Τα ΄Όσκαρ είναι το μαζικότερο και λαμπρότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ, οι απρόσμενες επιτυχίες από την ανεξάρτητη σκηνή ξεπηδάνε από το Sundance, το Tribeca και το SXSW. Το φεστβάλ των Καννών έχει καταφέρει να κερδίσει το status του πιο εντυπωσιακού φεστιβάλ επί ευρωπαϊκού εδάφους και ταυτόχρονα να συγκεντρώνει στο πρόγραμμα του σχεδόν όλες τις ταινίες που θα συζητήσουμε κατά τη διάρκεια της επόμενης χρονιάς.
Φέτος ο θεσμός συμπληρώνει 70 χρόνια ζωής τον προσεχή Μάιο και στην επετειακή του αφίσα βλέπουμε να χορεύει η υπέροχη Κλαούντια Καρντινάλε. Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε το πλήρες πρόγραμμα, με το «Killing a sacred deer» του Γιώργου Λάνθιμου να συμπεριλαμβάνεται στο διαγωνιστικό πρόγραμμα.
Ρίξαμε μια ματιά και ξεχωρίσαμε 8+1 ταινίες που είναι σίγουρο ότι θα μας απασχολήσουν για όλο το χειμώνα του 2017-2018.
You were never really here, Λιν Ράμσεϊ
Μία ακόμα μεταφορά βιβλίου στην οθόνη από την σκηνοθέτη του αριστουργηματικού «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν», το οποίο επίσης βασιζόταν σε μυθιστόρημα. Η Λιν Ράμσεϊ φαίνεται πώς νιώθει άνετα να δουλεύει με τέτοιο υλικό, καθώς μπορεί να αποδίδει την ατμόσφαιρα και τον τόνο της αρχικής πηγής. Για την ακρίβεια μπορεί να δώσει τις αναγκαίες ανάσες χιούμορ ακόμα και στο πιο σκοτεινό υλικό (θυμήσου τον Τζον Ρέιλι στον «Κέβιν»). Το «You were never really here» πραγματεύεται το sex trafficking. Στα χέρια όμως της Ράμσεϊ περιμένεις ότι είναι πιθανόν να υπάρχει μια οπτική ακόμα πιο βαθιά και πολυεπίπεδη. Πρωταγωνιστής, ο «μεταμορφωμένος» Χόακιν Φοίνιξ.
The Beguiled, Σοφία Κόπολα
Η Σοφία Κόπολα επιστρέφει με ένα φιλόδοξο project, ένα γοτθικό γουέστερν με τον τίτλο «Beguilled». Στη διάρκεια του Αμερικανού Εμφύλιου ένας τραυματισμένος στρατιώτης βρίσκει καταφύγιο σε ένα οικοτροφείο θηλέων. Τρομερό καστ με τις κλασικές Κιντμαν και Ντάνστ να πλαισιώνονται από την σχεδόν διάφανη Ελ Φάνινγκ («Maleficent», The neo demon»). Να πούμε εδώ ότι είναι πολύ ενδιαφέρουσα η νέα τροπή που έχει πάρει η καριέρα του Κόλιν Φάρελ τα τελευταία χρόνια (μέχρι τότε πήγαινε με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια), τον οποίο συναντάμε στο ρόλο του στρατιώτη.
Okja, Μπονγκ Τζουν Χο
Αν σε ρωτούσαν ποιους «χολιγουντιανούς» θα περίμενες να δεις σε νοτιοκορεάτικη περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής τα ονόματα της Τίλντα Σούιντον και του Τζέικ Τζίλενχαλ (ή όπως τέλος πάντων προφέρεται), ο οποίος πλέον ισορροπεί με τρομερή μαεστρία ανάμεσα σε indie δουλειές και μεγάλες παραγωγές, θα ήταν μέσα στη λίστα σου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Netflix μετά τα φετινά Όσκαρ (Πόλη δίπλα στη θάλασσα) κατακτά και τις Κάννες. Όσο για το όνομα του σκηνοθέτη, λογικά δεν σου λέει κάτι. Ο «Ξενιστής» (μια από τις αγαπημένες ταινίες του Ταραντίνο) όμως, το σενάριο του οποίου είχε υπογράψει πριν11 χρόνια, κάτι θα σου λέει. Και αν δε σου λέει, δώσε του μια ευκαιρία. Την αξίζει.
