Δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα να ακούς ότι μια συμπαθητική φιγούρα της showbiz νοσηλεύεται σε Ψυχιατρική Κλινική, ειδικά αν είναι ένα πρόσωπο με το οποίο έχεις περάσει καλά μπροστά στην τηλεόραση ή τον κινηματογράφο.
Στην προκειμένη περίπτωση, αυτός ο κάποιος είναι ο Σταμάτης Γαρδέλης, ο «Greek Καμάκι» του 80’s ελληνικού κινηματογράφου, ένας τύπος που μπορεί να μην ήταν το αστέρι της υποκριτικής, σίγουρα όμως μας έδωσε πολλούς λόγους να περάσουμε καλά και το legacy που άφησε θα συνεχίζεται για πολλά ακόμα χρόνια.
Ποια είναι η κατάθλιψη από την οποία πάσχουν οι άντρες και δεν το γνωρίζουν.
Αυτό, όμως, το ατίθασο πρόσωπο της εποχής εκείνης, ο «Με λένε Αλέξη, σε λένε Σοφία» και Παύλος Κορτέσης του «Ρόδα Τσάντα και Κοπάνα» δεν έχει πλέον καμία σχέση με το έξαλλο νιάτο που γνωρίζαμε. Το τελευταία διάστημα έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα αδιέξοδο το οποίο τον οδήγησε στην απόγνωση, με τον ίδιο να αναφέρει χαρακτηριστικά πως «ζήτησα βοήθεια για τις αυτοκτονικές μου τάσεις, που με έφτασαν στο σημείο να φουντάρω από τον έκτο, γιατί τα χάνω όλα».
Όπως δήλωσε προ ημερών στην εκπομπή «Πρωινό ΣουΣού», ο λόγος που τον έχει οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση είναι ότι κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του λόγω ενός γραφειοκρατικού κολλήματος, το οποίο τον ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια.
«Έχω κάνει ένα αυθαίρετο, το οποίο το έχω τακτοποιήσει με νόμο, το έχω πληρώσει. Η δασική υπηρεσία ήρθε και μου ακύρωσε το πρόστιμο που πλήρωσα, δεν μου δίνει τα λεφτά μου πίσω. Έρχεται η πολεοδομία και μου βάζει νέο πρόστιμο, που αγγίζει τις 80.000 ευρώ» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Διαβάστε το αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα Άντρα 2023.
Περί ψυχικής υγείας
Τις προάλλες ήταν ο Μάικλ Φελπς που φλέρταρε με την αυτοκτονία, σήμερα είναι ο Σταμάτης Γαρδέλης, αύριο (δυστυχώς) θα είναι κάποιος άλλος γνωστός ή άγνωστος. Η ουσία είναι ότι αυτή η αντίληψη που επικρατούσε παλιότερα, το «δεν θέλω βοήθεια, είμαι καλά» την ώρα που στο μυαλό σου έχουν μαζευτεί όλες οι αρνητικές σκέψεις του κόσμου και ωχριούν να βγουν προς τα έξω, έχει αρχίσει να ξεθωριάζει μπροστά στην γεμάτη παγίδες καθημερινότητα που ζούμε.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε το ότι τα δάκρυα δεν σε κάνουν αδύναμο, ούτε ότι σε κάνει λιγότερο άντρα το να μιλάς για τα προβλήματά σου. Από τη στιγμή που ξέρεις ότι κάτι σε βασανίζει, κάνε ένα μικρό βήμα τη φορά και βρες τον τρόπο να το λύσεις. Η ψυχή δεν είναι κάτι θεωρητικό, είναι ενδεχομένως πιο σημαντική και από την γενικότερη λειτουργία του οργανισμού σου. To ότι δεν ματώνει, δεν σημαίνει ότι δεν υποφέρει.
Εφόσον αποφασίσεις ότι θες να ξεφύγεις από το αδιέξοδό σου, δεν είναι ποτέ αργά να ζητήσεις βοήθεια.
