Είναι πάρα πολλές οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας οι οποίες περιγράφουν δυστοπίες του μέλλοντος με τόσο δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα που η ανθρωπότητα είναι στο χείλος του αφανισμού ή της μετανάστευσης σε κάποιον άλλο πλανήτη. Η τοξική ρύπανση της ατμόσφαιρας δεν είναι πολλές φορές άοσμη και αόρατη και γι’αυτό οι σκηνοθέτες «χρωματίζουν» τον ορίζοντα με τρόπο που δεν έχει συνηθίσει το μάτι μας για να καταλάβουμε ότι δεν απεικονίζεται μια φυσιολογική κατάσταση. Όμως τι γίνεται όταν η τέχνη συναντά την πραγματικότητα;
Οι τεράστιες πυρκαγιές που κατακαίουν το βόρειο τμήμα του νησιού της Έυβοιας έχουν προκαλέσει ένα τόσο μεγάλο νέφος καπνού που με τη βοήθεια του αέρα έχει φτάσει μέχρι την άλλη άκρη του Αιγαίου, στο νησί της Λήμνου. Το χρώμα που έχει πάρει ο ουρανός από αυτό το νέφος μας έφερε αυτόματα στο μυαλό εικόνες από το sequel του Blade Runner.
Σύμφωνα με το σενάριο η δράση έχει τοποθετηθεί στο 2049 και το Las Vegas δεν θυμίζει σε τίποτα τη λαμπερή και φανταχτερή πόλη της άκρατης διασκέδασης που ξέρουμε. Η ρύπανση της πόλης είναι σε τόσο τοξικά επίπεδα που έχει εγκαταλειφθεί και το φως του ήλιου κρύβεται πίσω από μια πορτοκαλί ομίχλη που καλύπτει τα πάντα.
Ακριβώς τις ίδιες εικόνες βλέπουμε και από το Κοντοπούλι της Λήμνου. Είναι ίσως μια ακόμα υπενθύμιση ότι οι κινηματογραφικές δυστοπίες του μέλλοντος δεν είναι ούτε τόσο μακρινές, ούτε και τόσο φανταστικές. Η ατμόσφαιρα σε πολλά σημεία της χώρας, ακόμα και μακριά από τις πυρκαγιές, είναι αποπνικτική. Μια κατάσταση εξαίρεσης που τείνει να γίνει μόνιμη και κατά συνέπεια αβίωτη.
