Μερικές φορές η τεχνολογία μπορεί να φτάσει σε σημεία λίγο παράξενα για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η αναγνώριση προσώπου που σιγά σιγά φτάνει στις ζωές μας
Η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου περιλαμβάνει τις έννοιες της ταυτοποίησης και της αυθεντικοποίησης. Κάτι που σίγουρα μπορεί να αναιρέσει κάθε έννοια της ιδιωτικότητας μας.
Ειδικότερα, η ταυτοποίηση απαντάει στο ερώτημα “Ποιος είσαι;”. Κι αυτό όταν γίνεται από μηχανές είναι κάπως παράξενο και λίγο τρομακτικό.
Ήδη έχει ξεκινήσει η αναγνώριση προσώπου σε κάποια διεθνή αεροδρόμια:
Είναι δηλαδή η ικανότητα του συστήματος να αναγνωρίζει το άτομο που χρησιμοποιεί ένα σύστημα ή μια εφαρμογή. Από την άλλη, η αυθεντικοποίηση απαντάει στο “Είσαι όντως αυτός που ισχυρίζεσαι;”. Κι αν η μηχανή μπορεί να κάνει λάθος; Κι αν όντως οι μηχανές είναι ικανές να σφάλουν;
Με άλλα λόγια, με την αυθεντικοποίηση, η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου καλείται να επιβεβαιώσει ότι ο χρήστης ενός συστήματος είναι πραγματικά αυτός που αναγνωρίζει το σύστημα. Όταν όμως κάποιος σκεφτεί λίγο παραπάνω μπορεί να θεωρήσει πως ίσως αυτό το σύστημα να μην είναι και πολύ σωστό.
Υπάρχει ανησυχία για την αλγοριθμική προκατάληψη της τεχνητής νοημοσύνης και καλούν τόσο σε νομική προστασία όσο και σε ανθρώπινη επίβλεψη για να αποφευχθεί η διάκριση, καθώς υπάρχουν στοιχεία πως τα συστήματα που βασίζουν την αναγνώριση σε τεχνητή νοημοσύνη, έχουν σημαντικά προβλήματα όσον αφορά τις εθνικές ομάδες μειονότητας, τα LGBTI+ άτομα, τους ηλικιωμένους και τις γυναίκες.
Η ΕΕ όμως τώρα έρχεται να απαγορεύσει αυτή την καινούρια τεχνολογία που σε άλλες χώρες του κόσμου ισχύει, όπως για παράδειγμα στην Κίνα.
Η λογική πίσω από την απόφαση που υπερψηφίστηκε με ψήφους 377 υπέρ και 248 κατά, είναι πως οι πολίτες πρέπει να παρακολουθούνται μόνο όταν είναι ύποπτοι για κάποια παράνομη ενέργεια.
Δες εδώ περισσότερα επιχειρήματα γιατί η ΕΕ δεν θέλει την αναγνώριση προσώπου:
