Τα γυρίσματα μιας ταινίας μπορούν πολλές φορές να αποδειχθούν επικίνδυνα.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου άνθρωποι έχουν καταλήξει στο νοσοκομείο ή ακόμα έχουν χάσει την ζωή τους, όπως ο γιος του του Bruce Lee, Brandon, στα γυρίσματα της ταινίας «The Crow» ή ένας από τους κασκαντέρ στα γυρίσματα της ταινίας «Expendables 2».
Βέβαια σήμερα, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια και τέτοια περιστατικά είναι σπάνια και αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένα περιστατικά.
Την εποχή που η τέχνη των ειδικών εφέ δεν είχε ακόμη γεννηθεί και η ρεαλιστικότητα στο σινεμά ταυτιζόταν σε μεγάλο βαθμό με την πραγματικότητα, τα κινηματογραφικά σετ ήταν επικίνδυνοι χώροι...
Πώς θα σου φαινόταν ο Keanu Reeves στο Star Wars.
Παλιότερα όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Στα πρώτα βήματά του, το Hollywood πειραματίστηκε και οι σκηνοθέτες εξέθεταν σε ακραίες συνθήκες ολόκληρο το καστ τους.
Το 1930, ο αμερικανός σκηνοθέτης Βάρικ Φρίσελ κλήθηκε να γυρίσει μία πρωτοποριακή και πολυδάπανη ταινία. Οι παραγωγοί που τη χρηματοδοτούσαν είχαν δει ένα ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη για τις βόρειες ακτές της Θάλασσας του Λαμπραντόρ και ενθουσιάστηκαν με το αρκτικό τοπίο και με την ριψοκίνδυνη καθημερινότητα των κυνηγών φώκιας που ζούσαν στην περιοχή.
Ζήτησαν από τον Φρίσελ να ταξιδέψει και πάλι στον παγωμένο τόπο και έχοντας αυτή τη φορά έναν πολύ μεγαλύτερο προϋπολογισμό να κινηματογραφήσει μία επική μυθοπλασία. Το φιλόδοξο έργο θα ήταν η πρώτη κινηματογραφική ταινία που οι φυσικοί ήχοι και οι διάλογοι των ηθοποιών θα ηχογραφούνταν παράλληλα με την μαγνητοσκόπηση των σκηνών....
Ο σκηνοθέτης με ένα πολυμελές επιτελείο ταξίδεψε στο Νιουφάουντλαντ του δυτικού Καναδά, που βρέχεται από τη θάλασσα Λαμπραντόρ, και ξεκίνησε τα γυρίσματα. Μάλιστα, τα πλοία με τα οποία πήγαν στο σημείο της κινηματογράφισης, ήταν αλιευτικά τελευταίας τεχνολογίας, που την εποχή εκείνη χρησιμοποιούνταν από τους εμπειρότερους κυνηγούς.
Όταν τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν και επέστρεψαν στην Αμερική, ο Φρίσελ οργάνωσε μία ιδιωτική προβολή της ταινίας, για να την δει μαζί με τους στενούς του φίλους και συνεργάτες. Προς απογοήτευσή του, το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό. Συνειδητοποίησε ότι οι σκηνές των αρκτικών ακτών δεν επαρκούσαν και το έργο χρειαζόταν κι άλλα πλάνα από το παγωμένο τοπίο. Έτσι, αποφάσισε να επιστρέψει στον Καναδά...
Η πιο πολύνεκρη ταινία στην ιστορία.
Στις αρχές του Μαρτίου του 1931, ο Βάρικ Φρίσελ και το επιτελείο του, επιβιβάστηκαν στο αλιευτικό SS Viking, μαζί με το πλήρωμα του πλοίου. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τράβηξε αρκετά βίαια και σοκαριστικά πλάνα κυνηγιού φώκιας, καθώς και εντυπωσιακές λήψεις του μαγευτικού τοπίου. Ωστόσο, λίγο πριν πάρουν και πάλι το δρόμο της επιστροφής, στις 13 Μαρτίου του 1931, το πλοίο τους κόλλησε στον πάγο, μερικά χιλιόμετρα μακριά από την ακτή της Νιουφάουντλαντ. Ο Φρίσελ δεν πανικοβλήθηκε. Ενώ περίμεναν να φτάσει βοήθεια από τον Καναδά, ο σκηνοθέτης βρήκε την ευκαιρία να κατεβεί από το πλοίο και περπατώντας πάνω στο παχύ στρώμα πάγου, να τραβήξει από μακριά το εγκλωβισμένο αλιευτικό....
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις περισσότερες λεπτομέρειες για την ταινία:
