Σενάριο τρόμου (χτυπάμε ξύλο, κουνιόμαστε από τη θέση μας και πιάνουμε αχαμνά για να ξορκίσουμε το κακό): οι Τούρκοι κλιμακώνουν την ένταση στο Αιγαίο και ο Υπουργός Πάνος Καμμένος, κοιτάζει αποφασιστικά την αφίσα του «Ράμπο 1» που έχει πάνω από το κρεβάτι του, φοράει κορδέλα στο κεφάλι, ζώνεται με φυσεκλίκια, βάζει την πιο μάχιμη στολή παραλλαγής που έχει στη ντουλάπα του και κηρύσσει επιστράτευση! Όλοι εμείς, οι άντρες από 18 μέχρι όσο βαστάει η περδικούλα τους, πρέπει να προτάξουμε τα (άτριχα) στήθη μας για την πατρίδα. Οι σκηνές που ακολουθούν είναι βγαλμένες από τη ζωή.
«Μαλάκες, πάμε πόλεμο»;
Μαθαίνεις τα νέα: επιστράτευση, φεύγεις αύριο. Μπαίνεις στο τσατ που έχετε με τους κολλητούς και κανονίζετε καφέ asap (as soon as possible, πρέπει να μιλάτε πλέον στρατιωτικά και κωδικοποιημένα). Βασικά θέματα συζήτησης στη διάρκεια του καφέ και καυτά ερωτήματα:
«Πού θα μας στείλουν λέτε;», «Λέτε να μας πηδάνε τις γκόμενες τώρα που θα λείπουμε τίποτα γιωτάδες;», «Εγώ θα είμαι σε φρεγάτα. Λέτε να φτιάχνει φρέντο το καψιμί;», «Έκανα τατού προχθές και δεν πρέπει να βραχεί. Να το πω να μη με βάλουν υπηρεσία στη βροχή;», «Θα έχει 4G λέτε στα Ίμια να ανεβάζουμε καμία σέλφι»;
Ο «έχω στο Λονδίνο μια δουλειά»
Κάποιοι συνάνθρωποί μας, την ίδια στιγμή που ανακοινώνεται η επιστράτευση, «θυμούνται» ότι έχουν κάποια πολύ σημαντική δουλειά στο εξωτερικό, η οποία πραγματικά δεν μπορεί να περιμένει. Με το διαβατήριο στα δόντια και τα απαραίτητα στην χειραποσκευή (power – bank, ενυδατική προσώπου, σελφοκόνταρο, τρίμερ) φεύγουν πριν ξημερώσει προς άγνωστη κατεύθυνση. Θα γυρίσουν «με την πρώτη ευκαιρία», δηλαδή όταν τελειώσουν όλα. Αν γίνει καμία στραβή, είναι αυτοί που «αυτοεξορίστηκαν» και «κάνουν αντίσταση από το Λονδίνο/ Παρίσι/ Ρώμη» κλπ.
Ο αποχαιρετισμός στη μάνα
Η μάνα ξέρει. Η μάνα κλαίει. Η μάνα σου φτιάχνει τη βαλίτσα, σου βάζει μέσα φυλαχτό από τον Άγιο Παντελεήμονα, αγιασμό και έξι κομμάτια σπανακόπιτα. Η μάνα, σου μαγειρεύει το αγαπημένο σου φαγητό και σε σταυρώνει. Η μάνα είναι η Ελληνίδα μάνα που όλοι αγαπήσαμε: θα ξενυχτήσει στο προσκεφάλι σου χαϊδεύοντάς σου το μαλλί. Θα σου μαντάρει κάλτσες και θα σου σιδερώσει κοντομάνικα, λες και πας Γλυφάδα για καφέ. Και θα σε αποχαιρετίσει με τη φράση «αμπέχωνο να πάρεις».
Ο αποχαιρετισμός στον πατέρα
Σοβαρός αλλά και συγκινημένος. Καθησυχαστικός αλλά μέσα του ανήσυχος. Σε κοιτάζει με καμάρι και θυμάται τα δικά του: 36 μήνες στρατό, Χούντα, επιστράτευση. Ή πιο πρόσφατες ιστορίες, «βυθίσατε το Χόρα» και τέτοια. Δεν μπορεί λόγω ηλικίας να βοηθήσει, αλλά βλέπει το παλικάρι του να ετοιμάζεται να θυσιαστεί για την πατρίδα. Και ήρθε επιτέλους η ώρα να τον ρουμπώσεις, που τόσα χρόνια σου λέει πόσο δύσκολη θητεία έκανε, πόσοι φλώρικος έχει γίνει ο στρατός, που έγινε κολλέγιο και τέτοια. Πατέρα, θα γυρίσω (αν γυρίσω) και θα έχω καλύτερες και πιο φρέσκιες ιστορίες να λέω.
Ο αποχαιρετισμός στο κορίτσι
Έχετε δει παρέα ένα κάρο πολεμικές ταινίες και ξέρει ακριβώς τι πρέπει να πει και τι πρέπει να κάνει το τελευταίο βράδυ πριν τον «πόλεμο»: θα φορέσει το πιο συγκινησιακά φορτισμένο ύφος, θα κλαίει στην αγκαλιά σου, θα σου ζητάει να της υποσχεθείς ότι θα γυρίσεις ζωντανός και ότι θα προσέχεις, θα σου υποσχεθεί ότι θα σε σκέφτεται κάθε δευτερόλεπτο της μέρας. Είναι η στιγμή να ζητήσεις να ανοίξει επιτέλους εκείνη η πίσω πόρτα της σεξουαλικής σας ζωής – σήμερα πρέπει να πει «ναι». Είναι η στιγμή που θα ζητήσει να την παντρευτείς όταν επιστρέψεις – πρέπει να φανείς βράχος και να κάνεις ντρίπλα επιπέδου Νεϊμάρ.
«Ο χρήστης Kostas νιώθει μάχιμος στην τοποθεσία στρατόπεδο»
Παρουσιάζεσαι εκεί που πρέπει να παρουσιαστείς. Εσύ και όλοι οι άλλοι. Για να πάρεις παραλλαγές, άρβυλα, εξοπλισμό και να σου πουν κατά πού πρέπει να τραβήξεις. Οι κοινοποιήσεις παίρνουν φωτιά, τα insta-stories δίνουν και παίρνουν, πάνε πολύ τα χρώματα της παραλλαγής άλλωστε με τα τατουάζ, σκέφτεσαι πώς διάολο θα καταφέρεις να φοράς το κράνος χωρίς να χαλάσεις το μαλλί. Αν ο Τούρκος απέναντι έχει μυαλό, δεν χρειάζεται να ψάχνει σε δορυφόρους και να επιστρατεύει πράκτορες για να μάθει τις κινήσεις του ελληνικού στρατού: απλά θα μπει στο Facebook και θα μάθει χαρτί και καλαμάρι ποιος πάει πού. Δίπλα σου για κάποιο λόγο βλέπεις τον Κώστα Πρέκα, τον Στέφανο Χίο και τον Δήμο Βερύκιο να λένε πατριωτικά λόγια και να ζητάνε να τους στείλουν στην πρώτη γραμμή για να δείξουν στον εχθρό τι πάει να πει Έλληνας. Βγάζεις σέλφι με Πρέκα και παίρνεις 320 likes και 700 καρδούλες. Στα μεγάφωνα παίζει Βέμπο και η φωνή του Δημοσθένη Βεργή να λέει «Τσιλέρ, έλα να την πάρεις».
Στα σύνορα
Μπορεί να είναι τα σύνορα στον Έβρο. Μπορεί να είναι τα ακριτικά μας νησιά – θαλάσσια σύνορα σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό μας άλλωστε δεν υπάρχουν. Αλλά είσαι στην πρώτη γραμμή. Στο καράβι ή στη σκηνή ή στο ΡΕΟ (που είναι ωραίο) ή στα χαρακώματα ή στο αμπρί (δεν υπάρχει πλέον αμπρί αλλά είναι πολύ γαμάτη λέξη και ήθελα να την αναφέρω). Η ώρα δεν περνάει με τίποτα, μπαίνεις στο Facebook να καβλαντίσεις λίγο. Κάνεις like σε καμιά δεκαριά γκόμενες που φοράνε φανελάκι παραλλαγής με μαγιό από κάτω και ψηλοτάκουνα για να είναι στο πνεύμα των ημερών, στέλνεις ντικπικ σε καναδυό με φόντο το G3 για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης και προσπαθείς να μάθεις τι διάολο γίνεται με τους Τούρκους. Αν κάνεις το λάθος και μπεις στο «Μακελειό», τότε θα «μάθεις» ότι ετοιμαζόμαστε να μπούμε στην Πόλη και είναι θέμα λεπτών να απελευθερώσουμε την Αγιά Σοφιά (και δεν εννοεί το γήπεδο της ΑΕΚ). Αν μπεις αλλού, θα δεις ένα κλίμα αναμονής και αισιοδοξίας ότι η ένταση σύντομα θα αποκλιμακωθεί.
Η επιστροφή του πολεμιστή
Μετά από 6 μέρες που φάνηκαν αιώνας, γυρίζεις σπίτι. Όλα πήγαν καλά, η επιστράτευση έλαβε τέλος, οι τόνοι έπεσαν, «ε δεν θα κάτσουμε να σκοτωθούμε κιόλας για κάτι κωλόβραχους στη μέση του πουθενά». Σε υποδέχονται σαν ήρωα στο σπίτι, στη γειτονιά κυκλοφορείς περήφανος και για να σε καμαρώσουν όλοι, κόβεις βόλτες δυο μέρες με παραλλαγή και αρβύλα. Η μάνα σου ξανακάνει το αγαπημένο σου φαγητό, ο πατέρας όλο καμάρι σε ρωτάει πολεμικές λεπτομέρειες ενώ πίνετε ένα ουίσκι, το κορίτσι σου ανοίγει και πάλι την «πίσω πόρτα του Παραδείσου», η παραλήπτρια της ντικπικ σου στέλνει μηνύματα όπου λέει μεταξύ άλλων πως θέλει «να γυαλίσει τον οπλοβαστό σου» και «θέλει να κάνει το πεδίο βολής κι εσύ το τουφέκι», πράγμα που σε βάζει σε υποψίες ότι μπορεί να λέγεται Νίκος από το Νέο Ηράκλειο και όχι Νίκη από Ψυχικό, καθώς έχει ανησυχητικά πολλές στρατιωτικές γνώσεις για κορίτσι.
