Κάθε μεσημέρι που κίναγα να πάω στη δουλειά ξεκίναγανα από το σχολείο για το σπίτι, είχα μονάχα ένα πράγμα στο μυαλό μου: το τετράγωνο κουτί της τηλεόρασης. Δεν πρόκειται να στο κρύψω, έκαψα το κεφάλι μου σε μικρή ηλικία, από τις χιλιάδες ώρες τηλεόρασης που είδα.
Δεν ήταν μονάχα τα παιδικά το σαββατοκύριακο, ούτε μόνο η μανία με τα αθλητικά, ήταν οτιδήποτε έπαιζε τότε στη TV. Έχω δει πολύ Χατζηνικολάου σε νηπιακή ηλίκία. Κι αρκετά επεισόδια «Μπράβο» με τη Ρούλα Κορομηλά αν θες να ξέρεις. Και παρότι δε νιώθω καθόλου περήφανος για αυτό, είναι μια πραγματικότητα που δε μπορώ να αρνηθώ -όσο κι αν θέλω. Είναι μέρος της παιδικής μου ηλικίας αυτό. Ναι, τραγικό αλλά έτσι είναι γιατί έτσι πάει.
Σήμερα, λοιπόν, που έφτασε στα αυτιά μου η είδηση για την επαναφορά του θρυλικού «ΡΟΥΚ ΖΟΥΚ» στον Ant1 νομίζω πως το μυαλό μου χάλασε κανονικά. Ξεκίνησα να βλέπω μεσημεριανά οράματα με τη Μαίρη Μηλιαρέση. Άρχισα να πιστεύω ότι έχω σκάσει με την παρέα του μεγάλου ξαδέρφου μου στο τηλεπαιχνίδι. Ήμασταν όλοι εκεί: ο Γιάννης ο Κοτσίδας, ο Βασίλης ο Ρέιβερ, ο Ντίνος ο «φλάι ξέρω γω ξέρω γω εντάξει» κι εγώ σε 90s εκδοχή.
Δεν ξέρω τι ακριβώς έχουν πάθει στην τηλεόραση τα δύο τελευταία χρόνια, αλλά σίγουρα έχουν βαλθεί να επαναφέρουν ό,τι πιθανό και απίθανο έχει περάσει από τα τηλεοπτικά 90s. Ο Μάρκος Σεφερλής ντύθηκε Βάσια Τριφύλλη και έκανε remake στο «Ραντεβού στα Τυφλά», το «Μεγάλο Παζάρι» με Ανδρέα «φιλιούνται-αγκαλιάζονται» Μικρούτσικο έγινε «Κάνε Παζάρι» με Ντορέττα Παπαδημητρίου, βλέπουμε «Τροχό της Τύχης» και ψάχνουμε τον Πολυχρονίου και την Κρίστα. Μικρή παύση εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής: «Κρίστα, αν με ακούς, σήμερα που όλα τα κεριά καίνε για εμάς, θέλω να ξέρεις ότι ήσουν η πρώτη μου φαντασίωση· εσύ, μια βάρκα στα ανοιχτά του Σουνίου, κι εγώ».
Αυτό πια δεν είναι πρόγραμμα τηλεόρασης, χρονομηχανή είναι! Και εμείς κοσμοναύτες στα 90s. Αγαπητά κανάλια να ξέρετε τόση δόση νοσταλγίας δε θα την αντέξουμε σε κάποια φάση. Θα μας βρείτε νεκρούς από υπερβολική δόση. Μόνους σε ένα παγωμένο δωμάτιο όπου μια σαραβαλιασμένη τηλεόραση θα παίζει τον «Τροχό της Τύχης» και «Ρουκ Ζουκ» σε λούπα –μέχρι να λιώσουν οι πάγοι και να σβήσει ο ήλιος. Κάντε μας τη χάρη, σε εμάς τους φανατικούς των 90s, βάλτε απλά σε επανάληψη αυτά που αγαπήσαμε πραγματικά, έστω και σε μεταμεσονύχτια εκδοχή, έτσι για το απόλυτο κάψιμο εγκεφάλου.
