Αποτέλεσε το παράδειγμα ώστε πολλά παιδιά ν’ αγαπήσουν την αθλητική δημοσιογραφία. Να ακολουθήσουν το επάγγελμα του δημοσιογράφου, να πιάσουν ένα μικρόφωνο, να γράψουν τις σκέψεις τους σε χαρτί, να ονειρευτούν ότι κάποτε θα μπορούν να γίνει και οι ίδιοι στίχοι σε τραγούδι του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Το πρωί της Τρίτης μάθαμε τον χαμό του Γιάννη Διακογιάννη. Του κορυφαίου αθλητικού δημοσιογράφου της χώρας. Τη φωνή των Μουντιάλ, τον άνθρωπο που ποτέ δεν πίστεψε στο star system που επέβαλλαν τα 90s. Μας έμαθε να αποκαλούμε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως «Μουντιάλ» όταν βρέθηκε στη διοργάνωση της Χιλής. Στα ισπανόφωνα είναι πιο εύηχο και ο κύριος Γιάννης πάντα ήξερε καλύτερα. Κάποιοι κάνουν λόγο πως δύσκολα θα υπάρξει ξανά μία τέτοια εμβληματική μορφή στη χώρα μας, όσον αφορά την αθλητική δημοσιογραφία. Και αυτή τους η πεποίθηση ίσως να μην παρεκκλίνει αρκετά από την πραγματικότητα.
Μαζί με την φωνή του Γιάννη Διακογιάννη σίγησε για λίγο και το ποδόσφαιρο
Ένας εξ αυτών και ο Σωτήρης Κωσταβάρας. Ο δημοσιογράφος που καλύπτει τηλεοπτικά το Μουντιάλ του Κατάρ μέσα από τη συχνότητα του ΑΝΤ1. Ο Σωτήρης αποφάσισε να κρατήσει ενός λεπτού σιγή στην έναρξη του πρώτου ημιτελικού κόντρα στην Αργεντινή και την Κροατία. Μας ζήτησε να φανταστούμε τη γνώριμη φωνή του Γιάννη Διακογιάννη να περιγράφει τον αγώνα.
«Ο Γιάννης Διακογιάννης δεν είναι πια μαζί μας αλλά είναι βέβαιο πως από ψηλά παρακολουθεί και αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ας σιωπήσουμε όλοι για ένα λεπτό, με την μπάλα να κυλλάει πλέον στο χορτάρι και ας φέρουμε έστω και για λίγο στην μνήμη μας αποσπάσματα από τις μοναδικές, ανεπανάληπτες περιγραφές του, με τις οποίες μεγαλώσαμε όλοι μας και που έγινε η αφορμή για τουλάχιστον δεκάδες από εμάς προκειμένου ν’ ασχοληθούμε με την αθλητική δημοσιογραφία. Όλοι θα θέλαμε να του μοιάσουμε, όλοι θα θέλαμε να τον φτάσουμε αλλά δεύτερος Διακογιάννης δεν υπάρχει και πιθανότατα δε θα υπάρξει και ποτέ».
Αυτή του η κίνηση συγκίνησε και εντυπωσίασε όλους όσοι τον άκουσαν και μάλιστα αποθεώθηκε γι’ αυτό από τους συνάδελφούς του στον ΑΝΤ1 μετά το τέλος της αναμέτρησης. Μία πράξη που δείχνει το ήθος του Σωτήρη Κωσταβάρα και αυτή είναι η καλύτερη κληρονομιά που άφησε πίσω του ο σπουδαίος Γιάννης Διακογιάννης.
