Σε μία τηλεόραση που την τελευταία 20ετία ψάχνει απεγνωσμένα μία ειλικρινή ταυτότητα απέναντι στο κοινό της, το χθεσινό σκηνικό του Big Brother δεν θα έπρεπε να θεωρείται κάτι αλλόκοτο, περίεργο ή τέλος πάντων ξένο. Ουσιαστικά, αυτό που τείνουμε να ξεχνάμε και ειδικά από προγράμματα τύπου reality, είναι ότι τα περισσότερα σκηνικά, διάλογοι, συμβάντα που θα αντικρίσει κανείς βλέποντας παρόμοια προγράμματα, είναι πως παρουσιάζουν μία μικρογραφία της κοινωνίας. Εκείνη που πολλές φορές κάνουμε το λάθος να νομίζουμε ότι, επειδή δεν την συναντάμε τόσο κραυγαλέα, πιστεύουμε πως δεν υπάρχει.
Αυτό όμως δεν είναι ένα κείμενο που έρχεται να καταδικάσει τις δηλώσεις του Αντώνη Αλεξανδρίδη. Και επιθυμώ προσωπικά να μην το κάνω γιατί το θεωρώ δεδομένο. Αν δηλαδή πρέπει να μπαίνουμε το 2020 στη διαδικασία να υπενθυμίζουμε στον κόσμο, όχι μόνο το νομικό πλαίσιο για τέτοιους είδους δηλώσεις αλλά και τον κοινωνικό αντίκτυπο που συνεπάγεται από αυτές, σημαίνει ότι σαν κοινωνία δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ούτε την άλφα βήτα. Και ίσως αυτό αρνούμαι να παραδεχτούμε και γι’ αυτό η πλειοψηφία -ευτυχώς- αντιδρά κατά αυτόν τον τρόπο. Ότι σε κάποια βασικά θέματα, δεν έχουμε κάνει ούτε μερικά ουσιαστικά βήματα μπροστά. Θα προτιμούσα λοιπόν ένα μικρό reach out σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω, για να τους υπενθυμίσουμε πως υπάρχει και η άλλη πλευρά των αντρών. Αυτή που καταδίκαζε από πάντα δηλώσεις σαν αυτές του Αλεξανδρίδη και δεν τις δέχτηκε ποτέ ούτε για «αστείο» ούτε για «πλάκα».
Υπάρχουν εκείνοι οι άντρες που καταλαβαίνουν την έννοια του βιασμού. Και του άμεσου αλλά και του έμμεσου. Του σωματικού, αλλά και του ψυχολογικού. Υπάρχουν οι άντρες που οι πατεράδες τους, τους δίδαξαν πως αν είσαι παντελονάτος και έχεις μπέσα, ανήκεις σε εκείνους που τα καταδικάζουν αυτά και δεν κάνουν χάχανα μαζί με την παρέα τους. Υπάρχουν εκείνοι οι άντρες που το «όχι» μίας γυναίκας το εκλαμβάνουν πράγματι σαν όχι. Που δεν το παίρνουν προσωπικά και θυμούνται πως στο να σέβεσαι το ωραίο -και όχι το αδύναμο- φύλο, ουσιαστικά σέβεσαι τον εαυτό σου. Υπάρχουν εκείνοι οι άντρες που έχουν υπάρξει μάρτυρες σε τέτοια σκηνικά γιατί είχαν μία φίλη, μία αδερφή, μία σύντροφο, που υπήρξε θύμα. Πολύ περισσότερο, υπάρχουν και εκείνοι που δεν χρειάζονται να έχουν ένα «θύμα» στον περίγυρό τους για να αντιληφθούν πως τέτοιες δηλώσεις όχι μόνο δείχνουν τον χειρότερο εαυτό ενός άντρα, αλλά ουσιαστικά απαξιώνουν το όποιο έδαφος έχει κερδίσει η ανθρωπιά μέσα σε αυτά τα χρόνια. Υπάρχουν οι άντρες οι προστατευτικοί. Που δεν πατρονάρουν αλλά λένε, «Άκου, αν χρειαστείς βοήθεια, μην διστάσεις να την ζητήσεις. Είμαι εδώ». Είναι σπουδαίο πράγμα να είναι κάποιος εκεί για σένα.
Για την ιστορία, οι άντρες που είναι πραγματικά σωστοί, έχουν ουσιαστική αντίληψη και αντιλαμβάνονται την θέση ενός ανθρώπου σε μία κοινωνία αξιών, άτομα σαν αυτόν τον τύπο δεν τους έκαναν ποτέ παρέα. Δεν βρήκαν ποτέ κάτι το αστείο σε τέτοιες δηλώσεις, δεν διαφοροποιήθηκαν από το απέναντι φύλο και αν θέλησαν να μιλήσουν για γυναίκες με την παρέα, το έκαναν με τρόπο που δεν πήραν τον σεβασμό για να τον πατήσουν και να τον πετάξουν στα σκουπίδια. Θέλουμε και προσπαθούμε να είμαστε καλύτεροι εκεί έξω, για να διαφέρουμε από κάτι τέτοιους τύπους. Και όχι επειδή «πρέπει», αλλά επειδή αντιλαμβανόμαστε την διαφορά. Και θα το κάνουμε μέχρι να μην μείνει ούτε ένας από αυτούς εδώ τους τύπους. Που να καταλάβουν ότι ακόμη και βιαστής να μην έχεις υπάρξει, το γεγονός να θεωρείς πως αυτό μπορεί να αποτελέσει small talk για χαβαλέ με την παρέα σου, δείχνει τι ακριβώς σου λείπει από τον εαυτό σου. Επίπεδο. Αντίληψη. Ενσυναίσθηση. Λέξεις που για ένα μεγάλο μέρος κόσμου, παραμένουν άγνωστες.
Συγγνώμη αλλά τώρα το είδα.. τι;#BigBrotherGR pic.twitter.com/Y6Fx5qnrUE
— Mar ✨ (@MarianaZp_) September 6, 2020
Κλείνοντας, ας θυμηθούμε μία γυναίκα που έχει όλο το δικαίωμα να μιλήσει για τέτοια σκηνικά. Που βίωσε τέτοιες δηλώσεις στο πετσί της και όχι σε μία κουβέντα με παρέα. Την μητέρα της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη, που είπε μία πρόταση λακωνική αλλά και ουσιαστική. Που εκεί κρύβεται όλη η ευπρέπεια και όλη η διαφορά. Ώστε να πάψουν σκηνικά σαν και αυτά να υφίστανται. Εγώ θα την γράψω προς γνώσιν και συμμόρφωση για να μην υπάρξει ούτε μία κακή στιγμή, είτε αυτή είναι σε κουβέντα, είτε είναι στην τηλεόραση, είτε οπουδήποτε.
«Να είστε άντρες με μπέσα, μην γίνεστε βιαστές».
