Ως μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της εποχής του «Νέου Χόλιγουντ» των δεκαετιών 1960 και 1970, ο Francis Ford Coppola ενώθηκε με τους Martin Scorsese, George Lukas και Steven Spielberg σε μια προσπάθεια να αναβιώσει την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία. Αφού κέρδισε το Όσκαρ «Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου» για τη συγγραφική του συνεισφορά στο Patton του Franklin J. Schaffner, ο Coppola ξεκίνησε την πορεία του σε μια δεκαετία σκηνοθετικής αριστείας που τον έστεψε ανάμεσα στους καλύτερους δημιουργούς όλων των εποχών.
Η φιλμογραφία της δεκαετίας του 1970 του Francis Ford Coppola υπερηφανευόταν για μια σειρά από κλασικά έργα του σινεμά συμπεριλαμβανομένων των δύο πρώτων τμημάτων της θεμελιώδους τριλογίας του Νονού, The Conversation του 1974 και το 1979 του οδυνηρού πολέμου του Βιετνάμ με το Apocalypse Now. Κατά τη διάρκεια αυτής της παραγωγικής περιόδου της καριέρας του, ο Francis Ford Coppola συνεργάστηκε με αξιόλογους ηθοποιούς όπως ο Marlon Brando, ο Al Pacino, ο Robert De Niro, ο Harrison Ford, ο Gene Hackman και ο Robert Duvall και βοήθησε στην επανάσταση πάνω στην διαδικασία για την δημιουργία ταινιών.
Ο Francis Ford Coppola μίλησε για την αγαπημένη του σκηνή στο Godfather
Μετά την ισχυρή, σκηνοθετικά, περίοδο της δεκαετίας του '70, η καριέρα του Coppola μπήκε σε εμπορική ύφεση. Σε μια συνέντευξη του 2003 στο Today, ο σκηνοθέτης ανέφερε τον λάθος υπολογισμό του 1982, One From The Heart, ως κεντρικό παράγοντα του ναδίρ της καριέρας του. Ως ρομαντική κωμωδία, η ταινία απείχε πολύ από τον μαφιόζο και τη βία κατά τη διάρκεια του πολέμου που περίμεναν από τον Coppola. Ωστόσο, ο κινηματογραφιστής Coppola υποστηρίζει ότι το κοινό τον αδίκησε.
Οι βαθύτατες τύψεις του Coppola για την συγκεκριμένη ταινία τον οδήγησαν οικονομικά σε αδιέξοδο και διάβρωσαν περαιτέρω την ψυχολογική κατάστασή του.
Σε ένα οδυνηρό συμπέρασμα, ο Coppola αμφισβήτησε την υποτιμητική εμμονή με τα σίκουελ που έχει το Χόλυγουντ και τα ριμέικ στον σύγχρονο κινηματογράφο. «Κοίτα, έχω ευλογηθεί από τον κινηματογράφο, πρέπει να το πω αυτό. Δεν το λέω αυτό με καμία μνησικακία», υποστήριξε. «Η ιδέα μου για το τέλειο στούντιο ήταν: Κάνεις μια ταινία που έχει πραγματικά ένα καλό πλάνο για να βγάλεις πολλά χρήματα και μετά κάνεις μια άλλη που δεν έχει ούτε ένα καλό πλάνο για να βγάλεις ξανά πολλά χρήματα, αλλά η μία ταινία προστατεύει την άλλη. Τώρα όμως θέλουν απλώς να βγάλουν χρήματα, χωρίς να υπάρχει ένα καλό πλάνο πουθενά».
Ο Coppola είναι ακόμα ενεργός σήμερα, σε ηλικία 83 ετών, και πρόσφατα ανακοίνωσε τη λήξη της παραγωγής για την πολυαναμενόμενη επερχόμενη ταινία του, Megalopolis. Αν και η συνέντευξη στο Today πραγματοποιήθηκε πριν από δύο δεκαετίες, ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε έναν ιδιαίτερα στοχαστικό τόνο.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, σε μια νοσηρή κλιμάκωση αυτού του τόνου, ο Coppola συζήτησε το όραμά του για έναν «ευτυχισμένο θάνατο» ενώ συλλογιζόταν τις τύψεις της καριέρας του. «Για μένα, ένας ευτυχισμένος θάνατος είναι το τέλος μιας ευτυχισμένης ζωής, όταν κάθεσαι εκεί ικανοποιημένος, με όλα όσα έχεις κάνει στη ζωή σου να σε κοιτάνε στα μάτια κι εσύ να ξέρεις πως όλα έγιναν για κάποιο λόγο, τότε μπορεί ένας καλλιτέχνης να πεθάνει ήσυχος και γεμάτος» είπε σοφά ο Coppola.
