Ντελιβεράδες. Οι μικροί ήρωες της καθημερινότητάς μας. Εκείνα τα παιδιά που ανεβαίνουν στη μηχανή και τρέχουν σαν τον Βέγγο ώστε να μην αργήσει η παραγγελία σου. Μία δουλειά γεμάτη άγχος. Πόσα από αυτά τα παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στην άσφαλτο επειδή έτρεξαν να προλάβουν την παραγγελία, να μη κρυώσει το φαγητό και μην μείνεις 10 λεπτά χωρίς καφεΐνη στο αίμα σου. Ο Κωνσταντίνος από την Πάτρα είναι ένα από τα παιδιά που τσακίζονται για την απόλαυση και την εξυπηρέτησή μας. Αλλά υπάρχουν στιγμές που δεν τον πολυαπασχολεί αν θα φας παγωμένη την τυρόπιτά σου. Και καλά κάνει.
Διότι μία από αυτές τις στιγμές ήταν αρκετή για να σώσει μία ζωή. Για να κάνει μία οικογένεια ευτυχισμένη. Ο ίδιος διηγείται στην ιστορία του ως εξής: «Είχα πάει μια παραγγελία. Με το που σταματάω κάτω από την πολυκατοικία, ακούω από τη δίπλα πολυκατοικία μία γυναίκα να φωνάζει και ταυτόχρονα έναν κύριο να τρέχει προς το μέρος της. Πηγαίνω να δω κι εγώ και βλέπω έναν άνθρωπο κάτω, λιπόθυμο, να έχει πάθει έμφραγμα. Επειδή έβλεπα ότι κανένας δεν ήξερε να κάνει κάτι, πήρα την πρωτοβουλία και έκανα ΚΑΡΠΑ. Έκανα στον άνθρωπο, δεν ξέρω πόση ώρα, μου φάνηκε αιώνας. Μπορεί να έκαναν τέσσερα λεπτά. Δεν ξέρω. Κάποια στιγμή κουράστηκα, ρώτησα αν υπάρχει κάποιος που να ξέρει ΚΑΡΠΑ, πετάχτηκε μια κοπελίτσα και έκανε για ένα-δύο λεπτά. Μετά ήρθε το ασθενοφόρο με τον δικυκλιστή».
O Ντελιβεράς είναι αδελφός μας από άλλη μάνα
Ο Κωνσταντίνος έχει εργαστεί ως ναυαγοστώστης οπότε γνώριζε πρώτες βοήθειες. Έτσι όταν εντόπισε τον άνδρα που έπαθε έμφραγμα, ήξερε ακριβώς τι χρειαζόταν. Οι γνώσεις ΚΑΡΠΑ είναι σημαντικές για όλους μας. Οφείλει η Πολιτεία να το διδάσκει από μικρή ηλικία σε όλους μας. Επίσης είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζουμε πως η ΚΑΡΠΑ δεν θα «επαναφέρει το θύμα στη ζωή» από μόνη της, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να καλέσουμε το ΕΚΑΒ το ταχύτερο δυνατό.
Ο Κωνσταντίνος είναι ένας ήρωας της καθημερινότητας που δεν «κοίταξε τη δουλίτσα του». Ας παραδειγματιστούμε από εκείνον.
