Φαίνεται πως το εκρηκτικό και βίαιο ταμπεραμέντο του Mike Tyson δεν προέκυψε κάποια στιγμή στο ring μέσω κάποιας επιφοίτησης, αλλά το είχε πάντα μέσα του. Αν όχι από όταν γεννήθηκε, στο δημοτικό το είχε σίγουρα. Αυτό αποκάλυψε μιλώντας στο ValuEntainment για τα μάλλον ταραχώδη παιδικά του χρόνια.
Από 9 χρονών έμπλεκε συνέχεια σε καυγάδες με άλλα παιδάκια, πιο σωστά τα άλλα παιδάκια έμπλεκαν γιατί κανείς δεν θέλει να μπλέξει με τον οξύθυμο Tyson ακόμα και σαν παιδί. Κάθε μέρα τσακωνόταν 3 ή 4 φορές με συμμαθητές του, σαν να πήγαινε κάθε μέρα στην εφορία δηλαδή σε δική μας αναλογία.
Για να έχουμε και μια τάξης μεγέθους, ο Mike Tyson στην ηλικία των 12 ζυγιζε 90 κιλά. Τα παιδάκια γύριζαν δαρμένα κλαίγοντας στο σπίτι και οι πατεράδες τους έκαναν το λάθος να πάνε του ζητήσουν τον λόγο. Η συνέχεια απολύτως αναμενόμενη, τους έδερνε κι αυτούς.
Ο πρώτος του προπονητής, Teddy Atlas, αναφέρει πως ο Kid Dynamite, όπως ήταν τότε γνωστός ο Tyson, ήταν παιδί θαύμα. Δεν είναι μόνο ότι ζύγιζε 90 κιλά σε ηλικία 12 ετών, αλλά ότι δεν είχε ίχνος λίπους πάνω του. Στην πρώτη του προπόνηση τον έβαλαν απέναντι σε έναν 27χρονο επαγγελματία μποξέρ και τον αντιμετώπισε στα ίσα.
Τότε όλοι κατάλαβαν πως αυτό το παιδί έχει λαμπρό μέλλον. Το τελντο του ήταν εκεί σε απύθμενες δόσεις και το μόνο που είχαν να κάνουν οι προπονητές του, ήταν να το χαλιναγωγήσουν. Κάτι που μόνο απλό δεν αποδείχθηκε τελικά.
Η βία που έδειχνε σαν παιδί ήταν αποτέλεσμα αντίδρασης. Στους δρόμους έφαγε πολύ ξύλο από μεγαλύτερα παιδιά και το bullying πήγαινε σύννεφο. Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να προστατευτεί. Η πυγμαχία του έσωσε τη ζωή κατά κάποιο τρόπο. Στο ρινγκ βρήκε το σπίτι που δεν είχε και στο πρόσωπο του Cus D’Amato μια πατρική φιγούρα.
Ο D’Amato έγινε μέντορας και τελικά νόμιμος κηδεμόνας του και τον προετοίμασε σαν προπονητής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων. Μέχρι το 1982 είχε 2 χρυσά μετάλλια και δεν είχε προλάβει να μπει επίσημα στον χώρο σαν επαγγελματίας. Λίγα χρόνια αργότερα, μόλις 20 ετών θα κατακτούσε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο Βαρέων Βαρών.
Έγινε ο πρώτος μποξέρ Βαρέων Βαρών που κατόρθωσε να κατέχει ταυτόχρονα τους τίτλους των WBA, WBC και IBF. Τα επόμενα 20 χρόνια θα πετύχαινε 50 νίκες, οι 44 από αυτές με knock out, μόλις 6 ήττες και τον ανεπίσημο τίτλο του Baddest Man on the Planet, τη ζωή.
