Εκ πρώτης όψης μοιάζει με ένα ακόμα πέτρινο γεφύρι το οποίο ενώνει μια ιστορική έπαυλη με τον υπόλοιπο πολιτισμό. Χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα H. Miller για τις ανάγκες της πολυτελούς κατοικίας του βιομήχανου J.White. Έναν αιώνα περίπου από την ανέγερσή του, το πέτρινο αυτό γεφύρι άρχισε να αποκτά τη σκοτεινή του φήμη.
Οι πρώτες μαρτυρίες κάνουν λόγο για τα μέσα της δεκαετίας του ‘50, όμως η φήμη του έγινε διεθνής μετά το 2000 λόγω της διάδοσης των ειδήσεων μέσω διαδικτύου. Όσοι βγάζουν βόλτα τον σκύλο τους σε αυτή την περιοχή καλούνται να κρατούν σφιχτά το λουρί και να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Από τη δεκαετία του ‘50 μέχρι σήμερα τουλάχιστον 600 σκύλοι έχουν πηδήξει στο κενό από την κουπαστή της γέφυρας και 50 από αυτούς έχουν βρει τραγικό θάνατο. Όπως είναι αναμενόμενο εκτός από τον φόβο και την ανησυχία που έχει προκληθεί στους ιδιοκτήτες σκύλων, η αναζήτηση των αιτιών αυτής της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς, έχει αφήσει τη φαντασία πολλών να οργιάσει.
Στις μεταφυσικές εξηγήσεις του φαινομένου συμπεριλαμβάνεται η θεωρία που θέλει την έπαυλη να είναι στοιχειωμένη από μια κυρία που βρήκε τραγικό θάνατο στην εν λόγω οικία. Οι σκύλοι αντιλαμβάνονται την παρουσία του φαντάσματος μόλις πλησιάζουν και προτιμούν να βουτήξουν στο κενό από το να έρθουν αντιμέτωποι με το φάντασμα.
Μια άλλη μεταφυσική εξήγηση, η οποία χρησιμοποιείται για να αιτιολογήσει τις αυξημένες απόπειρες σκύλων τα τελευταία 30 χρόνια, είναι μια τραγική ιστορία του 1994. Τον Οκτώβριο εκείνου του έτους, ο Kevin Moy έριξε το μόλις 2 εβδομάδων παιδί του από τη γέφυρα, το οποίο βρήκε έναν οδυνηρό και πρόωρο θάνατο. Ο πατέρας του παιδιού πίστευε πως το παιδί του ήταν η μετενσάρκωση του Σατανά και έπρεπε να το σκοτώσει για να γλιτώσει την ανθρωπότητα. Ο Moy διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και έκτοτε νοσηλεύεται κρατούμενος σε ψυχιατρική κλινική.
Το γεγονός ότι το ακριβές σημείο από το οποίο έριξε το βρέφος, είναι το ίδιο ακριβώς σημείο το οποίο επιλέγουν οι σκύλοι που βουτούν στο κενό έχει οδηγήσει τους ακολούθους αυτή της θεωρίας να πιστεύουν ότι το σημείο έκτοτε είναι καταραμένο. Βέβαια τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει και η εξήγηση είναι πολύ πιο απλή αν και αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα την τραγική μοίρα της γέφυρας.
Στη βάση της γέφυρας έχουν χτίσει φωλιές μινκ, αρουραίοι και άλλα άγρια ζώα τα οποία τραβούν τους σκύλους με τις οσμές τους. Ειδικά η οσμή των ούρων των μινκ μοιάζουν με την οσμή των ούρων των σκύλων και αυτό τους εξάπτει την περιέργεια ώστε να πλησιάσουν το σημείο και να αφήσουν το δικό τους ίχνος εκεί. Η αρχιτεκτονική της κουπαστής της γέφυρας δεν προσφέρει καλή ορατότητα με αποτέλεσμα οι σκύλοι να μην αντιλαμβάνονται το ύψος και το απόλυτο κενό που βρίσκεται από κάτω της και να πηδούν απερίσκεπτα.
