Διότι η αλήθεια να λέγεται: όταν πια ακούς τη λέξη γυπαετός δεν πάει το μυαλό σου στα πτηνά, στα αδίστακτα «κλαρίνα» πάει, που ανοίγουν δυο δυο τις Belvedere, που κυκλοφορούνε σαν αγέλες έτοιμες να κατασπαράξουν ακόμα και θηλυκές γάτες. Γιατί νυν υπερ πάντων ο αγών, στο τέλος κάθε Σαββατόβραδου αυτός που θα έχει γράψει το μεγαλύτερο σκορ σε φορτωτικές θα είναι ο νικητής.
Αλλά, κύριες και κύριοι, εδώ υπάρχει μία παρεξήγηση. Όχι γυπαετός δεν είναι μόνο ο νεαρός με χίπστερ ντύσιμο, στυλάκι κλαρινογαμπρού και σεξουαλικές διαθέσεις όρνιου. Ο γυπαετός είναι στη ψυχή, δεν είναι στο φαίνεσθαι. Όπως ακριβώς μας θύμισε πριν λίγο ο ρεπόρτερ του ΣΚΑΙ, Γιώργος Τσελίκας, κάνοντας το ανδρικό του καθήκον.
Σταμάτησε το ρεπορτάζ για τα σκουπίδια, κοίταξε με ύφος αρπακτικού για αρκετά δευτερόλεπτα το θηλυκό που πέρασε από μπροστά του και προσπάθησε να συνεχίσει, αφού όπως είπε έπαθε «κοκομπλόκο».
Βέβαια, μεταξύ μας τώρα, λογικά όλοι το ίδιο θα κάναμε. Αν ήμασταν αρκετά γενναίοι και δε φοβόμασταν να δείξουμε τον πραγματικό εαυτό μας σε live μετάδοση. Από την άλλη πάλι εγείρεται το εξής ερώτημα: μήπως η ελληνική τηλεόραση έχει γεμίσει με γυπαετούς;
Διότι πριν κάποιους μήνες ο Παύλος ο Χρηστίδης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, δε βάσταξε. Δεν κώλωσε μπροστά σε κάμερες και savoir vivre. Δε θα φοβόταν ούτε τις φωτιές της κόλασης, τσουνάμι δε θα τον σταματούσε.
«Το πρώτο που θα ήθελα να πω κυρία Μπουσδούκου είναι ότι πολλοί βουλευτές θα ήθελαν να πάνε ταξίδι μαζί σας» είπε, κάνοντας live «πέσιμο» στη δημοσιογράφο του ΣΚΑΙ.
Και με μία κίνηση έγινε ο «Γυπαετός των γυπαετών». Εκείνο το βράδυ χιλιάδες DAB θα παίχτηκαν για πάρτη του, εκατοντάδες Belvedere θα ανοίχθηκαν στην υγειά του. Και η δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ πρέπει από εκείνη τη μέρα να έχει μείνει «παγωτό»· με χαραγμένο μόνιμα στο πρόσωπό της το ύφος «τι άλλο θα ακούσουν τα αυτιά μου Θεέ μου».
Δεν ήταν όμως ο πρώτος διδάξας. Ο συμπαθής αθλητικογράφος της ΕΡΤ, Νίκος Οικονομόπουλος, τον είχε προλάβει λιγότερο έναν χρόνο πριν, τότε που (σχεδόν) τα «ζήτησε» on air από συνάδελφο του.
