Assosiated Press H 1η μέρα σχολείου και η επιστροφή στο γραφείο δεν έχουν καμία διαφορά

Πώς απομυθοποιήθηκε εντελώς το «μακάρι να πήγαινα σχολείο» των γονιών μας.

Το είχα καταλάβει ότι απλώς οι γονείς μου ήθελαν λίγες ώρες ηρεμίας στο σπίτι -ήμασταν και τρία αγόρια, οπότε λογικό- αλλά είχα πάντα μια αγωνία ότι κάποια στιγμή θα γίνει αυτή η αλλαγή μέσα μου που θα με οδηγήσει στην κατάσταση να λησμονώ τις ημέρες του σχολείου, τη δεύτερη μεγάλη αλλαξοπιστία στη ζωή μου μετά την αγορίστικη υπόσχεση όταν ήμουν 5 χρονών με την αγοροπαρέα «εμείς δεν θα παντρευτούμε ποτέ». 

Σήμερα, λοιπόν, είναι η πρώτη μέρα σχολείου στην Ελλάδα, κάτι που για τους μαθητές σημαίνει επιστροφή στα θρανία, για όλους τους υπόλοιπους ακόμα χειρότερη κίνηση στο πρωί πριν τη δουλειά.

 

 

Πόσο μας λείπει τελικά το σχολείο;

Μετά λοιπόν από τόσα χρόνια μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι αν μου λείπει κάτι από το σχολείο, αυτό είναι ξεκάθαρα το ότι απείχε μόλις 5 λεπτά από το σπίτι μου με τα πόδια. Εγερτήριο στις 7:50, σήκωμα στις 7:55, πλύσιμο δοντιών και προσώπου μέχρι τις 8:00, 8:05 Vans-άκι καρό παπούτσι αλά παντόφλα, βερμούδα ή jean παντελόνι και φούτερ GAP, 8:07 στο πόδι, 8:15 άφιξη.

Ούτε αυτοκίνητο, ούτε μετρό, ούτε άγχος για να χτυπήσεις την κάρτα το πρωί στη δουλειά σου. Τίποτα. Κανένα άγχος απολύτως. Και αν ήταν και μέρα που είχε προσευχή μπορούσες να φτάσεις και 8:20. Πάντα μια αγγαρεία ήταν το σχολείο, εκτός και αν είχες κάποιον δάσκαλο ή καθηγητή με έξυπνες ατάκες που να σε έκανε να θες να τον παρακολουθήσεις. Για αυτούς τους τύπους ναι, θα ήθελα το σχολείο. Αλλά ήταν και θα είναι πάντα ελάχιστοι. 

Σαφώς και το γεγονός ότι έβλεπες φίλους και περνούσες ξέγνοιαστα χωρίς έγνοιες και διάφορα άλλα άγχη του σήμερα, για κάποιους μοιάζει ποθητό και νοσταλγικό, αλλά αν το σκεφτείς καλύτερα οι καφρίλες και όλες οι ωραίες στιγμές του σχολείου ανήκουν στο τότε. Οπότε καλύτερο είναι το σήμερα.

 

 

Οπότε το συμπέρασμα είναι ένα

Είτε η μαμά και ο μπαμπάς ήταν πολύ σπασίκλες για να τους λείπει το σχολείο, είτε απλά ήθελαν να μας ξεφορτωθούν τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι. Το δεύτερο το σέβομαι παραπάνω. Έχω φτάσει σχεδόν 34 ετών και μέχρι σήμερα έχω καταλάβει πως μόνο στον Harry Potter και Steven Stiefler έχει λείψει πραγματικά το σχολείο.

Σε όλους εμάς σίγουρα όχι. Ποιος ξαναδίνει Πανελλήνιες στην τελική; 

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved