Πέρασες σε μια σχολή. ΑΕΙ, ΤΕΙ, σε σχολή που ήθελες πολύ, σε σχολή που δεν ήθελες και πολύ, στην πρώτη σου επιλογή, στην όχι-και-τόσο-πρώτη-σου-επιλογή, κάπου που ονειρεύεσαι ότι θα κάνεις καριέρα ή κάπου απλά για να πάρεις αναβολή από το στρατό, να έχεις φοιτητικό πάσο και φοιτητικά προνόμια γενικότερα - δεν έχει σημασία, το θέμα είναι ότι είσαι πλέον φοιτητής.
Στην πόλη σου ή σε άλλη πόλη, ανοίγονται μπροστά μερικά ανέμελα χρόνια όπου θα κάνεις ζωάρα, την ώρα που θα παριστάνεις στους δικούς σου ότι κουράζεσαι πολύ, ότι έχεις τρομερό διάβασμα, ότι δεν προλαβαίνεις να σηκώσεις κεφάλι κι ότι η εξεταστική είναι παλούκι και «πρέπει να πάω στο σπίτι του Τάσου να διαβάσουμε όλο το βράδυ». Ναι, ναι, αλίμονο, σιγά μην δεν διαβάσετε όλο το βράδυ με τον «Τάσο» και οπωσδήποτε «ο μαλάκας ο κομπλεξικός ο καθηγητής» θα σε κόβει συνέχεια διότι αυτός έχει πρόβλημα και όχι εσύ που δεν θα ξέρεις ούτε πώς τον λένε, ούτε πότε κάνει μάθημα, ούτε ποια είναι η ύλη.
Πέρασες λοιπόν και μην μασάς από τις σαχλαμάρες που θα ακούσεις περί μελλοντικού άνεργου πτυχιούχου και ότι θα τυλίγεις τα σουβλάκια που θα φτιάχνεις σε φωτοτυπίες του πτυχίου σου και άλλα τέτοια. Όλα αυτά τα θέματα, θα τα αντιμετωπίσεις με το καλό όταν είναι η ώρα τους - προς το παρόν η ώρα είναι ιδανική για να γνωρίσεις κόσμο, να γκομενίσεις, να πας εκδρομές, να αράξεις σε σπίτια συμφοιτητών και να σαπίσεις στο Playstation, τη μπάλα και την καβλάντα, να μεθύσεις και γενικά να κάνεις ό,τι σαχλαμάρα σου κατέβει στο κεφάλι, με ένα σωρό άλλοθι: «είμαι 18 - 19 και μπορώ να κάνω ό,τι γουστάρω». «Έλιωσα στο διάβασμα τόσα χρόνια, τώρα πρέπει λίγο να ξεσκάσω». «Σε λίγα χρόνια θα πάω στρατό, θα δουλέψω, θα κάνω οικογένεια, οπότε αφήστε μας να ζήσω λίγο ανέμελα» και άλλα τέτοια βγαλμένα από τη ζωή και τις ταινίες με τον Βασιλάκη Καΐλα.
Πέρασες λοιπόν και πήγες και γράφτηκες στη σχολή. Και ξεκίνησες ήδη ή ξεκινάς σε λίγες μέρες να ανακαλύπτεις έναν νέο κόσμο, που θα είναι ο δικός σου κόσμος για τα επόμενα χρόνια. Λίγα, πολλά, ατέλειωτα χρόνια, μια αιωνιότητα και σήμερα, θα δείξει. Μάθε τα βασικά πράγματα που πρέπει να κάνεις και όλα αυτά που πρέπει να αποφύγεις, για να γίνει η φοιτητική σου ζωή κάτι τόσο ωραίο, που θα το θυμάσαι και θα το αναπολείς μέχρι τα βαθιά σου γεράματα.
Ακολουθούν τεράστιες Φοιτητικές Αλήθειες:
1. Οι φοιτητές από επαρχία, είναι οι καλύτεροι φίλοι, αν σπουδάζεις στην πόλη σου. Διότι φοιτητής - ξεφοιτητής, αν σπουδάζεις στην πόλη σου πιθανότατα θα μένεις με τους γονείς σου όπως συνέβαινε τόσα χρόνια, θα τρώς το φαγητό της μάνας σου, θα κοιμάσαι στο ίδιο δωμάτιο που κοιμόσουν και όσο ήσουν μαθητής και η καθημερινότητά σου δεν θα αλλάξει και πολύ - απλά δεν θα ξυπνάς κάθε μέρα χαράματα για να πας σχολείο. Ο συμφοιτητής από την επαρχία όμως είναι το εισιτήριο διαφυγής. Είναι η καβάντζα. Είναι η δικαιολογία που δεν γύρισες το βράδυ σπίτι. Είναι το άραγμα όπου δεν χρειάζεται να πλύνεις τα πιάτα ή να μαζέψεις τα μπουκάλια της μπύρας, κανείς δεν θα σου βάλει τις φωνές που δεν έβγαλες τα παπούτσια σου και κανένα άχρηστο αντικείμενο όπως «ξεσκονόπανο», «παρκετέζα», «πλυντήριο πιάτων» και «αρωματικό χώρου» δεν θα βρίσκεται στα πέριξ.
2. Οι φοιτήτριες που θα σου κάνουν τα γλυκά μάτια και θα προθυμοποιηθούν να σε βοηθήσουν με σημειώσεις κλπ., δεν είναι τόσο αθώες όσο δείχνουν. Είναι αδίστακτες. Είναι επαγγελματίες. Είναι πλανεύτρες. Είναι άσοι σε αυτό που κάνουν. Πολύ απλά διότι στρατολογούν κόσμο σε κομματικές νεολαίες. Και μόλις μπεις, δύσκολα θα βγεις. Θα πρέπει να τρέξεις. Να αφισοκολλήσεις. Να τσακωθείς. Να παίξεις ξύλο. Να χάσεις ατέλειωτες ώρες από το χρόνο σου τρέχοντας σε κομματικές συγκεντρώσεις, από καφενεία μέχρι πλατείες. Να μοιράζεις φυλλάδια. Και πιθανότατα στο τέλος να μην καταλήξεις στο κρεβάτι με καμία απ' αυτές τις επαγγελματίες που σου έκαναν τα γλυκά μάτια. Ξέρουν καλά τη δουλειά τους…
3. Ποτέ, ποτέ όμως, αλλά ποτέ των ποτών, μην υποτιμάς την ανεκτίμητη αξία της εκδρομής με τη σχολή. Και τον καφέ βεβαίως και την έξοδο για τσίπουρα, φυσικά τα τεράστιας σημασίας και αξίας φοιτητικά πάρτυ, αλλά οι εκδρομές με τη σχολή είναι το «Α» και το «Ω». Το αλατοπίπερο της ζωής. Το ευ ζην. Το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την πόρτα της ευτυχίας. Εκεί θα δεθείς με κόσμο. Θα κάνεις καλούς φίλους. Θα μπεις σε άλλες παρέες. Θα έρθεις πιο κοντά με τις γκόμενες της σχολής. Και με τις φίλες τους. Αν είσαι τυχερός και ικανός, θα απολαύσεις και καλό φοιτητικό σεξ στην εκδρομή. Αν δεν είσαι, θα βάλεις τις βάσεις για να το απολαύσεις όταν επιστρέψεις στη βάση σου. Αν δεν είσαι καθόλου και καταφέρεις να τελειώσεις τη σχολή «παρθένος», να ξέρεις ότι πιθανότατα είσαι η ντροπή του φοιτητικού σύμπαντος.
4. Όταν πηγαίνεις στο μάθημα (και για όσο πηγαίνεις με συνέπεια), φρόντισε να μην ξεχωρίζεις ιδιαίτερα. Μην πετάγεσαι συνέχεια και απαντάς όταν ρωτάει κάτι ο καθηγητής - άσε άλλους να το κάνουν. Αλλά μην χαβαλεδιάζεις και συνέχεια στο μάθημα και σε βάλει στο μάτι ο καθηγητής - αν στραβώσει μαζί σου, θα περάσεις το μάθημά του όταν ο Χαϊλάντερ πεθάνει από βαθιά γεράματα. Η λογική σου πρέπει να είναι «τόσο, όσο»: πάω τόσο, όσο χρειάζεται για να με ψιλο-θυμάται ο καθηγητής ότι παρακολουθώ, τόσο, όσο χρειάζεται για να γνωρίσω κόσμο, να βρω σημειώσεις, να κανονίσω κανένα καφέ, καμιά βραδινή έξοδο κλπ.
5. Αν έχεις λεφτά, μπράβο σου και να τα χαίρεσαι, αλλά μην τα επιδεικνύεις. Πρώτον, διότι υπάρχουν συμφοιτητές σου, που με πραγματικό ζόρι τα βγάζουν πέρα. Δεύτερον, διότι για κάποιους θα είσαι «Η Τσέπη» και θα σε κάνουν παρέα διότι έχεις φράγκα και για όσο έχεις φράγκα. Τρίτον, διότι αυτοί που θα σε αντιπαθήσουν διότι έχεις λεφτά, θα είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς και αυτές που θα σε συμπαθήσουν επειδή έχεις λεφτά.
6. Μην μείνεις κολλημένος στις παρέες που είχες πριν περάσεις στη σχολή, αλλά ούτε να τους ξεχάσεις τώρα που θα κάνεις καινούργιους φίλους. Πρέπει να βρεις τη χρυσή τομή, την ιδανική ισορροπία - οι παλιοί σου κολλητοί, περιμένουν από εσένα να ανοίξεις τον κοινωνικό κύκλο της παρέας, για την ακρίβεια να τους γνωρίσεις καινούργια γκομενάκια. Κάνε ένα mix and match ανάμεσα στις παλιές και τις καινούργιες παρέες για να δεις πώς θα πάει - αν πάει καλά, όλοι κερδισμένοι θα βγουν.
