Τι γίνεται όταν είσαι ιδιοκτήτρια μίας δισκογραφικής αλλά όλοι σου οι καλλιτέχνες είναι στη φυλακή; Ακούγεται αρκετά δύσκολο πρόβλημα έτσι δεν είναι; Κάτι που μάλλον δεν μπορεί κάποιος να το ξεπεράσει εύκολα…
Σίγουρα δεν είναι πρόβλημα για την Dione Roach. Η τύπισσα όχι μόνο έχει δική της δισκογραφική σε ένα από τα πιο φτωχά μέρη του κόσμου, κατάφερε να κάνει το ακατόρθωτο.
Το σουβλάκι του Κώστα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης σε ταξιδεύει στο παρελθόν
Μία ομάδα εξαιρετικά ταλαντούχων καλλιτεχνών του χιπ-χοπ, του γκόσπελ και των άφρομπιτ ρυθμών της τράβηξαν την προσοχή και ήθελε αμέσως να τους κυκλοφορήσει τη μουσική τους.
Το μόνο πρόβλημα ήταν πώς ήταν όλοι κρατούμενοι με βαριές ποινές στην Ντουάλα. Αποτέλεσμα; Η δαιμόνια Ιταλίδα και οι συνεργάτες της απλά εφάρμοσαν το γνωστό σύνθημα του Μάη του ’68: «Να ’στε ρεαλιστές, να ζητάτε το αδύνατο».
Μπορεί αυτά να ακούγονται λιγάκι ουτοπικά σήμερα, η Dione όμως κατάφερε να υλοποιήσει κάτι που καμία δισκογραφική μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει: Να κυκλοφορήσει μουσική από ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στη φυλακή.
Πώς έγινε όμως όλο αυτό το εγχείρημα;
Η Dione εργάστηκε εθελοντικά στο Cameroon με την ιταλική ΜΚΟ Centro Orientamento Educativo (Κέντρο Εκπαιδευτικού Προσανατολισμού) οργανώνοντας, στο πλαίσιο προγραμμάτων κοινωνικής επανένταξης, καταρχάς εργαστήρια ζωγραφικής για τους ανήλικους κρατουμένους των φυλακών της Ντουάλα-εκεί όπου οι συνθήκες κράτησης είναι και πολύ δύσκολες και πολύ ιδιόμορφες.
Ακολούθησαν χορευτικές και μουσικές εκδηλώσεις για τις οποίες έδειξαν ενδιαφέρον και ενήλικοι κρατούμενοι. Σταδιακά η Dione άρχισε να γνωρίζει εξαιρετικά ταλαντούχους μουσικούς. Πρώτα μία ραπ κολλεκτίβα, με την οποία επεδίωκαν καθημερινές συναντήσεις κυρίως, γιατί τα μέλη της ήθελαν να εξελίξουν τον στίχο τους. Έτσι η νεαρή «δασκάλα» τούς τροφοδότησε με βιβλία. Τελικά άρχισαν να γράφουν εξαιρετικά ενδιαφέροντες στίχους.
Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά διώχνουν το άγχος σύμφωνα με έρευνα
Οι καλλιτέχνες της Jail Records έχουν όλοι μικροπαραπτώματα αλλά με τους αυστηρούς νόμους του Cameroon αναγκάζονται να μένουν για καιρό στη φυλακή.
Η ιστορία μπορεί να μοιάζει ειδυλλιακή και σίγουρα είναι ένα πρότυπο μοντέλο κοινωνικής επανένταξης, με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Όμως, αν και το υλικό για το άλμπουμ La meute des penseurs είναι περισσότερο κι από έτοιμο, αναζητείται χρηματοδότης.
Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη στις φυλακές του Cameroon, με μία κρίση χολέρας να έχει ξεσπάσει πρόσφατα, σκοτώνοντας πολλούς κρατούμενους.
Η Dione Roach είναι ωστόσο αισιόδοξη. Αλλά τα σχέδιά της, όπως κι αυτά του Steve του παραγωγού (ο οποίος έχει καταδικαστεί για είκοσι χρόνια), δεν αρχίζουν και τελειώνουν στην έκδοση ενός η περισσότερων CD. Είναι πολύ πιο φιλόδοξα: «Θέλουμε να επεκτείνουμε την ιδέα και σε άλλες φυλακές στην Αφρική: να χτίσουν στούντιο ηχογράφησης και να δημιουργήσουν ομάδεςσε άλλες χώρες. Θέλουμε επίσης να δημιουργήσουμε κι ένα στούντιο έξω από τη φυλακή της Ντουάλα. Κάποτε ο χρόνος κάθειρξης τελειώνει και οι καλλιτέχνες πρέπει να συνεχισουν την καλή δουλειά.
Είναι σχεδόν πιο δύσκολο όταν οι καλλιτέχνες βρίσκονται έξω από τη φυλακή, γιατί ίσως τότε να ξεκινά η πραγματική δουλειά, εφόσον η μουσική έχει τον τρόπο να τους εντάξει ξανά στην κοινωνία και να τους κρατήσει μακριά από ό,τι τους έφερε στη φυλακή.
