζόν ότι κάτι της λείπει.
Έφταιγε το story; Το cast; Οι σκηνές βίας που τελικά ήταν πολύ πιο light από ότι περιμέναμε; Μπορεί και όλα αυτά μαζί. Το θέμα όμως ήταν ένα και ήταν ορατό από χιλιόμετρα: Το σίριαλ ήταν πραγματικά πολύ λίγο για να χορέσει στα παπούτσια του προκατόχου του. Εάν το «Vikings: Valhalla» είχε παιχτεί πριν την original σειρά ενδεχομένως να μην κάναμε τώρα αυτή τη συζήτηση, ωστόσο είναι μεγάλη αλήθεια ότι κανείς δεν είδε τη συνέχεια του εικονικού Vikings και είπε ότι πρόκειται για άξιο διάδοχο.
Όποιος είδε το The Northman είδε μια πιο άγρια εικόνα σε σχέση με τις σειρές των Vikings.
Πάλι κάτι λείπει
Με μεγάλη χαρά είδαμε πως το «Vikings: Valhalla» κατέκτησε σχετικά γρήγορα την πρωτιά στο ελληνικό Netflix, κάτι που μας δημιούργησε την όρεξη να παρακολουθήσουμε σε χρόνο dt και τα 8 επεισόδια της δεύτερης σεζόν. Μιας σεζόν που με λίγη προσοχή θα μπορούσε να μας υποσχεθεί πολλές ακόμα ομορφιές και σκηνές που θα μπορούσαμε μνημονευάμε καιρό, κυρίως όμως αιτίες για να λατρέψουμε περισσότερο την τριάδα των πρωταγωνιστών.
Η πρώτη σεζόν άλλωστε είχε πατήσει pause σε ένα σημείο που σε γέμιζε με αγωνία για τη συνέχεια. Harald και Leif θα ακολουθούσαν ξεχωριστούς δρόμους, η Freydís ως Φύλακας της Πίστης θα το έσκαγε με τον πρώτο προκειμένου να απομονωθούν, την ώρα ίδια που η επιδρομή του Olaf Sigurdsson «ξυπνούσε» το κτήνος που έκρυβε μέσα του ο Leif εξαιτίας της δολοφονίας της αγαπημένης του, Liv.
Στη δεύτερη στροφή λοιπόν ο Harald θα συνεχίσει να κυνηγάει το πεπρωμένο του -να γίνει Βασιλιάς της Δανίας- ωστόσο για να πετύχει το σχέδιό του θα χρειαστεί να φτάσει μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Στο εγχείρημα ανάκτησης στρατού και επιρροής θα ξανασυνεργαστεί με τον Leif αλλά θα το κάνει χωρίς τη Freydís η οποία πλέον λατρεύεται σαν «θεότητα» από τους Βίκινγκς που επέζησαν από την καταστροφή του «παγανιστικού» Κάτεγκατ.
Την ίδια ώρα η Βασίλισσα της Αγγλίας, Emma πρέπει να φυλάει τα νώτα της από επίδοξους δολοφόνους αλλά και τον μυστήριο συμβουλό της, Earl Godwin που πάντα παραμονεύει για την εξουσία.
Αρκετά τα μέτωπα και στο δεύτερο κύκλο λοιπόν, όπως συνηθίζεται άλλωστε από την εποχή των Ragnar και Rollo, ωστόσο αισθάνεσαι μονίμως ότι η ιστορία βιάζεται να αφηγηθεί γεγονότα και καταστάσεις, πιέζει να δημιουργήσει ίντριγκες, άβολες ακόμα και καταιγιστικές καταστάσεις, σε σημείο που δεν προλαβαίνεις να επικεντρωθείς, ούτε καν να δεθείς με τους χαρακτήρες. Αλλιώς ξεκινάει, διαφορετικά εξελίσσεται, με στροφή 180 μοιρών καταλήγει. Για όσους δεν το έχουν δει ακόμα μπορεί να ελπίζουν σε ωραίο plot twist ωστόσο η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Ο δεύτερος κύκλος του «Vikings: Valhalla» μοιάζει με πρόχειρη ιστορία, σαν ένα ζέσταμα προκειμένου να προετοιμαστούμε για μια καλύτερη 3η σεζόν η οποία έχει πάρει έγκριση. Θα παίξει και ο Florian Munteanu (o Viktor Drago από το «Creed 2») στρατηγό του Βυζαντίου ελληνικής καταγωγής, οπότε δείχνει αρκετά υποσχόμενη.
Πάντως πέρα από τις προσπάθειες και τα γενικότερα γεγονότα που συμβαίνουν στο μονοπάτι του Harald προς τη δόξα, η οποία αν βασιστεί στην πραγματική ιστορία θα είναι θριαμβευτική, αυτή η προσπάθεια της παραγωγής να μας πείσει για το bromance μεταξύ Leif και Harald πέφτει μονίμως στο κενό. Δεν ευθύνεται ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του Leif, ούτε και οι τεράστιες φιλοδοξίες του Harald, αλλά η γενικότερη χημεία μεταξύ των Corlett και Suter που δεν υπάρχει. Όσο καλές προθέσεις και αν υπάρχουν, τα μάτια, το body language και οι μεταξύ τους φιλοφρονήσεις δεν σε πείθουν ότι υπάρχει μια αληθινή φιλία και αυτόι είναι ίσως ένας από τους βασικότερους παράγοντες που το «Vikings: Valhalla» δεν μπορεί να βαδίσει στα χνάρια της original σειράς.
Με το φινάλε να υπόσχεται συνέχεια στις περιπέτειές τους, η επόμενη σεζόν έχει και πάλι εξαιρετικά θεμέλια για έναν άκρως καταιγιστικό κύκλο. Είναι όμως αρκετό; Ίσως υπερβάλλουμε με τον τίτλο αλλά είναι μεγάλη αλήθεια πως ακόμα και αν έχει εγκριθεί 3η σεζόν, δεν θα μας φανεί περίεργο αν το Netflix αποφασίσει να την ακυρώσει. Όπως έχει κάνει με τόσες άλλες τελευταία.
