Βεβαίως και να κατέβει υποψήφιος ο Κάνυε Γουέστ, ο διάσημος μουσικός και σύζυγος της Κιμ Καρντάσιαν. Μετά τον Τραμπ άλλωστε, θα είναι ένα γενναίο βήμα γκλαμουριάς, μια αναβάθμιση λογισμικού, μια χλίδα, μια υπερπαραγωγή να βλέπεις όλο το Κανυέικο και το Καρντασιανέικο και τους Τζένερ και όλον αυτόν το θίασο με τα ψεύτικα βυζιά και τους τεχνητούς κώλους και τα φουσκωμένα χείλη και τα παστωμένα πρόσωπα και την κενότητα αποτυπωμένη στα προκάτ χαμόγελά τους, να συνοδεύουν τον υποψήφιο Πλανητάρχη στις προεκλογικές του ομιλίες. Κι αν δώσει ο Θεός και εκλεγεί, να κάνουν το Λευκό Οίκο κανονικό μπορντέλο, με σέλφι σε κάθε δωμάτιο, με πασαρέλα στο Οβάλ Γραφείο και αχαλίνωτο σεξ (με το απαραίτητο οπτικοακουστικό υλικό) στα υπόγεια καταφύγια…
Βεβαίως και να κατέβει ο Κάνυε. Τι του λείπει δηλαδή; Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, τι λιγότερο έχει από τον Ντόναλντ Τραμπ; Σκαμπάζει από πολιτική; Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος. Από οικονομία; Από διεθνείς σχέσεις; Μπα, τίποτα. Έχεις κανείς τους ιδέα για το μεταναστευτικό; Για τα προβλήματα των μειονοτήτων; Για την κλιματική αλλαγή; Χαμπάρι δεν παίρνουν και ούτε που τους νοιάζει κιόλας. Αλλά τουλάχιστον ο Κάνυε είναι πιο νέος από τον Ντόναλντ, η Κιμ είναι πιο νέα από τη Μελάνια (αλλά σε καμία περίπτωση πιο όμορφη…) και επιπλέον το γεγονός ότι είναι μαύρος, μπορεί να ξεγελάσει κάποιους ότι μπορεί να «αφουγκραστεί τα προβλήματα των μειονοτήτων». Πράγμα κομματάκι δύσκολο βέβαια, αφού η βίλα του έχει τρομερή ηχομόνωση για να αφουγκραστεί τέτοιες φωνές, αφήστε κιόλας που τα κουτσούβελα χαλάνε τον κόσμο όταν παίζουν στην πισίνα και γίνεται τρομερή φασαρία.
Αλλά να κατέβει και να βγει ο Κάνυε, που έχει και κοτζάμ Έλον Μασκ δίπλα του, πίσω του, τριγύρω του, να τον στηρίζει και να τον προμοτάρει. Κι αν ο «ευεργέτης σου» είναι αυτός που κατάφερε να πάει στ' αστέρια, τι να φοβηθείς; Ειδικά όταν εσύ, η γυναίκα σου κι όλο σου το σόι, είστε τέτοια αστέρια. Να πάει ο Κάνυε με τα Τέσλα του στις ομιλίες, να χαρίζει και καμιά δεκαριά στους τυχερούς ψηφοφόρους, να τους τάξει και μια θέση στο επόμενο διαστημικό ταξίδι, να γίνει ντόρος, να πει κι ένα τραγούδι, να κάνει και μια πασαρέλα η Κιμ, να γίνει χαμός! Τέτοιο κέφι, ούτε σε πανηγύρι στην Ικαρία δεν γίνεται!
Για τον Elon Musk τα έχουμε ξαναπεί...
Να βγει ο Κάνυε, διότι αυτό μας αξίζει ως ανθρωπότητα. Εμείς που καθημερινά καταστρέφουμε τον πλανήτη που ζούμε, που ρημάζουμε τα πάντα, καίμε, μπαζώνουμε, μολύνουμε και δολοφονούμε ζώα για την πλάκα μας, εμείς που γεμίζουμε με πλαστικό τις θάλασσες και τις ακτές, που λιώνουμε τους πάγους χαλώντας το «θερμοστάτη» του πλανήτη, εμείς που αδιαφορούμε για όλους αυτούς που πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες, αρκεί να μεγαλώνει ο δικός μας τραπεζικός λογαριασμός, δεν αξίζουμε καμία σωτηρία. Εμείς, όλοι εμείς οι «πολίτες του κόσμου», που επιλέξαμε όλες αυτές τις καρικατούρες από τα «Πολιτικά Παρατράγουδα» να μας κυβερνούν, τον Τραμπ και τον Μπόρις Τζόνσον, τον Πούτον και τον Ερντογάν, τον Κιμ-Γιονγκ-Ουν και τον Όρμπαν, τον Μπολσονάρο και τόσους άλλους φρενοβλαβείς, καιροσκόπους, δημαγωγούς και αριβίστες, δεν έχουμε δικαίωμα να ελπίζουμε σε κανένα καλύτερο μέλλον. Σε καμία σωτηρία. Σε καμία λύτρωση. Είμαστε καταδικασμένοι, ας το πάρουμε απόφαση.
Εκτός αν μας σώσει ο Κάνυε Ουέστ με τον Έλον Μασκ. Ή η Πάρις Χίλτον, που μπορεί να νιώσει το βάρος της παγκόσμιας ευθύνης να πέφτει στους ώμους της και να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ή κάποιος άλλος καλλιτέχνης ή σελέμπριτι, ένας άνθρωπος με εκατομμύρια φόλοουερς στο ίνσταγκραμ, με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα, που θα μοστράρει το λαμπερό του πρόσωπο, θα χαμογελάσει πλατιά με το ολόλευκα δόντια του να αστράφτουν και μονομιάς θα δώσει λύση σε όλα τα σοβαρά προβλήματα του πλανήτη. Σάμπως ο ίδιος θα κυβερνά; Ο ίδιος θα πρέπει να βρίσκει λύσεις στα διάφορα θέματα; Και τους Αντιπροέδρους τι τους έχουμε; Τους Υπουργούς; Τους Προσωπάρχες; Τους Συμβούλους και λοιπούς παρατρεχάμενους;
Στηρίζουμε Κάνυε - ψηφίζουμε Κάνυε. Για ένα καλύτερο αύριο, για καλύτερες Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, για έναν καλύτερο κόσμο. Ποιον πειράζει που είναι μουσικός και όχι πολιτικός; Σάμπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν πολιτικός; Ένας ηθοποιός β' διαλογής ήταν. Σάμπως ο Μπους ο Τζούνιορ ήταν πολιτικός; Ένας χαβαλές ήταν, που τον έβαλαν μπροστά για να κυβερνά ο Τσέινι, οι λομπίστες και οι μεγάλες εταιρείες. Σάμπως ο Τραμπ πολιτικός ήταν;
Ένας επιχειρηματίας και σελέμπριτι ήταν, που κατάφερε να γίνει ο πιο λαοπρόβλητος, ο πιο συναρπαστικός και ο πιο λατρεμένος Πρόεδρος όλων των κατοίκων της Γης. Κι αν κάποιος μπορεί να τον ξεπεράσει, είναι μόνο ο Κάνυε Γουέστ, με Πρώτη Κυρία την Κιμ Καρντάσιαν. Φαντασιωθείτε το και απολαύστε ατέλειωτους οργασμούς (πολιτικής) ικανοποίησης.
